بی رحم!

IF la اشراق اتفاق می افتد ، یک واقعه قابل مقایسه با "بیدار کردن" پسر ولخرج ، پس نه تنها بشریت با فساد آن پسر از دست رفته ، رحمت متعاقب پدر ، بلکه همچنین بی رحمی از برادر بزرگتر

جالب است که در مثل مسیح ، او به ما نمی گوید که آیا پسر بزرگ قبول می کند که بازگشت برادر کوچکش را بپذیرد. در حقیقت ، برادر عصبانی است.

حالا پسر بزرگتر در مزرعه بیرون رفته بود و هنگام بازگشت ، وقتی به خانه نزدیک می شد ، صدای موسیقی و رقص را شنید. او یکی از خادمان را صدا کرد و پرسید که این ممکن است به چه معنا باشد. خادم به او گفت: "برادرت برگشته و پدرت گوساله پروار شده را ذبح کرده است زیرا او را سالم و سالم برگردانده است." او عصبانی شد و هنگامی که از ورود به خانه امتناع کرد ، پدرش بیرون آمد و از او خواستگاری کرد. (لوقا 15: 25-28)

واقعیت قابل توجه این است که همه در دنیا نعمت های اشراق را قبول نخواهند کرد. برخی از "ورود به خانه" امتناع خواهند کرد. آیا هر روز در زندگی خودمان اینگونه نیست؟ لحظات زیادی برای تبدیل شدن به ما تعلق می گیرد ، اما با این وجود ، غالباً اراده گمراهانه خود را بر خدا انتخاب می کنیم ، و دست کم در برخی از مناطق زندگی خود ، قلب خود را کمی بیشتر سفت می کنیم. جهنم خود پر از افرادی است که با اراده در برابر پس انداز فضل در این زندگی مقاومت می کنند و بنابراین در زندگی بعدی بدون لطف هستند. اراده آزاد انسان یک باره یک موهبت باورنکردنی است و در عین حال یک مسئولیت جدی است ، زیرا این تنها چیزی است که خداوند قادر مطلق را درمانده می کند: او نجات را بر هیچکس وادار نمی کند حتی اگر بخواهد همه نجات یابد. ^[1]رجوع کنید به 1 تیم 2:4

یکی از ابعاد اراده آزاد که توانایی خدا را برای عمل در درون ما مهار می کند ، است بی رحمی

به طرف بربريسم

گفته می شود که یک قورباغه وقتی به گلدان بریزد از آب جوش بیرون خواهد پرید ، اما اگر به آرامی در آب گرم شود زنده زنده پخته می شود.

چنین است بربریت فزاینده در جهان ما ، که به سختی قابل درک است ، زیرا "قورباغه" برای مدت طولانی پخت و پز کرده است. در کتاب مقدس آمده است:

او مقدم بر همه چیز است و همه چیز در اوست. (سرهنگ 1:17)

وقتی خدا را از جوامع ، از خانواده و در نهایت قلب خود - خدا - بیرون می آوریم کیست عشق- پس ترس و خودخواهی جای او را می گیرد و شهامت شروع به جدا شدن می کند ^[2]قس خرد و همگرایی هرج و مرج دقیقاً همین است فردگرایی که منجر به انواع بربریت هایی می شود که در سراسر جهان شاهد افزایش آنها هستیم ، مانند رسیدن آب به نقطه جوش. با این حال ، حداقل در این لحظه بسیار ظریف تر از نوع وحشیانه ای است که به دیکتاتورهای خاورمیانه وارد می شود.

