روایات بشری

همه صبح ، این آیین برای میلیون ها نفر یکسان است: دوش گرفتن ، لباس پوشیدن ، ریختن یک فنجان قهوه ، خوردن صبحانه ، مسواک زدن ، و غیره. وقتی آنها به خانه می آیند ، این یک ریتم دیگر است: لباس ، شروع شام ، و غیره. بعلاوه ، زندگی انسان با "سنت های" دیگر مشخص می شود ، خواه ایجاد درخت کریسمس ، پختن بوقلمون در روز شکرگذاری ، نقاشی صورت برای روز بازی یا قرار دادن شمع در پنجره. آیین گرایی ، خواه بت پرستانه باشد یا مذهبی ، به نظر می رسد که زندگی فعالیت بشر را در هر فرهنگی مشخص می کند ، خواه این امر مربوط به خانواده های محله باشد ، یا خانواده کلیسای کلیسا. چرا؟ زیرا نمادها برای خود زبانی هستند. آنها حامل یک کلمه هستند ، معنایی که چیزی عمیق تر را انتقال می دهد ، خواه این عشق باشد ، خطر ، حافظه یا رمز و راز.

به همین دلیل است که غالباً شگفت آور است که گاهی بنیادگرایان کاتولیک ها را محکوم می کنند و ادعا می کنند که عبادت ما "آیین های پوچ" و "سنت های بشری" است که خود عیسی آنها را محکوم کرد. اما آیا او؟

شما فرمان خدا را نادیده می گیرید اما به سنت بشری پایبند هستید ... چقدر برای حفظ سنت خود فرمان خدا را کنار گذاشته اید!

بررسی دقیق تر سخنان مسیح نشان می دهد که او سنت بشر را محکوم نمی کند ، بلکه کسانی که سنت ها ، قوانین یا خواسته های بشری را مطرح می کنند قبل از اراده خدا در احکام بیان شده است. از این نظر ، درست است: کسانی که فکر می کنند کافی است هر روز یکشنبه در مراسم مقدس شرکت کنند ، مقداری شمع روشن کنند ، برخی زنگ ها را بزنند ... اما پس از آن از زندگی روز دوشنبه تا شنبه بی اعتنا به خدا و همسایه همانطور که می خواهند زندگی می کنند - آنها نیز قرار دادن مناسک قبل از رابطه ، آداب و رسوم قبل از دستورات. برای، "ایمان از خود ، اگر کار نکند ، مرده است" ^[1]رجوع کنید به جام جم 2:17 به همین ترتیب ، کسانی که با عبادات و آیین ها مانند یک ماشین فروش کیهانی رفتار می کنند (اگر من این کار را انجام دهم ، این را دریافت می کنم) فراموش می کنند که "به لطف شما از طریق ایمان نجات یافته اید و این از جانب شما نیست. این هدیه خداست." ^[2]ج. اف 2:8

شما كلام خدا را به نفع سنت خود كه به دست خود رسانده اید ، باطل می كنید.

اما این بدان معنا نیست که نمادین و تشریفات غنی به خودی خود غلط است. کلیسا قبل از هر چیز یک خانواده است - خانواده ای که اجدادشان یهودی بودند. از آنها علامات مذهبی گرفته شده است ، از بخور ، شمع ، لباس ، تا استفاده از یک ساختمان به عنوان محل تجمع. این رسوم خانوادگی است. عیسی گفت ،

فکر نکنید که من آمده ام تا قانون یا پیامبران را لغو کنم. من نه برای لغو بلکه برای تحقق آمده ام. (مت 5:17)

مسیحیت غنای باستانی خود را از عهد عتیق می گیرد. آن را لغو نمی کند. ناگهان نمادها در تورات معنای جدیدی پیدا می کنند. عیسی "بره" می شود که گناهان مردم را می برد. خون او نماد قربانی شدن موسی است. معبد بدن مسیح ، بدن زمینی و عرفانی او می شود. منوره نماد "نور جهان" است که بر روی چراغ چراغ در عهد جدید قرار گرفته است. مانا در کویر پیش درآمد نان زندگی است و غیره. کلیسای اولیه این نمادها را از بین نبرد اما معنای جدید آنها را کشف کرد. بنابراین ، نمادها و سنت های مقدس راهی برای اشاره به امر متعالی ، به رمز و راز امانوئل - "خدا با ما" شدند.

