AFTER ໜຶ່ງ ໃນການສະແດງຄອນເສີດຂອງຂ້ອຍ, ປະໂລຫິດທີ່ເຊີນຂ້ອຍໄປທີ່ໂຮງ ໝໍ ເພື່ອການກິນເຂົ້າແລງ.
ສຳ ລັບເຂົ້າ ໜົມ, ລາວໄດ້ເວົ້າໂອ້ອວດກ່ຽວກັບວິທີທີ່ລາວບໍ່ໄດ້ຍິນການສາລະພາບໃນສາສະ ໜາ ຂອງລາວ ສອງປີ. ລາວຍິ້ມວ່າ“ ທ່ານເຫັນ,“ ໃນລະຫວ່າງການອະທິຖານທີ່ ສຳ ຄັນໃນມະຫາຊົນ, ຄົນບາບໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ. ເຊັ່ນດຽວກັນ, ເມື່ອຄົນ ໜຶ່ງ ໄດ້ຮັບລາງວັນ Eucharist, ບາບຂອງລາວກໍ່ຖືກລຶບອອກ. " ຂ້າພະເຈົ້າຕົກລົງເຫັນດີ. ແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນລາວໄດ້ເວົ້າວ່າ,“ ຜູ້ ໜຶ່ງ ຕ້ອງຍອມຮັບສາລະພາບເມື່ອລາວໄດ້ເຮັດບາບມະຕະ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມີຜູ້ປົກຄອງມາຮັບສາລະພາບໂດຍບໍ່ມີບາບມະຕະ, ແລະບອກພວກເຂົາໃຫ້ອອກໄປ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ສົງໃສວ່າພະນັກງານສາສະ ໜາ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າມີ ກໍ່ ໄດ້ເຮັດບາບມະຕະ…”
ປະໂລຫິດທີ່ທຸກຍາກນີ້, ແຕ່ ໜ້າ ເສຍດາຍ, ບໍ່ປະ ໝາດ ທັງພະລັງຂອງສິນລະລຶກ, ພ້ອມທັງຄວາມອ່ອນແອຂອງ ທຳ ມະຊາດຂອງມະນຸດ. ຂ້າພະເຈົ້າຈະກ່າວເຖິງອະດີດ.
ພໍທີ່ຈະເວົ້າ, ສິນລະລຶກແຫ່ງການຄືນດີບໍ່ແມ່ນສິ່ງປະດິດຂອງສາດສະ ໜາ ຈັກ, ແຕ່ເປັນການສ້າງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ເວົ້າ ພຽງແຕ່ ພຣະເຢຊູໄດ້ກ່າວກັບອັກຄະສາວົກສິບສອງຄົນ,
ຄວາມສະຫງົບສຸກຢູ່ກັບເຈົ້າ. ດັ່ງທີ່ພຣະບິດາໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາ, ດັ່ງນັ້ນຂ້ອຍຈຶ່ງສົ່ງເຈົ້າໄປ.” ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວດັ່ງນີ້ແລ້ວ, ພຣະອົງໄດ້ລົມຫາຍໃຈພວກເຂົາແລະກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ,“ ຈົ່ງຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ບາບຂອງຜູ້ໃດທີ່ທ່ານໃຫ້ອະໄພໄດ້ຖືກອະໄພໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ, ແລະບາບທີ່ເຈົ້າຮັກສາໄວ້ແມ່ນຖືກຮັກສາໄວ້.
ພຣະເຢຊູໄດ້ມອບສິດ ອຳ ນາດຂອງພຣະອົງໃຫ້ແກ່ອະທິການ ທຳ ອິດຂອງສາດສະ ໜາ ຈັກ (ແລະຜູ້ສືບທອດຂອງພວກເຂົາ) ໃຫ້ອະໄພບາບ ໃນຂອງພຣະອົງ. ຢາໂກໂບ 5:16 ສັ່ງໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດເທົ່າທີ່ຄວນ:
ເພາະສະນັ້ນ, ຈົ່ງສາລະພາບບາບຂອງທ່ານຕໍ່ກັນແລະກັນ…
ທັງພຣະເຢຊູແລະຢາໂກໂບບໍ່ໄດ້ ຈຳ ແນກລະຫວ່າງບາບ“ ເປັນມະຕະ” ຫລື“ ໜ້າ ຫຼົງຜິດ”. ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນບໍ່ໄດ້ເວົ້າວ່າ,
ຖ້າພວກເຮົາສາລະພາບບາບຂອງພວກເຮົາ, ລາວສັດຊື່ແລະທ່ຽງ ທຳ, ແລະຈະໃຫ້ອະໄພບາບຂອງພວກເຮົາແລະ ຊຳ ລະລ້າງພວກເຮົາຈາກຄວາມບໍ່ຊອບ ທຳ ທັງ ໝົດ. (1 Jn 1: 9)
ໂຢຮັນເວົ້າວ່າຄວາມບໍ່ຊອບ ທຳ ທັງ ໝົດ. ມັນເບິ່ງຄືວ່າເມື່ອນັ້ນບາບທັງ ໝົດ ຄວນຖືກສາລະພາບ.
ສິ່ງທີ່ປະໂລຫິດນີ້ລົ້ມເຫລວໃນການຮັບຮູ້, ມັນເບິ່ງຄືວ່າ, ນັ້ນແມ່ນສິ່ງນັ້ນ he ແມ່ນຕົວແທນຂອງພຣະຄຣິດ, ຜູ້ທີ່ຄົນບາບສາມາດເບິ່ງຄືວ່າເປັນ ອາການ ຂອງຄວາມເມດຕາແລະການໃຫ້ອະໄພ. ວ່າລາວ, ໃນຕົວຂອງພຣະຄຣິດ, ກາຍເປັນເສັ້ນຂອບຂອງພຣະຄຸນ. ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນ, ທຸກຄັ້ງທີ່ມີຄົນມາສາລະພາບ, ພວກເຂົາກໍ່ປະເຊີນ ໜ້າ ສິນລະລຶກ -ພວກເຂົາພົບ ພຣະເຢຊູ, ການຄືນດີກັບພວກເຮົາພຣະບິດາ.
ພຣະເຢຊູ, ຜູ້ທີ່ສ້າງພວກເຮົາແລະຮູ້ຈັກພວກເຮົາພາຍໃນ, ຮູ້ວ່າພວກເຮົາ ຈຳ ເປັນຕ້ອງເວົ້າຢ່າງຜິດພາດຕໍ່ບາບຂອງພວກເຮົາ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ນັກຈິດຕະວິທະຍາ (ບໍ່ມີຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນສາດສະ ໜາ ກາໂຕລິກ) ໄດ້ກ່າວວ່າສິນລະລຶກແຫ່ງການສາລະພາບໃນສາດສະ ໜາ ຈັກກາໂຕລິກແມ່ນ ໜຶ່ງ ໃນສິ່ງທີ່ປິ່ນປົວທີ່ສຸດທີ່ມະນຸດສາມາດຮັບເອົາໄດ້. ວ່າຢູ່ໃນຫ້ອງການທາງຈິດວິທະຍາຂອງພວກເຂົາ, ເລື້ອຍໆນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ພວກເຂົາພະຍາຍາມເຮັດ: ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ຄົນເຮົາສາມາດຍົກເລີກຄວາມຮູ້ສຶກຜິດຂອງພວກເຂົາ (ເຊິ່ງຮູ້ວ່າເປັນປັດໃຈທີ່ເຮັດໃຫ້ສຸຂະພາບຈິດແລະຮ່າງກາຍບໍ່ດີ).
ນັກວິຈານຍັງໄດ້ກ່າວອ້າງວ່າຜູ້ສືບສວນອາຊະຍາ ກຳ ຈະເຮັດວຽກເປັນເວລາຫຼາຍປີນັບຕັ້ງແຕ່ມັນເປັນຄວາມຈິງທີ່ຮູ້ກັນວ່າແມ່ນແຕ່ຄະດີອາຍາທີ່ຫຼອກລວງທີ່ສຸດກໍ່ໄດ້ສາລະພາບຄວາມຜິດຂອງພວກເຂົາຕໍ່ຄົນອື່ນ. ມັນເບິ່ງຄືວ່າຫົວໃຈຂອງມະນຸດບໍ່ສາມາດຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບທີ່ຊົ່ວຮ້າຍ.
ບໍ່ມີຄວາມສະຫງົບສຸກ ສຳ ລັບຄົນຊົ່ວ! ພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍກ່າວ. (ເອຊາອີ 57:21)
ພຣະເຢຊູຮູ້ສິ່ງນີ້, ແລະດັ່ງນັ້ນ, ໄດ້ຈັດຫາວິທີທາງທີ່ພວກເຮົາບໍ່ພຽງແຕ່ສາມາດສາລະພາບບາບເຫຼົ່ານີ້ເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ ສຳ ຄັນກວ່ານັ້ນອີກ, ຟັງໄດ້ຍິນວ່າພວກເຮົາໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ. ບໍ່ວ່າມັນຈະເປັນການລ່ວງລະເມີດຂອງຄວາມອົດທົນ, ຫລືເລື່ອງຂອງຄວາມບາບມະຕະ, ມັນບໍ່ ສຳ ຄັນ. ຄວາມຕ້ອງການແມ່ນຄືກັນ. ພຣະຄຣິດຮູ້ເລື່ອງນີ້.
ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ປະໂລຫິດບໍ່ໄດ້.
ໂດຍບໍ່ ຈຳ ເປັນຕ້ອງມີຄວາມ ຈຳ ເປັນຢ່າງເຄັ່ງຄັດ, ການສາລະພາບກ່ຽວກັບຄວາມຜິດປະ ຈຳ ວັນ (ບາບທີ່ເປັນປະ ຈຳ) ແມ່ນຖືກແນະ ນຳ ຢ່າງຍິ່ງຈາກສາດສະ ໜາ ຈັກ. ແທ້ຈິງແລ້ວການສາລະພາບບາບທີ່ເປັນປະ ຈຳ ຂອງເຮົາຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາມີສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບ, ຕໍ່ສູ້ກັບທ່າອຽງທີ່ຊົ່ວ, ປ່ອຍໃຫ້ຕົວເອງຖືກຮັກສາໂດຍພຣະຄຣິດແລະກ້າວ ໜ້າ ໃນຊີວິດຂອງພຣະວິນຍານ. ໂດຍການໄດ້ຮັບສິນລະລຶກຂອງປະທານແຫ່ງຄວາມເມດຕາຂອງພຣະບິດາເລື້ອຍໆ, ພວກເຮົາໄດ້ຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ມີຄວາມເມດຕາຄືກັບວ່າລາວມີຄວາມເມດຕາ…
ແຕ່ລະຄົນ, ການສາລະພາບແລະການໂງ່ຈ້າຍັງຄົງເປັນວິທີການ ທຳ ມະດາ ສຳ ລັບຜູ້ທີ່ຊື່ສັດທີ່ຈະຄືນດີກັບພຣະເຈົ້າແລະສາດສະ ໜາ ຈັກ, ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າຄວາມບໍ່ເປັນໄປໄດ້ທາງດ້ານຮ່າງກາຍຫລືທາງສິນ ທຳ ຈະບໍ່ສາມາດແກ້ຕົວຈາກການສາລະພາບແບບນີ້. ມີເຫດຜົນທີ່ເລິກເຊິ່ງ ສຳ ລັບເລື່ອງນີ້. ພຣະຄຣິດ ກຳ ລັງ ທຳ ງານໃນແຕ່ລະສິນລະລຶກ. ພຣະອົງໄດ້ກ່າວຕໍ່ຜູ້ເຮັດບາບທຸກຄົນ:“ ລູກເອີຍ, ບາບຂອງເຈົ້າໄດ້ຖືກອະໄພແລ້ວ.” ລາວແມ່ນ ໝໍ ທີ່ດູແລຄົນເຈັບແຕ່ລະຄົນທີ່ຕ້ອງການລາວປິ່ນປົວພວກເຂົາ. ພຣະອົງໄດ້ຍົກພວກເຂົາຂຶ້ນມາແລະບູລະນະພວກມັນເຂົ້າໃນການສື່ສານພີ່ນ້ອງ. ການສາລະພາບສ່ວນຕົວແມ່ນຮູບແບບການສະແດງອອກທີ່ສຸດຂອງການຄືນດີກັບພຣະເຈົ້າແລະກັບສາດສະ ໜາ ຈັກ. -ຄຳ ສອນຂອງສາດສະ ໜາ ກາໂຕລິກ, ນ. ປີ 1458, 1484,
