Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του,
«Τα πράγματα που προκαλούν αμαρτία θα συμβούν αναπόφευκτα,
αλλά αλίμονο σε αυτόν μέσω του οποίου συμβαίνουν.
Θα ήταν καλύτερα γι 'αυτόν να του βάλουν μια μυλόπετρα στο λαιμό
και να πεταχτεί στη θάλασσα
παρά να κάνει ένα από αυτά τα μικρά να αμαρτήσει».
(Το Ευαγγέλιο της Δευτέρας, Λουκ 17:1-6)
Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη,
γιατί θα είναι ικανοποιημένοι.
(Ματ 5:6)
ΣΉΜΕΡΑ, στο όνομα της «ανοχής» και της «συμμετοχικότητας», τα πιο κραυγαλέα εγκλήματα —σωματικά, ηθικά και πνευματικά— σε βάρος των «μικρών», δικαιολογούνται και μάλιστα πανηγυρίζονται. Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός. Δεν με νοιάζει πόσο «αρνητικό» και «ζοφερό» ή ό,τι άλλο θέλει να με αποκαλούν οι άνθρωποι. Αν υπήρξε ποτέ καιρός για τους άνδρες αυτής της γενιάς, ξεκινώντας από τον κλήρο μας, να υπερασπιστούν το «λιγότερο από τα αδέρφια», είναι τώρα. Αλλά η σιωπή είναι τόσο συντριπτική, τόσο βαθιά και διαδεδομένη, που φτάνει στα έγκατα του διαστήματος, όπου μπορεί κανείς ήδη να ακούσει μια άλλη μυλόπετρα να κυματίζει προς τη γη. Συνέχισε να διαβάζεις