اینگونه است که ما باید نمادهای مقدس ، هنر و معماری کلیسا را ​​درک کنیم. همان ابراز تعجب از شکوه و عظمت خداوند است که سلیمان نیز مانند اولین خواندن امروز هنگام ساخت معبد احساس کرد:

آیا واقعاً می تواند این باشد که خدا روی زمین ساکن شود؟ اگر آسمانها و بلندترین آسمانها نتوانند شما را درگیر خود کنند ، چه رسد به این معبد ساخته شده من!

در این صورت تمایل ما برای بیان خلاقانه از طریق نمادهایی که خداوند هنوز با ما زندگی می کند چقدر بیشتر است! من جامعه کوچکی را در یوگسلاوی سابق به خاطر می آورم که چندین سال پیش از آن بازدید کردم. چندین خانواده پناهنده در کلبه هایی با دیوارهای حلبی و پرده های پاره شده برای پوشش پنجره ها زندگی می کردند. ^[3]قس در خانه شما چقدر سرد است? آنها بسیار فقیر بودند! و با این حال ، در توافق با کشیش کلیسا ، همه آنها اصرار داشتند که یک کلیسای کوچک ساخته شود. این بیان زیبایی از عشق آنها به خدا و عشق خدا به آنها بود. در ابتدا ، آدم کمی در کف سنگ مرمر ، هنر زیبا و خیمه زینتی مبهوت تعجب می کند که آیا این پول هزینه ای بهتر برای خرید مسکن نبوده است؟ اما قلب آنها به موقع با قلب سلیمان می تپید: آیا واقعاً می تواند این باشد که خدا روی زمین ساکن شود؟

آخرین ، ما نمی توانیم فراموش کنیم که این خود مسیح بود که سنت های بسیاری را ایجاد کرد: "این کار را به یاد من" ، او در شام آخر گفت. "برو و تعمید بده" ، وی گفت ، كه شامل آیین تعمید بود كه خود او نیز در آن شركت داشت. او در نزدیكی سنگسار زناك نمادهایی را در زمین ترسیم كرد (كلمات نوشتاری). او تف را با خاک رس مخلوط کرد تا روی چشم یک نابینا قرار گیرد (مقدسین). او پاهای رسول را (آیین ها) شست. او نان و شراب (مقدسات) را تقدیس کرد. و او به طور مداوم از نمادین در مثلهایی که هر روز می گفت استفاده کرد (مراسم مذهبی کلمه). عیسی استاد خلق سنت ها بود! آیا تجسم قدرتمندترین نماد همه آنها نیست؟

بله ، تجسم می شود نقطه مرجع برای همه سنت های ما خدا وارد زمان شد؛ او وارد تار و پود زندگی انسان شد. بنابراین او در ذات الهی خود همه انسانها را پرورش می دهد؛ همه آنچه که ما انجام می دهیم حقیقت ، زیباییو خوبی خود بخور می رود و به سمت پدر آسمانی می رود.

نه ، عیسی نه تنها سنت ها را نكوهش نكرد ، بلكه آن روایاتی را كه مربوط به ایمان و اخلاقیات است به ما دستور داد كه از آنها پیروی كنیم.

من شما را ستایش می کنم زیرا شما در همه چیز مرا به یاد می آورید و سنت ها را محکم نگه دارید ، همانگونه که آنها را به شما تحویل دادم. (اول قرنتیان 1: 11)

بنابراین ، برادران ، محکم بایستید و سنتهایی را که توسط ما آموخته اید ، یا با گفتار و یا با نامه ما حفظ کنید. (2 ث 2: 15)

بگذارید توجه داشته باشیم که همان سنت ، تعلیم و ایمان کلیسای کاتولیک از ابتدا ، که خداوند داد ، توسط رسولان تبلیغ شد و توسط پدران حفظ شد. بر این اساس کلیسایی تأسیس شد. و اگر کسی از این کار دور شود ، دیگر نه مجبور است که او مسیحی خوانده شود ... - St. آتاناسیوس (360 میلادی) ، چهار نامه به سراپیون ثمیوس 1، 28

خواندن مرتبط

• درباره تفسیر کتاب مقدس: مشکل اساسی

• درک کتاب مقدس و سنت ... یکی بدون دیگری نیست. شکوه آشکار حقیقت

• دو دلیل برای کاتولیک شدن