Denbora oso laburra da!

 

 

BEHIN berriro ere, Jainkoaren aingeruek botatako tronpetak gure bihotzetan argiago entzutea nahi nuke!

Denbora oso laburra da!

Gaur egun bizi ditugun urteak ia ilusio bat direla sentitu nuen Ama Dohatsua. Orain bizitzen ari garen urteak arnasgailu batek bizirik mantentzen duen gaixoaren azken egunak bezalakoak direla baina makina itzaliko balitz hilko litzatekeena. Edo, eguzkia sartu ondoren, zerua argitzen duten hodei haiek bezala, une berri batzuetarako argi berria ematen dutenak. Jainkoak hodei hauek eskaini ditu arima batzuk gehiago gidatzeko ... entzun nahi duenak ... barrura Refuge of Ark aurretik Ekaitz handia mundura askatzen da.

Ezin al duzu ikusten? Ezin duzu entzun? Ezin al dituzu garaiko seinaleak esan? Zergatik igarotzen dituzu egunak xahutzen, mamuen atzetik eta zure idoloak leuntzen? Ezin al duzu sumatzen oraingo aro hau iragan dela eta denborazkoa dena suak probatuko duela? Ai, hain zuzen ere, maitasunaren gar biziak hartutako nire Bihotz Garbiaren suarekin sututa egongo zinateke, nire Semearen bularrean infinitu eta amaigabe erretzen. Hurbil zaitez sugarra honetara oraindik denbora dagoen bitartean. Ez dut esaten denbora asko geratzen zaizunik. Baina esaten dizut zuekin zuhur izan behar duzula emandakoarekin. Egiaren azken laino argitsuak desagertzear daude, eta dakizun bezala lurra iluntasun handian murgilduko da, bere bekatuaren iluntasunean. Lasterketa, orduan. Lasterketa nire Bihotz Garbira. Zeren oraindik denbora dagoen bitartean, oilo ama batek bere kumeak hegoen azpian biltzen dituela jasoko zaitut. Negar egin dut, otoitz egin dut eta tartekatu dut zure alde azken momentu hauengatik! Ai, nire atsekabea ... nire atsekabea Zeruko opari hau aprobetxatu ez dutenentzat!

Otoitz egin arimen alde. Otoitz galdutako ardien alde. Otoitz arima galtzeko arriskuan daudenei, asko baitira. Ez ezazu sekula deskontatu nire Semearen Erruki misteriotsu eta ezinezkoa. Ez galdu denbora gehiago, izan ere orain denbora ilusio bat besterik ez da. 

 

Baina kontuz zeuen buruari, zure bihotzak xahutzen, mozkortzen eta bizitza honen zaintzek ez ditzaten astindu, egun hori bat-batean sarera bezala etor zaitezten; lur guztiaren aurpegian bizi diren guztien gainera etorriko baita. Baina begiratu uneoro, otoitz eginez, gertatuko diren gauza guztietatik ihes egiteko eta Gizonaren Semearen aurrean jartzeko indarra izan dezazun. (Lukas 21: 34-36)

 

 

Print Friendly, PDF eta posta elektronikoa
Posted in HOME, GRACIAREN DENBORA.