PENSAR do teu corazón coma un frasco de vidro. O teu corazón é feito para conter o líquido puro do amor, de Deus, que é amor. Pero co paso do tempo, moitos de nós enchemos o corazón do amor polas cousas: obxectos inaminados que son tan fríos coma a pedra. Non poden facer nada polos nosos corazóns senón encher eses lugares reservados a Deus. E así, moitos de nós, cristiáns, somos realmente moi miserables ... cargados de débedas, conflitos internos, tristeza ... pouco temos que dar porque nós mesmos xa non estamos a recibir.

Moitos de nós temos corazóns fríos de pedra porque os enchemos do amor polas cousas mundanas. E cando o mundo nos atopa, desexando (que o saiban ou non) pola "auga viva" do Espírito, en vez diso, botamos sobre as súas cabezas as frías pedras da nosa avaricia, egoísmo e egocentrismo mesturadas cun chisco de relixión líquida. Escoitan os nosos argumentos, pero notan a nosa hipocrisía; aprecian o noso razoamento, pero non detectan a nosa "razón de ser", que é Xesús. É por iso que o Santo Pai chamounos cristiáns para, unha vez máis, renunciar á mundanidade, que é ...

... a lepra, o cancro da sociedade e o cancro da revelación de Deus e do inimigo de Xesús. —O PAPA FRANCISCO, Radio Vaticana, Outubro 4th, 2013

Continúe lendo →