شرمنده عیسی

عکس از شور مسیح

از آنجا که سفر من به سرزمین مقدس ، چیزی در اعماق آن دامن زده است ، یک آتش مقدس ، یک تمایل مقدس برای ایجاد عیسی مسیح را دوباره دوست داشته و شناخته شده است. من می گویم "دوباره" زیرا نه تنها سرزمین مقدس به سختی حضور مسیحی را حفظ کرده است ، بلکه کل جهان غرب در فروپاشی سریع عقاید و ارزشهای مسیحی قرار دارد ،^[1]قس همه تفاوت ها و از این رو ، تخریب قطب نمای اخلاقی آن است. 

جامعه غربی جامعه ای است که خداوند در آن در حوزه عمومی غایب است و دیگر چیزی برای ارائه آن ندارد. و به همین دلیل جامعه ای است که معیار انسانیت به طور فزاینده ای از دست می رود. در نقاط فردی ناگهان آشکار می شود که آنچه شر است و انسان را نابود می کند امری مسلم است. - EMERITUS POPE BENEDICT XVI ، مقاله: "کلیسا و رسوایی سو abuse استفاده جنسی"؛ آژانس کاتولیک, آوریل 10th، 2019

چرا این اتفاق افتاده است؟ اولین فکری که به ذهن خطور می کند این است که به دلیل ثروت ماست. برای یک فرد ثروتمند ورود به پادشاهی خدا دشوارتر از عبور شتر از سوراخ سوراخ است. غرب ، فراتر از تصور ، متبرک ، خود را در آینه موفقیت نگاه کرد و عاشق چهره خود شد. غرب مسیحی به جای اینکه متواضعانه از کسی که او را بزرگ جلوه داده تشکر و تمجید کند ، چاق و خود راضی ، خودخواه و خودشیفته ، تنبل و ولرم شد ، بنابراین اولین عشق خود را از دست داد. در خلا v واقعیت برای پر کردن ، الف انقلاب اکنون افزایش یافته است.

این شورش ریشه معنوی دارد. این شورش شیطان در برابر موهبت لطف است. اساساً ، من معتقدم که انسان غربی از نجات یافتن توسط رحمت خدا امتناع می ورزد. او که می خواهد آن را برای خودش بسازد از دریافت نجات امتناع می ورزد. "ارزشهای بنیادی" ترویج شده توسط سازمان ملل متحد مبتنی بر رد خداوند است که من آن را با یک جوان ثروتمند در انجیل مقایسه می کنم. خدا به غرب نگاه کرده و آن را دوست داشته است زیرا کارهای خارق العاده ای انجام داده است. او از آن دعوت کرد تا جلوتر برود ، اما غرب برگشت. آن نوع ثروت را ترجیح می داد که فقط مدیون خودش بود.  - کاردینال سارا ، کاتولیک هرالد, آوریل 5th، 2019

به اطراف نگاه می کنم و می یابم که بارها و بارها این سوال را می پرسم: «مسیحیان کجا هستند؟ مردان و زنانی که با اشتیاق درباره عیسی صحبت می کنند ، کجا هستند؟ بزرگانی که خرد و ارادت خود را به ایمان دارند کجا هستند؟ جوانان با انرژی و غیرت خود کجا هستند؟ کجایند کسانی که از انجیل خجالت نمی کشند؟ " بله ، آنها آنجا هستند ، اما تعداد آنها بسیار اندک است ، به طوری که کلیسای غرب واقعاً و به معنای واقعی کلمه به یک بازمانده تبدیل شده است. 

همانطور که روایت Passion امروز در سراسر مسیحیت در مسعود خوانده می شد ، ما یکی پس از دیگری می شنویم که چگونه راه ترساندن به سمت Calvary با ترسوها هموار شده است. چه کسی در میان جمعیتی که در زیر صلیب ایستاده بودند باقی مانده است جز یک رسول و یک مشت زن مومن؟ همچنین ، می بینیم که سنگفرش آزار و اذیت خود کلیسا امروزه توسط سیاستمداران "کاتولیک" که به کودک کشی رأی می دهند ، توسط قضات "کاتولیک" که قانون طبیعی را بازنویسی می کنند ، توسط نخست وزیران "کاتولیک" که همجنس گرایی را تبلیغ می کنند ، گذاشته می شود. توسط رأی دهندگان "کاتولیک" که آنها را به قدرت می رسانند ، و توسط روحانیون کاتولیک که در مورد آن چیزی کم یا چیزی نمی گویند. ترسوها ما یک کلیسای ترسوها! ما از نام و پیام عیسی مسیح شرمسار شده ایم! او برای رهایی ما از قدرت گناه رنج برد و مرد ، و ما نه تنها از ترس اینکه مورد تأیید قرار نگیریم این خبرهای خوب را به اشتراک نمی گذاریم ، بلکه افراد شریر را قادر می سازیم تا عقاید شیطانی خود را نهادینه کنند. پس از 2000 سال اثبات قاطع وجود خدا ، چه چیزی در جهنم ، به معنای واقعی کلمه ، به بدن مسیح رسیده است؟ میهن فروش دارد این چیزی است که.

ما باید واقع بین و ملموس باشیم. بله ، گناهکاران وجود دارد. بله ، کشیشان ، اسقف ها و حتی کاردینالان بی وفا وجود دارند که از رعایت عفت عاجز هستند. اما ، و این نیز بسیار جدی است ، آنها قادر به چسبیدن به حقیقت اعتقادی نیستند! آنها وفاداران مسیحی را با زبان گیج کننده و مبهم خود گمراه می کنند. آنها کلام خدا را جعل و جعل می کنند ، مایلند آن را بچرخانند و خم کنند تا مورد تأیید جهانی قرار بگیرند. آنها جودای اسکاریوت زمان ما هستند. - کاردینال سارا ، کاتولیک هرالد, آوریل 5th، 2019

اما ما غیر روحانی ها ، شاید به ویژه ما غیر دولتی ها ، ترسو هم باشیم. چه زمانی ما در محل کار ، دانشگاه یا خیابان های خود در مورد عیسی صحبت می کنیم؟ چه موقع ما این فرصت های آشکار را برای به اشتراک گذاشتن اخبار خوب و پیام انجیل پیدا می کنیم؟ آیا ما اشتباه در انتقاد از پاپ ، هشدار دادن به "Novus Ordo" ، در دست داشتن علائم Pro-Life ، دعای تسبیح قبل از مراسم مقدس ، پختن کلوچه در CWL ، آواز خواندن ، نوشتن وبلاگ و اهدای لباس به نوعی مسئولیت ما به عنوان مسیحیان تعمید یافته را انجام می دهیم؟

... اگر در توجیه ، توجیه و توضیح صریح و روشن با اعلامیه پروردگار عیسی ، این بهترین شاهد در طولانی مدت بی اثر باشد. خبر خوب که توسط شاهد زندگی اعلام می شود دیر یا زود باید توسط کلام زندگی تبلیغ شود. اگر نام ، تعالیم ، زندگی ، وعده ها ، پادشاهی و رمز و راز عیسی ناصری ، پسر خدا اعلام نشود ، هیچ بشارت واقعی وجود ندارد. —POPE ST. PAUL VI ، Evangelii Nuntiandi ، n 22؛ واتیکان.وا

هر کسی که در این نسل بی ایمان و گناهکار از من و سخنان من شرمنده باشد ، پسر انسان وقتی در جلال پدرش همراه با فرشتگان مقدس حاضر شود ، شرمنده خواهد شد. (مارک 8:38)

کاش می توانستم اینجا احساس خوبی نسبت به خودم داشته باشم. من نمی کنم آن گناهان حذف ، فهرست بلندی است: آن لحظاتی که من در گفتن حقیقت تردید کردم. زمانهایی که می توانستم نشانه صلیب بسازم ، اما این کار را نکردم. زمانهایی که می توانستم صحبت کنم ، اما "صلح را حفظ کردم". راههایی که خودم را در دنیای راحتی و سر و صدا خودم غرق می کردم و انگیزه های روح را غرق می کردم ... همانطور که امروز در مورد احساسات مراقبه می کردم ، گریه می کردم. خودم را پیدا کردم که از عیسی می خواستم به من کمک کند تا نترسم. و بخشی از من است. من در صف اول در این وزارتخانه در برابر موج نفرت رو به رشد نسبت به کلیسای کاتولیک ایستاده ام. من یک پدر هستم و اکنون یک پدربزرگ هستم. من نمی خواهم به زندان بروم. نمی خواهم دستانم را ببندند و جاهایی را بردارند که نمی خواهم بروم. این روز به روز به یک احتمال بیشتر تبدیل می شود.

اما پس از آن ، در میان این احساسات ، در قلب من ، آتش مقدس برافراشته است ، گریه ای که هنوز پنهان است ، هنوز منتظر است ، اما هنوز هم با قدرت روح القدس باردار است. این فریاد قیامت است ، فریاد پنطیکاست: 

عیسی مسیح مرده نیست. او زنده است! او قیام کرده است! به او ایمان بیاورید و نجات پیدا کنید!

من فکر می کنم آنجا در دفن مقدس در اورشلیم ماه گذشته بود که بذر این فریاد تصور شد. چون وقتی از مقبره بیرون آمدم ، دیدم که به هر کسی که به من گوش بدهد می گویم: "مقبره خالی است! خالی است! او زنده است! او قیام کرده است! "

اگر من بشارت می دهم ، این دلیل نمی شود که من لاف بزنم ، زیرا تعهدی به من تحمیل شده است و وای بر من اگر آن را تبلیغ نکنم! (اول قرنتیان 1:9)

من نمی دانم خواهر و برادر از کجا می رویم. تنها چیزی که من می دانم این است که روزی من مورد قضاوت قرار خواهم گرفت ، نه اینکه چقدر در فیس بوک دوست داشتم یا چه تعداد سی دی من را خریداری کرده اند ، بلکه این که آیا من عیسی را در میان خودم آورده ام یا نه. خواه استعدادم را در خاک فرو ببرم یا هر جا و هر زمان که توانستم آن را سرمایه گذاری کنم. مسیح عیسی پروردگار من ، تو قاضی من هستی. این تو هستی که باید از آن بترسم - نه اوباش كتك زدن درهای ما.

آیا اکنون به دنبال لطف مردان هستم یا خدا؟ یا من سعی می کنم مردان را راضی کنم؟ اگر هنوز مردها را خشنود می کردم ، نباید بنده مسیح باشم. (غلاطیان 1:10)

امروز ، عیسی ، یک بار دیگر صدای تو را می دهم. من زندگی خود را به شما می دهم. من اشکهایم را به شما میدهم - هم آنهایی که از غم سکوت من ناراحت هستند ، و هم کسانی که اکنون برای کسانی که هنوز شما را نمی شناسند می افتند. عیسی ... آیا می توانید این "زمان رحمت" را تمدید کنید؟ عیسی ، آیا می توانی از پدر بخواهی که بار دیگر روح او را بر روی کسانی که تو را دوست دارند بریزد تا ما رسولان واقعی کلام تو بشویم؟ که ما هم ممکن است فرصتی داشته باشیم که جان خود را به خاطر انجیل بدهیم؟ عیسی ، ما را به درو بفرست. عیسی ، ما را به تاریکی بفرست. عیسی ، ما را به داخل تاکستان بفرست و اجازه دهید ما انبوهی از روح ها را به خانه بیاوریم ، آنها را از چنگال آن اژدهای جهنمی بدزدیم. 

عیسی ، گریه ما را بشنو. پدر پسرت را بشنو و روح القدس بیا. روح مقدس بیا!

ارزشهایی وجود دارد که هرگز نباید برای یک ارزش بیشتر کنار گذاشته شود و حتی از حفظ حیات جسمانی پیشی بگیرد. شهادت هست. خدا چیزی بیش از بقا physical جسمی نیست. زندگی ای که با انکار خدا خریداری شود ، زندگی ای که مبتنی بر دروغ نهایی باشد ، یک زندگی غیر زندگی است. شهادت مقوله اساسی وجود مسیحی است. این واقعیت که شهادت دیگر از نظر اخلاقی در نظریه ای که بوکل و بسیاری دیگر از آن دفاع می کنند ، ضروری نیست ، نشان می دهد که اصل مسیحیت در اینجا در معرض خطر است ... کلیسای امروز بیش از هر زمان دیگری "کلیسای شهدا" است و بنابراین شاهدی برای زنده خداوند. - EMERITUS POPE BENEDICT XVI ، مقاله: "کلیسا و رسوایی سو abuse استفاده جنسی"؛ آژانس کاتولیک, آوریل 10th، 2019

دیگر فرصتی نیست که از انجیل خجالت بکشیم. زمان تبلیغ آن از پشت بامها است. - POPE SAINT JOHN PAUL II ، همیلی ، پارک ایالتی Cherry Creek Park ، دنور ، کلرادو ، 15 آگوست ، 1993 ؛ واتیکان.وا

حمایت مالی و دعای شما به همین دلیل است
شما امروز این را می خوانید.
 برکت و ممنونم 

برای سفر با مارک در La حالا ورد,
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.