لحظه گریس

عزلت بخیر
روز 27

 

WHEN خدا از طریق شخص عیسی از نظر جسمی وارد تاریخ بشریت شد ، می توان گفت که او تعمید داد زمان خودش ناگهان ، خدا - که همه جاویدانگی او را در برگرفته است - در حال گذراندن ثانیه ها ، دقیقه ها ، ساعت ها و روزها بود. عیسی فاش کرده بود که زمان خود تلاقی میان آسمان و زمین است. ارتباط او با پدر ، خلوت او در نماز و تمام خدمت او همه در زمان سنجیده شد و ابدیت یک باره. و سپس او به ما برگشت و گفت ...

هر که به من خدمت کند باید از من پیروی کند و هر کجا که هستم بنده من نیز آنجا خواهم بود. (یوحنا 12:26)

ما که در زمین مانده ایم چگونه می توانیم با مسیح که در بهشت ​​نشسته است همراه باشیم؟ پاسخ این است که همان جایی که او روی زمین است باشد لحظه ای در حال حاضر. لحظه گذشته از بین رفته است یکی که میاد نرسیده تنها لحظه ای که است، لحظه فعلی است و بنابراین ، آن هم جایی است که خدا در آن است - به همین دلیل است لحظه گریس. وقتی عیسی گفت ، "ابتدا به دنبال پادشاهی خدا باشید"، تنها مکانی که می خواهد آن را جستجو کند ، جایی است که در خواست خدا در لحظه حاضر است. همانطور که عیسی گفت ،

... پادشاهی خدا نزدیک است. (مات 3: 2)

بنابراین ، زائر معنوی کسی نیست که جلوتر بدود ، بلکه کسی است که با احتیاط و عشق هربار یک قدم کوچک بگذارد. در حالی که دنیا از جاده ای آسان و گسترده عبور می کند ، خواست خدا در هر خواسته بعدی که وضعیت زندگی ما بخواهد بیان می شود. همانطور که عیسی صلیب خود را بوسید ، ما باید این لحظات کوچک تغییر پوشک ، وضع مالیات یا جارو کردن زمین را ببوسیم ، زیرا آنجا خواست خداست.

در 12 سالگی ، عیسی مقدسات را مقدس دانست عادی وقتی معبد اورشلیم را ترک کرد و با پدر و مادرش به خانه بازگشت.

او با آنها پایین آمد و به ناصره آمد ، و مطیع آنها بود ... و عیسی در حکمت و سن و لطف در برابر خدا و انسان پیشرفت کرد. (لوقا 2: 51-42)

اما برای 18 سال آینده ، پروردگار ما چیزی جز وظیفه لحظه ای انجام نداد. بنابراین می توان گفت که این یک مورد نبود ضروری است بخشی از خدمت و شاهد مسیح. اگر عیسی سالها پوست جذامیان را دگرگون کرد ، در ناصره ماهیت کار را دگرگون می کرد: خدا وظیفه لحظه را مقدس می کرد. او با شستن ظرف ها ، جارو کشیدن زمین و پاک کردن خاک اره از روی مبلمان ، قدم زد. او حمل آب ، بستر سازی و دوشش بز را مقدس ساخت. او ریخته گری مقدس را به تور ماهی ، كوچك كردن باغ و شستن لباس ها انجام داد. زیرا این خواست پدر برای او بود.

غذای من این است که اراده شخصی را که مرا فرستاده است انجام دهم و کار او را تمام کنم. (یوحنا 4:34)

سپس در ابتدا ، کار پدر نجاری بود! آیا نمی توانیم تصور کنیم که این جمله کوچک بعدی درباره عیسی شاید طنینی از حکمت مریم یا یوسف هنگام بزرگ شدن او باشد؟

هرکس در اندکی ایمان داشته باشد ، در بسیار نیز م faithfulمن است. (لوقا 16:10)

دیروز ، من در مورد ترک کامل به خدا توسط وفادار بودن در هر لحظه ، خواه اراده خدا تسلیت خواهد آورد یا صلیب. این رها کردن شامل رها کردن گذشته و آینده است. همانطور که عیسی گفت ،

حتی کوچکترین چیزها نیز از عهده شما خارج نیستند. (لوقا 12:26)

یا همانطور که ضرب المثل روسی می گوید:

اگر اول از دنیا نروید ، وقت انجام این کار را خواهید داشت. اگر قبل از تمام شدن آن بمیرید ، نیازی به انجام آن نیست.

پدر ژان پیر دو کوزاد اینگونه بیان می کند:

تنها رضایت ما باید این باشد که در لحظه فعلی زندگی کنیم گویی فراتر از آن انتظار دیگری نیست. - پدر ژان پیر دو کوزاد ، ترک مشیت الهی، ترجمه شده توسط جان بیورز ، ص. (معرفی)

و بنابراین "نگران فردا نباش" عیسی گفت: "فردا از خودش مراقبت خواهد کرد." ^[1]مت 6: 34

آیه ای در مزامیر داوود وجود دارد که به ویژه در عصر عدم اطمینان ما سرشار از خرد است.

کلام تو چراغی برای پاهای من است ، نوری برای مسیر من است. (مزمور 119: 105)

اراده خدا در بیشتر مواقع ، نه یک چراغ جلو ، بلکه فقط یک چراغ است - نور کافی برای مرحله بعدی. من اغلب با جوانانی صحبت می کنم که می گویند: "من نمی دانم خدا از من می خواهد چه کار کنم. من این درخواست را برای انجام این کار یا آن احساس می کنم ، اما نمی دانم چه کاری باید انجام دهم ... "و پاسخ من این است: تکالیف خود را انجام دهید ، ظرف ها را بشویید. نگاه کنید ، اگر لحظه به لحظه اراده خدا را انجام می دهید و می خواهید به او وفادار باشید ، چرخش در پیچ ، در باز یا تابلوی راهنمایی را که می گوید ، از دست نخواهید داد. "از این طریق فرزند من."

به یک چرخ و فلک فکر کنید ، نوعی که از کودکی با آن بازی می کردید و در محافل می چرخید. هرچه نزدیکتر به وسط چرخ و فلک می رسید ، راحت تر می توان آن را نگه داشت ، اما در لبه های آن آویزان کردن بسیار دشوار بود وقتی که خیلی سریع پیش می رفت! مرکز مانند لحظه حال است -جایی که ابدیت با زمان تلاقی می کند-the لحظه گریس اما اگر "در لبه" خود باشید و به آینده آویزان باشید - یا به گذشته خود چسبیده باشید - آرامش خود را از دست خواهید داد. محل استراحت روح زائر در اکنون، لحظه گریس ، زیرا خدا آنجاست. اگر آنچه را که نمی توانیم تغییر دهیم ، رها کنیم ، اگر خود را به اراده مجاز خدا رها کنیم ، پس مانند یک کودک کوچک می شویم که نمی تواند کاری کند جز اینکه در لحظه بر روی زانوی پاپا استعفا بنشیند و عیسی گفت ، "پادشاهی آسمان متعلق به این کودکان است." پادشاهی فقط در آنجا یافت می شود: در لحظه ی لطف ، برای عیسی گفت:

... پادشاهی خدا نزدیک است. (مات 3: 2)

 

خلاصه و نوشتار

وظیفه لحظه لحظه لطف است زیرا آنجا جایی است که خدا در آن است و بنده اش باید در آن باشد.

کدام یک از شما با اضطراب می تواند یک ساعت به طول عمر خود بیفزاید؟ اگر پس قادر نیستید به اندازه آن کار کوچکی انجام دهید ، چرا در مورد بقیه مضطرب هستید؟ fl دیگر از گله کوچک نترس ، زیرا پدرت خوشحال است که به تو پادشاهی می دهد. (لوقا 12: 25-26 ، 32)

 

عیسی نیز هر لحظه حضور دارد در مبارک مقدس
e e آهنگی است که من به نام آن نوشتم بفرمایید… 

 

 
با تشکر از حمایت و دعای شما

 

برای پیوستن به مارک در این عقب نشینی روزه ،
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.

 

به پادکست بازتاب امروز گوش دهید:

 

پادکست: بازی در پنجره جدید | دانلود