AZKENEAN Kanadako mendebaldeko beste buruzagi katoliko eta misiolari talde batekin bildu zen. Sakramentu Santuaren aurrean egin genuen lehen otoitz gauean, gutako bikote batek mina sentitu genuen. Hitzak etorri zitzaizkidan bihotzera,
Espiritu Santua atsekabetuta dago Jesusen zauriengatik.
Handik astebetera edo, gurekin ez zegoen lankide batek honela idatzi zuen:
Egun batzuk daramatzat Espiritu Santua hausnartzen ari denaren sentsazioa izan dut, sorkuntzaren gaineko hausnarketa bezala, inflexio-punturen batean bagina bezala edo zerbait handiaren hasieran, Jauna gauzak egiteko moduan aldatzen dela. Edalontzi batetik ilun ikusten dugun moduan, baina laster argiago ikusiko dugu. Ia astuntasuna, Izpirituak pisua duen bezala!
Agian zeruertzean dagoen aldaketa-zentzu horregatik jarraitzen dut nire bihotzean hitzak entzuten “Azkar! Bete zure lanparak!” Senargaiaren bila joaten diren hamar birjinen istorioa da (Matt 25: 1-13).
BIJINAK
Hamar birjinak bataiatzen direnak irudikatzen dituzte. Bost birjinetatik (Jesusek “jakintsuak” deitzen dituena) olioa ekartzen dute beren lanparatarako; beste bostek ez dute oliorik ekartzen, eta horrela “ergelak” deitzen dira. Kristok ohartarazten digu: bataiatua izatea ez da nahitaez nahikoa. Ez da nahikoa esatea: "Jauna, Jauna..." Jesusek dio:
Nire Aitaren nahia egiten duena bakarrik sartuko da zeruan (Mt 7:21).
Jamesek esaten digu:Zertarako balio du, anaiak, norbaitek fedea duela, baina obrarik ez duela esaten badu?” (2:14) “Egia esan, diotsuet, nire anaia txiki hauetariko bati egin zenioten guztia, niregatik egin zenuten.” (Mt 25:40). Izan ere, bataiatzen dena berriro jaiotzen da. Baina Grazia honi erantzuten ez badio –ilunpeko ekintzetara itzultzen bada–, dena bezalakoa da. hilda jaioa.
Horrela, lanparan olioa da nagusi MAITASUNA.
ZER BADA?
Baina momentu honetan etsitzeko tentazioa izan liteke: «Eta bizitza bekatari, berekoikeria eta alferkerian eman badut? Ia ez daukat obra onik! Berandu al da nire lanpara betetzeko?».
Jesusek beste parabola batean erantzuten dio, non lurjabe batek ordaintzen duen bera eguneko soldata egunsentian hasten ziren langileei, eta 5etan egunaren amaieran lanean hasten zirenei. Lehenak kexatu zirenean, lurjabeak esan zuen: “Inbidia al duzu eskuzabala naizelako?” (Mt 20:1-16)
Beranduegi den aldi bakarra... beranduegi denean da: zure birikak betetzeari utzi diozunean eta bihotza ponpatzeari utzi dionean. Gurutziltzatuta hil baino lehen, lapur damutua Kristok esan zion: "Gaur nirekin egongo zara paradisuan” (Lk 23). Beste parabola batean, zerga-biltzailea "zikoizkeria, zintzoa eta adulteroa... justifikatuta joan zen etxera" bere aitorpena zela eta: "O Jainkoa, erruki zaite ni bekataria” (Lk 18). Salbazioa Jesusen begirada besterik gabe harrapatu zuen Zakeoren etxera iritsi zen (Lk 13-19). Eta seme galdua bere aitak besarkatu zuen mutilaren bidean barkamena eskatzeko (Lk 15-11).
FEDEA — ERRUKIAREN IMANA
"Azken orduko" bihurketa hauetako bakoitzaren oinarrian dago fede-Ez da lan onak.
Ecen gratiaz salbatu içan çarete fedeaz, eta hau ez çuganic; Jainkoaren dohaina da; ez da obretakoa, beraz inor ez da harro. (Efesioarrei 2:8)
Baina berdin argi dago fede hori mugitu hartzaile bakoitza damutzera; hau da, beren bizitza zaharra atzean utzi eta Kristo jarraitzeak dakarren bizitza moralari jarraitzeko hautua egin zuten. Mugitu egin ziren maite. Haien lanparak gainezka egin zituzten Jainkoak haietara isuritako maitasunaz (Erroma. 5:5). Eta horrela, «maitasunak bekatu ugari estaltzen duelako» (1 Pt 4), benetan salbatu ziren.
Jainkoaren errukiaren eskuzabaltasuna ikaragarria da.
Baina baita bere justizia ere. Adibide hauek, nik uste, gehiago aipatzen dituzte paganoei, eta ez bataiatuei. Ebanjelioa entzun dugunok, Sakramentuak eskura dauzkagunak, Jauna ona dela dastatu eta ikusi dugunok... zein da gure aitzakia?
Hasieran izan zenuen maitasuna galdu duzu... Gogoratu orduan nola onartu eta entzun zenuen; gorde ezazu, eta damu. Zaude ez bazara, lapurra bezala etorriko naiz, eta ez duzu inoiz jakingo zein ordutan sartuko naizen zure gainera. (Ap 2:2:4, 3:3)
Guretzat batez ere Santiagoren hitzak aplikatzen zaizkigu: «Pertsona obrez justifikatzen da, eta ez fedez bakarrik» (2:24).
Zure lanak ezagutzen ditut; Badakit ez zarela ez hotza ez beroa... Beraz, epela zarenez... txutuko zaitut ahotik». (Apok. 3:15-16)
Obrarik gabeko fedea hilda dago. (Santiago 2:26)
Jesusek abisu honi jarraitzen dio Apokalipsian esanez: "Zuk diozulako:"Aberatsa eta aberatsa naiz eta ez dut ezerren beharrik” (3:17). Birjinen parabolan, dio guztiak lokartu. Hau izan al liteke, beharbada, oparotasunak eta aberastasunak bereziki Europako eta Mendebaldeko elizei ekarri dieten loa? “Kontura zaitez noraino erori zaren!». (2: 5)
Birjinen parabolan, gauerdiak ez zuen Kristoren berehalako etorrera adierazten; atzerapen labur bat zegoen oraindik. Uste dut hau izan daitekeela sartzen ari garen aldia (aldi horrek irauten duen arren). Argi dagoena, epaiketa prestatu zuten “birjin” haiek aurretik, izan ziren ezkontza festara joan zirenak.
Entzun berriro Joan Paulo II.aren hitzak:
Ez izan beldurrik! Zabaldu zure bihotzak Jesukristori!
ORAIN da gure belauniko jartzeko garaia, gure bihotzak bekatu guztietatik hustu, eta berriro Jainkoaren maitasunez bete daitezela, gure hurkoari maitasun hori emanez... gure lanparak hutsik aurki ez daitezen.
Izan ere, erlojua gauerdia jotzear egon daiteke.
Oi, gaur entzungo zenuten haren ahotsa: «Ez gogortu zure bihotzak... (Heb 3:7)
Laguntza Marken lanaldi osoko ministerioa:
Mark-ekin bidaiatzeko The Orain Word,
egin klik beheko pankartan harpidetu.
Zure posta elektronikoa ez da inorekin partekatuko.
Orain Telegramen. Egin klik:
Jarrai itzazu Mark eta eguneroko "denboren seinaleak" MeWe-n:
Jarraitu Marken idatziak hemen:
Entzun honako hau:
