قربانیان نسل کشی
شاید کوته بینانه ترین جنبه فرهنگ مدرن ما این تصور است که ما در یک مسیر خطی پیشرفت قرار داریم. اینکه ما در پی دستاوردهای بشری ، بربریت و تفکر تنگ نظرانه نسل ها و فرهنگ های گذشته را پشت سر گذاشته ایم. اینکه ما بندهای تعصب و عدم تحمل را شل می کنیم و به سمت جهانی دموکراتیک ، آزاد و متمدن تر می رویم.
این فرض نه تنها غلط است ، بلکه خطرناک است.
از یک خواننده:
من در حال خواندن مجموعه "طغیان از پیامبران دروغین" شما بوده ام و حقیقت را برای شما بگویم ، کمی نگران هستم. بگذارید توضیح دهم ... من اخیراً به کلیسا گرویده ام. من روزگاری یک کشیش پروتستان اصولگرا از "بدترین نوع" بودم - من یک متعصب بودم! سپس کسی کتابی از پاپ ژان پل دوم به من داد - و من عاشق نوشته های این مرد شدم. من در سال 1995 به عنوان کشیش استعفا دادم و در سال 2005 وارد کلیسا شدم. من به دانشگاه فرانسیسان (استووبنویل) رفتم و فوق لیسانس الهیات گرفتم.
اما وقتی وبلاگ شما را می خواندم - چیزی را دیدم که دوست نداشتم - تصویری از خودم در 15 سال پیش. من تعجب می کنم ، زیرا وقتی پروتستانیسم بنیادگرایی را ترک کردم ، قسم خوردم که یک بنیادگرایی را جایگزین دیگری نمی کنم. افکار من: مراقب باش چنان منفی نمی شوی که ماموریت را از دست بدهی.
آیا ممکن است موجودیتی به نام "کاتولیک بنیادگرا" وجود داشته باشد؟ من نگران عنصر ناهمسان اقتصادی در پیام شما هستم.