برای همه وقت مشخص است
و زمانی برای هر چیز در زیر آسمانها.
زمانی برای تولد ، و زمانی برای مردن.
زمان کاشت و زمان ریشه کن کردن گیاه.
زمانی برای کشتن و زمانی برای بهبودی ؛
زمانی برای خرد کردن ، و زمانی برای ساختن.
زمانی برای گریه ، و زمانی برای خندیدن.
زمانی برای عزاداری و زمانی برای رقصیدن…
زمانی برای دوست داشتن ، و زمانی برای نفرت؛
زمان جنگ و زمان صلح.

(اولین خواندن امروز)

 

IT ممکن است به نظر برسد که نویسنده کتاب جامعه می‌گوید که تخریب، کشتار، جنگ، مرگ و سوگواری، اگر نگوییم لحظات «تعیین» در طول تاریخ، صرفاً اجتناب‌ناپذیر هستند. بلکه آنچه در این شعر معروف کتاب مقدس آمده است، وضعیت انسان سقوط کرده و اجتناب ناپذیر بودن آن است. درو کردن آنچه کاشته شده است. 

گول نخورید خدا مورد تمسخر قرار نمی گیرد ، زیرا هر كسی كه بكارد ، او نیز درو خواهد كرد. (غلاطیان 6: 7)ادامه مطلب →