آیا توجه کرده اید که چگونه اخبار اصلی با گناهان سیاستمداران ، سرگرمی ها ، کشیش ها ، ورزشکاران و هر کس دیگری سرگرم می شود تلو تلو خوردن؟ این شاید بزرگترین کنایه از دوران ما باشد که ، در حالی که از هر نوع گناه در "سرگرمی" خود تجلیل می کنیم ، اما در مقابل کسانی که در واقع مرتکب این گناهان می شوند ، بی رحم هستیم. این بدان معنا نیست که نباید عدالت وجود داشته باشد. اما بندرت بحث بخشش ، رستگاری یا توان بخشی وجود دارد. حتی در داخل کلیسای کاتولیک ، سیاست های جدید او در قبال کشیش های افتاده یا به راحتی متهم به تخلف ، فضای کمی برای رحمت باقی می گذارد. ما در فرهنگی زندگی می کنیم که با مجرمان جنسی مانند گل رفتار می شود ... و هنوز ، بانوی دل شکسته، که جنسیت انسان را تحریف ، پیچ و تاب و تحقیر می کند ، یک هنرمند پرفروش است. سخت است که متوجه نفاق نشوید.

امروزه اینترنت از بسیاری جهات معادل فناوری Coliseum Roman شده است ، هم به دلیل افراط و تفریط. برخی از پربیننده ترین فیلم ها در وب سایت هایی مانند YouTube با بیشترین اساس رفتارهای انسانی ، وحشتناک برخورد می کنند تصادفات یا شخصیتهای عمومی که ضعفها یا سوep تفاهم آنها را به علوفه انسانی تبدیل کرده است. تلویزیون غربی به نمایش های "واقعیت تلویزیونی" تقلیل یافته است که در آن اغلب مانند زباله های دیروز شرکت کنندگان مورد تحقیر ، تمسخر و اخراج قرار می گیرند. سایر نمایش های "واقعیت" ، برنامه های گفتگو و موارد دیگر بر روی اختلال عملکرد و شکستگی دیگران تمرکز دارند یا آنها را مشغول می کنند. انجمن های اینترنتی به ندرت صمیمانه برخورد می کنند و پوسترهایی که به دلیل کوچکترین اختلاف نظر به یکدیگر حمله می کنند. و ترافیک ، چه در پاریس و چه در نیویورک ، بدترین حالت را در برخی ایجاد می کند.

داریم می شویم بی رحم.

چگونه دیگر می توانید عملیات بمب گذاری در عراق ، افغانستان یا لیبی را برای "آزاد کردن" مردم از رهبری بی رحمانه توضیح دهید ... در حالی که به سختی انگشت خود را بلند می کنید در حالی که میلیون ها نفر در کشورهای آفریقایی به دلیل فساد منطقه ای گرسنه می مانند؟ و البته ، آن شوم ترین نوع بی رحمی وجود دارد که کمتر از شکنجه های تمدن های باستان یا بی رحمی های دیکتاتورهای قرن بیستم ، بی رحمانه تر و بی رحمانه تر نیست. در اینجا ، من در مورد اشکال "کنترل جمعیت" صحبت می کنم که در دوران مدرن به عنوان "حق" پذیرفته شده است. سقط جنین ، که خاتمه واقعی یک انسان زنده است ، از همان یازده هفته بارداری باعث درد می شود. ^[3]دیدن حقیقت سخت - قسمت پنجم سیاستمدارانی که فکر می کنند تحت اعتدال هستند ممنوعیت سقط جنین در بیست هفته فقط سقط جنین را بسیار دردناک تر کرده است زیرا کودک متولد شده به معنای واقعی کلمه در محلول نمکی می سوزد یا توسط چاقوی جراح تکه تکه می شود. ^[4]دیدن حقیقت سخت - قسمت پنجم بی رحمانه تر از اینكه جامعه ای این شكنجه را نسبت به آسیب پذیرترین فرد خود كه در حدود 115 سقط جنین در هر روز در سراسر جهان است ، رد كند؟ ^[5]تقریباً سالانه 42 میلیون سقط جنین در سراسر جهان اتفاق می افتد. رجوع کنید به www.abortionno.org بعلاوه ، گرایش به خودکشی مساعد - کشتن افراد خارج از رحم - به عنوان میوه ای از "فرهنگ مرگ" ما ادامه دارد. ^[6]قس http://www.lifesitenews.com/ و چرا اینطور نیست؟ وقتی تمدنی دیگر ارزش ذاتی زندگی یک انسان را حفظ نکند ، آنگاه فرد انسانی می تواند به راحتی به یک موضوع سرگرمی تبدیل شود ، یا بدتر از آن ، قابل توجیه باشد.

