ጽናቷ

ትዕግሥት አቤቱ እንዴት እንደጎደለኝ ፡፡

ከትንሽ የሥጋዬ ክብደት በታች በፍጥነት ለምን ወደቅሁ? በተዘናጋዩኝ ፣ በሞኝ ሥራዎቼ እና በከንቱ ጊዜ በማባከን በጣም ደክሞኝ እና አዝናለሁ ፡፡ በዘላቂው ዳንስ በድካሜ ተዳክሜአለሁ ፡፡

ጌታ ሆይ ወድቄአለሁ። ይቅር በለኝ. እኔ ስለ አንተ ምንም ከማያስብ ሰው አይበልጥም። ምንም እንኳን ፍጻሜው ለክብርህ ባይሆንም ግዳጁን በጥንካሬ ስለሚፈጽም የበለጠ ወደፊት ሊሆን ይችላል። እኔ በበኩሌ የሁሉንም ነገር መጨረሻ እና ልብ ወደ መመራት የሚገባውን ጠንቅቄ እያወቅኩ ጊዜያቱን እየገለባበጥኩ፣ እንደ ካይት በነፋስ እየተንሸራሸርኩ ነው።

ጌታ ሆይ አፍሬአለሁ እፍረት የእኔ ቁርጠኝነት. በጉሮሮዬ ውስጥ የስሎዝ፣ የመረበሽ ስሜት እና ራስን የመርካት ሃሞት እየወጣ ነው። ለምን አስቸገርከኝ በእውነት እንቆቅልሽ ነው! እውነት ፍቅር ሊሆን ይችላል? ፍቅር ሊሆን ይችላል ደህና ታጋሽ? ፍቅር ሊሆን ይችላል ደህና ይቅር ማለት? ከሆነ፣ ልረዳው አልችልም! እኔ ተፈርጃለሁ - ጥፋተኛ ነኝ - ጉንጭዎን ከሚመቱት ጋር መወርወር ይገባኛል ፣ እንደገና በመስቀል ላይ።

ግን እኔ ከዚህ የበለጠ ወንጀል ጥፋተኛ እሆናለሁ በዚህ በተስፋ መቁረጥ ውስጥ ብቆይ. እሱ ነው ፣ የሁሉም ሁኔታ የቆሰለ ኩራት. ራስን በማውረድ እና በመንፈስ ጭንቀት መሸሽ የይሁዳ ቦታ ነው ፣ ንስሐ ያልገባ ሌባ ጎራ ነው በራስ-ጽድቅ እና ለምህረትህ ዕውር ሆኖ መቆየት ፡፡ የዚያ የወደቀው መልአክ ፣ የጨለማው አለቃ ከሚያስከትለው አሳዛኝ አስተሳሰብ ሁሉ በላይ ነው ኩራት እና ራስን ማዘን.

እናም ጌታ ሆይ፣ እንደገና ወደ አንተ እመጣለሁ… እንደ ተሰበረ፣ ደክሜ፣ ቆስያለሁ… መጣሁ - እንደ ታማኝ ልጅ አይደለም - ግን እንደ አባካኝ. በተዘጋጀው ኑዛዜ ፣ ፍጽምና በጎደለው ንስሐዬ እና ከተስፋ በቀር በምንም ባልሞላ ኪሴ እመጣለሁ ፡፡

እኔ በድህነት ውስጥ ነው የመጣሁት ፡፡ እኔ እንደ ኃጢአተኛ እመጣለሁ ፡፡

… እነሆ! ምን አየሁ? አባት ሆይ ወደ እኔ እየሮጥክ ነው….!