WHEN من مدتی از آزمایش و وسوسه آزاد شده ام ، اعتراف می کنم فکر کردم این نشانه رشد مقدس بودن است ... بالاخره قدم زدن در مسیح!
… تا اینکه پدر پاهای من را به آرامی به زمین پایین آورد مصیبت. و دوباره فهمیدم که خودم به تنهایی قدم های کودک را برمی دارم ، لج می کنم و تعادلم را از دست می دهم.
خدا مرا سرزنش نمی کند زیرا او دیگر مرا دوست ندارد و نه اینکه مرا رها کند. بلکه می دانم که بزرگترین گام در زندگی معنوی برداشته می شود ، نه جهش رو به جلو بلکه بطرف بالا، دوباره به آغوش او