و از این رو ما دقیقاً می فهمیم "ساعت چند است" در جهان. عیسی گفت ، یکی از نشانه های اصلی آخرین روزها ، جهانی خواهد بود که عشقش سرد شده است. رشد کرده است بی رحم

و بدین ترتیب ، حتی برخلاف میل ما ، این فکر به ذهن خطور می کند که اکنون آن روزهایی که پروردگار ما پیشگویی می کند نزدیک است: "و چون گناه زیاد شده است ، خیرات بسیاری سرد خواهد شد" (مات 24: 12). -POPE PIUS XI ، Miserentissimus رددامپور، دائره المعارف ترمیم قلب مقدس ، n. 17 

به عنوان یک جامعه به طور کلی ، ما در آغوش می کشیم بی رحمی ، اگر نه به عنوان نوعی سرگرمی ، به عنوان بیان عصبانیت و نارضایتی درونی ما. قلبهای ما تا وقتی که در شما آرام بگیرند ، بی قرار هستند گفت آگوستین. سنت پل اشکال بی رحمی را توصیف می کند که در زمانهای بعدی در یک لحظه خاص پیش بینی شده اتفاق خواهد افتاد: 

اما این را درک کنید: در روزهای آخر اوقات ترسناکی وجود خواهد داشت. مردم خودپسند و عاشق پول ، سربلند ، مغرور ، بد دهن ، نافرمانی والدین خود ، ناسپاس ، بی دین ، ​​بی عاطفه ، تسخیر ناپذیر ، بدگویی ، ناسازگاری ، بی رحمی ، نفرت از آنچه که خوب است ، خیانتکاران ، بی پروا ، مغرور ، دوستداران لذت به جای اینکه عاشق خدا باشند ، زیرا آنها تظاهر به دین می کنند اما قدرت آن را انکار می کنند. (2 تیم 1-5)

این بخشش و بی رحمی "برادر بزرگتر" است.

ببخش ، و بخشیده شود

من از زمان شروع این رسول نوشتن در اینجا در مورد ضرورت "آماده"خود را برای زمان های آینده. بخشی از این آماده سازی برای روشنایی وجدان که به خوبی می تواند در این نسل اتفاق بیفتد ، اگر نه زودتر از این. اما این آمادگی فقط یک نگاه به گذشته نیست ، بلکه شاید بیش از هر چیز یک تحول ظاهری باشد. این فقط در مورد "عیسی و من" نیست ، بلکه "عیسی ، همسایه من و من" است. بله ، ما باید در یک "حالت فضل" ، بدون گناه فانی ، زندگی کنیم که مطابق با اراده خداوند است و با کمک یک زندگی دعایی و پذیرش منظم از مقدسات ، به ویژه اعتراف ، زندگی می کنیم. با این حال ، این آماده سازی بی معنی است مگر اینکه دشمنان خود را نیز ببخشیم.

خوشا به حال مهربانان ، زیرا آنها رحمت خواهند یافت ... ببخشید و آمرزیده خواهید شد. (مات 5: 7 ؛ لوقا 6:37)

پسر ولخرج بیش از دیگران پدر را زخمی کرده بود ، سهم خود را از ارث گرفته و پدر بودن را رد کرده بود. و با این حال ، این پدر بود که "پر از عطوفت" ^[7]Lk 15: 20 با دیدن پسر بازگشت به خانه. در مورد پسر بزرگ اینطور نیست.

