Y GAIR NAWR AR DDARLLENIADAU MASS
ar gyfer dydd Gwener, Mehefin 5ed, 2015
Cofeb Sant Boniface, Esgob a Merthyr
Testunau litwrgaidd yma
Raphael Sant, “Meddygaeth Duw ”
IT yn nosi hwyr, a lleuad gwaed yn codi. Cefais fy swyno gan ei liw dwfn wrth imi grwydro trwy'r ceffylau. Roeddwn i newydd osod eu gwair allan ac roedden nhw'n dawel yn ffrwydro. Y lleuad lawn, yr eira ffres, grwgnach heddychlon anifeiliaid bodlon ... roedd yn foment dawel.
Hyd nes i'r hyn a oedd yn teimlo fel bollt o fellt saethu trwy fy mhen-glin.
Ildiodd heddwch i poen. Daliais ef allan o gornel fy llygad: y ceffyl a enwir Diablo [1]Dewisodd ei berchnogion blaenorol yr enw hwn, sy'n golygu “diafol”. Fe wnaethon ni ei newid i Diego. Ond dwi'n meddwl bod ei enw blaenorol yn fwy addas ... ciciodd fi yn y goes. Dywedodd fy ngwraig, a oedd gerllaw, yn nes ymlaen ei bod yn ymddangos ei fod yn tynnu llun at y ferlen. Ond nid oeddwn yn cymryd siawns bryd hynny. Fe wnes i udo a hopian ar un goes, gan blymio dros wyneb y ffens yn gyntaf i mewn i fanc eira. Doeddwn i erioed wedi teimlo poen fel yna yn fy mywyd wrth i mi dreiglo fel cath glwyfedig. Nid oedd fy ngwraig, a oedd wedi dwyn saith o blant erbyn hynny, yn fy watwar (ar unwaith).
Am y mis nesaf, roeddwn i ar greision, ac yna ffon. Nid oedd fy nghoes wedi torri, ond wedi ei chwistrellu'n wael - neu felly roedd yn ymddangos. Nid oedd y poen yn fy mhen-glin yn gwella o lawer. Felly trefnodd fy meddyg MRI, gan bryderu bod mwy o ddifrod nag yr oedd hi'n meddwl yn wreiddiol.
Bryd hynny y cofiais botel o “olew iachâd” yr oedd ffrind wedi'i rhoi imi. Mae'r “St. Olew Iachau Sanctaidd Raphael ”i fod yn fanwl gywir. Mae'n fformiwla arbennig, a anfonwyd gan y Nefoedd mae'n debyg, fod Fr. Mae Joseph Whalen a'i weinidogaeth yn paratoi ac yn rhoi i ffwrdd. Dywedodd fy ffrind ei bod wedi clywed am lawer o iachâd gyda'r olew penodol hwn.
Wrth gwrs, mae defnyddio sacramentau fel dŵr sanctaidd neu olew yn arfer hynafol yn yr Eglwys. Nid bod yr olew ei hun yn cario eiddo iachâd (heblaw am ei gynhwysion naturiol o bosibl), ond bod Duw yn ei ddefnyddio fel arwydd cysegredig [2]cf. Catecism yr Eglwys Gatholig, n. pump a symbol i effeithio ar iachâd trwy weddi ffydd. Meddyliwch sut roedd Iesu’n defnyddio mwd a thafod i agor llygaid dyn dall, neu sut y cafodd pobl eu hiacháu gan gyffwrdd â’i glogyn yn unig. Nid y mwd na'r clogyn a'u iachaodd, ond pŵer Iesu. A chofiwch am yr iachâd dramatig yn yr Eglwys gynnar:
Mor rhyfeddol oedd y gweithredoedd nerthol a gyflawnodd Duw yn nwylo Paul nes bod eu clytiau wyneb neu ffedogau a gyffyrddodd â'i groen yn cael eu rhoi ar y sâl, roedd eu clefydau'n eu gadael a daeth yr ysbrydion drwg allan ohonynt. (Actau 19: 11-12)
Ac wrth gwrs, yn y darlleniadau heddiw, fe wnaethon ni ddarllen sut y gwnaeth Sant Raphael gymeradwyo sacramentaidd i Tobiah wella iachâd ei dad Tobit: bustl pysgod. [3]cf. Tobit 11: 7-8
Ynghyd â'r olew a gefais roedd gweddi i ailadrodd saith diwrnod yn olynol. Gwnaeth i mi feddwl am yr Israeliaid wrth iddyn nhw orymdeithio o amgylch waliau Jericho am saith diwrnod, gan chwythu eu trwmpedau, cyn i'r waliau gwympo i rwbel. Ac felly, cymhwysais yr olew a gweddïais y gweddïau wrth alw ymyrraeth Sant Raphael, y mae ei enw yn golygu “Meddygaeth Duw.”
Y noson cyn yr MRI a drefnwyd, gorffennais fy seithfed diwrnod. Fe wnes i eneinio fy mhen-glin, dywedodd y gweddïau, ac es i gysgu. Y bore wedyn, wrth imi orwedd yn y gwely wrth ymyl fy nghansen, canodd y ffôn. “Helo Mr Mallett. Rydyn ni'n galw i gadarnhau eich apwyntiad y prynhawn yma. " Ar y foment honno, estynnais fy nghoes a nid oedd unrhyw boen. “Daliwch eiliad,” atebais. Rhoddais y ffôn i lawr, sefyll i fyny, plygu i lawr, cerdded o gwmpas, plygu i lawr eto. Ni allwn ei gredu. Hwn oedd y diwrnod cyntaf nad oeddwn wedi teimlo unrhyw boen ers yr anaf.
“Uh, ma'am,” dywedais i mewn i'r ffôn. “I fod yn onest, does gen i ddim poen heddiw. Felly ewch ymlaen a rhoi’r MRI hwnnw i rywun arall… ”
Hyd heddiw, wyth mlynedd yn ddiweddarach, nid wyf hyd yn oed wedi cael gefeilliad arthritig yn y pen-glin hwnnw. Cefais fy iacháu’n llwyr. Ac yng ngeiriau Tobit, y cyfan y gallaf ei ddweud yw:
Bendigedig fyddo Duw, a molwch fod ei enw mawr, a bendigedig fyddo ei holl angylion sanctaidd. Boed clodfori ei enw sanctaidd ar hyd yr holl oesoedd, oherwydd yr hwn a'm dychrynodd, a'r hwn sydd wedi trugarhau wrthyf. (Darlleniad cyntaf)
Wel, mewn gwirionedd ceffyl o'r enw Diablo wnaeth fy sgwrio. Ond fe wnaethon ni ei werthu.
I dderbyn potel o olew iachâd Sant Raphael, ewch i Gweinidogaeth Iachau Sanctaidd Archangel St. Raphael. Byddent yn fendithiol iawn pe byddech yn gadael rhodd iddynt. Gallwch hefyd ddarllen tystiolaethau eraill yno.
Diolch am eich gweddïau a'ch cefnogaeth.
Wedi blino ar nofelau Cristnogol cawslyd? Yna byddwch chi wrth eich bodd Y Goeden.
by
Denise Mallett
Mae galw Denise Mallett yn awdur hynod ddawnus yn danddatganiad! Y Goeden yn gyfareddol ac wedi'i ysgrifennu'n hyfryd. Rwy'n parhau i ofyn i mi fy hun, “Sut all rhywun ysgrifennu rhywbeth fel hyn?” Heb leferydd.
- Ken Yasinski, Siaradwr Catholig, awdur a sylfaenydd Gweinyddiaethau FacetoFace
O'r gair cyntaf i'r olaf cefais fy swyno, fy atal rhwng parchedig ofn a syndod. Sut ysgrifennodd un mor ifanc linellau plot mor gywrain, cymeriadau mor gymhleth, deialog mor gymhellol? Sut roedd merch yn ei harddegau yn unig wedi meistroli crefft ysgrifennu, nid yn unig â hyfedredd, ond gyda dyfnder teimlad? Sut y gallai hi drin themâu dwys mor ddeheuig heb y mymryn lleiaf o bregethu? Rwy'n dal mewn parchedig ofn. Yn amlwg mae llaw Duw yn yr anrheg hon.
-Janet Klasson, awdur Blog Cyfnodolyn Pelianito