من کدومم

We باید کسانی که ما را زخمی کرده اند ببخشید. آیا خداوند ما را که گناهان فرزندش را به صلیب کشید ، نمی بخشد؟ بخشش یک احساس نیست ، بلکه یک عمل اراده است که ، گاهی اوقات ، با افزایش سطح احساس درد ، باید آن را بارها و بارها تکرار کنیم. 

من چند مورد در زندگی ام داشته ام که زخم بسیار عمیق بود ، جایی که مجبور شدم بارها و بارها ببخشم. من یک مرد را به یاد می آورم که یک پیام تلفنی با توهین های ناگفتنی نسبت به همسرم در اوایل ازدواج ما. یادم می آید که هر بار که مجبور شدم تجارت او را طی کنم مجبور شدم بارها و بارها او را ببخشم. اما یک روز که مجبور شدم او را دوباره ببخشم ، ناگهان پر از حالت شدیدی شدم عشق برای این مرد بیچاره در واقع من و نه او بود که باید آزاد می شد. بخشش نمی تواند ما را مانند یک زنجیر متصل کند. تلخی در واقع می تواند سلامتی ما را خراب کند. فقط بخشش است که به قلب اجازه می دهد تا نه تنها از گناهان خود ، بلکه از قدرتی که گناه دیگران بر ما می گذارد واقعاً آزاد باشد.

اما برای شما که می شنوید که من می گویم ، دشمنان خود را دوست داشته باشید ، با کسانی که از شما متنفر هستند نیکی کنید ، کسانی که شما را لعنت می کنند برکت دهید ، برای کسانی که با شما بدرفتاری می کنند دعا کنید ... به شما هدیه دهید و هدایایی به شما داده می شود. مقیاس خوبی ، در کنار هم ، متزلزل ، و سرریز ، در دامان شما ریخته خواهد شد. برای معیاری که اندازه گیری می کنید در عوض برای شما اندازه گیری می شود. اما اگر دیگران را نبخشید ، پدر نیز گناهان شما را نمی بخشد. (لوقا 6: 27-28 ، 38 ؛ مت 6:15)

آمادگی در روزهای ما به همان اندازه دوست داشتن همسایگان است که خودمان را دوست داریم. مسیحی بودن مثل این است که مثل استاد خودمان باشیم خود رحمت - بودن مهربان. مسیحیان نیاز دارند ، به ویژه در این تاریکی کنونی ، با نور رحمت الهی در روزهای ما بدرخشند که بسیاری نسبت به همسایه خود بی رحم شده اند - چه او همسایه باشد و چه در تلویزیون.

برای شما هیچ گونه نگرانی از نحوه عمل دیگران وجود ندارد. شما باید انعکاس زنده من باشید ، از طریق عشق و رحمت ... و اما شما همیشه نسبت به دیگران و به ویژه نسبت به گناهکاران مهربان باشید. - عیسی تا سنت فاوستینا ، رحمت الهی در روح من، خاطرات ، ن. 1446

از آنجا که ما از پایان داستان پسر ولگرد خبر نداریم ، اینکه آیا برادر بزرگتر مایل به آشتی با ولگرد بوده است یا خیر ، نتیجه ی روشنایی نیز نامشخص خواهد بود. برخی به سادگی قلب های خود را سخت می کنند و از مصالحه خودداری می کنند - خواه با خدا باشد ، با کلیسا ، یا با دیگران. بسیاری از چنین روحانی به "رحمت" انتخابی خود سپرده می شوند ، و آخرین ارتش شیطان را در عصر ما تشکیل می دهند که بیش از انجیل زندگی توسط ایدئولوژی خود هدایت می شود. خواسته یا ناخواسته ، آنها "فرهنگ مرگ" دجال را قبل از اینکه مسیح زمین را پاکسازی کند و دوره ای از صلح را به وجود آورد ، تا حد خود پیش ببرند.

ما نیز باید برای آن آماده باشیم.

اکنون در نسخه سوم و چاپ آن است!

www.thefinalconfrontation.com

برای ترجمه این صفحه به زبان دیگری روی زیر کلیک کنید: