ពេល អភិបូជាមួយខ្ញុំត្រូវបានវាយប្រហារដោយ“ អ្នកចោទប្រកាន់បងប្អូន” (បប ១: ១) ។ លីតាហ្គីទាំងមូលបានក្រឡុកហើយខ្ញុំស្ទើរតែមិនអាចស្រូបយកពាក្យមួយនៅពេលដែលខ្ញុំតយុទ្ធនឹងការធ្លាក់ទឹកចិត្តរបស់សត្រូវ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមការអធិស្ឋានពេលព្រឹករបស់ខ្ញុំហើយ (បញ្ចុះបញ្ចូល) កាន់តែខ្លាំងឡើង ៗ ដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីអធិស្ឋាន pray ៗ គំនិតរបស់ខ្ញុំស្ថិតនៅក្រោមការឡោមព័ទ្ធ។
នៅចន្លោះពេលអានទំនុកតម្កើង ខ្ញុំបានស្រែកអង្វរព្រះឲ្យជួយខ្ញុំ ស្រាប់តែមានការយល់ដឹងផ្ទុះឡើងទម្លុះភាពងងឹត៖
អ្នកកំពុងតែរងនូវទុក្ខផ្លូវចិត្តនៃតណ្ហា។
ទន្ទឹមនឹងការយល់ដឹងនេះបានមក ដំបូន្មាន៖
បង្រួបបង្រួមការរងទុក្ខនេះជាមួយព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សមានបាបដែលកំពុងធ្វើដំណើរទៅរកការទទួលទោស។
ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំបានអធិស្ឋាន « ខ្ញុំលះបង់ការរងទុក្ខនៃការវាយប្រហារ និងការល្បួងទាំងនេះ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដែលហៀបនឹងបាត់បង់ព្រលឹងអស់កល្បរបស់ពួកគេទៅកាន់ភ្លើងនរក ។ រាល់ព្រួញដ៏កាចសាហាវដែលគប់មកលើខ្ញុំ ខ្ញុំបានផ្តល់ជាវេន ដើម្បីឲ្យព្រលឹងមួយបានត្រូវសង្គ្រោះ!”
ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំអាចមានអារម្មណ៍ថាការវាយប្រហារឈប់។ ហើយមានសន្តិភាពមួយរំពេចដូចជាកាំរស្មីនៃព្រះអាទិត្យរះពេញមួយថ្ងៃភ្លៀង។ ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក ការល្បួងបានត្រលប់មកវិញ ដូច្នេះហើយខ្ញុំក៏ស្នើឱ្យពួកគេម្តងទៀត។ នោះហើយជាពេលដែលការល្បួងចុងក្រោយបានឈប់។
ពេលខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះវិញ អ៊ីមែលនេះកំពុងរង់ចាំខ្ញុំ ដែលផ្ញើដោយអ្នកអានម្នាក់៖
នៅពេលភ្ញាក់ពីដំណេកមួយព្រឹក ខ្ញុំទទួលរងនូវគំនិតអាសអាភាស។ ដោយដឹងថាវាមកពីណា ខ្ញុំមិនបះបោរទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានផ្តល់ការល្បួងនេះពីមារកំណាច ដើម្បីជាសំណងសម្រាប់អំពើបាបរបស់ខ្ញុំ និងអំពើបាបរបស់ពិភពលោក។ ភ្លាមៗនោះការល្បួងបានបាត់ទៅ អំពើអាក្រក់នឹងមិនត្រូវបានប្រើសម្រាប់សំណងសម្រាប់អំពើបាបទេ។
ប្រយុទ្ធនឹងភ្លើងជាមួយភ្លើងបរិសុទ្ធ
បាក់ទឹកចិត្តមែនទេ? បន្ទាប់មកកាន់វាដូចជាដាវ។ តើអ្នកធ្វើទារុណកម្មក្នុងមនសិការទេ? បន្ទាប់មកវាយវាដូចជាក្លឹប។ តើអ្នកកំពុងឆេះដោយតណ្ហា តណ្ហា និងតណ្ហាខ្លាំងមែនទេ? បន្ទាប់មកបញ្ជូនពួកគេដូចជាព្រួញចូលទៅក្នុងជំរុំរបស់សត្រូវ។ ពេលអ្នកត្រូវបានគេវាយប្រហារ សូមទម្លាក់ខ្លួនឯងឲ្យជ្រៅទៅក្នុងរបួសរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយសូមឲ្យទ្រង់បំប្លែងភាពទន់ខ្សោយរបស់អ្នកទៅជាកម្លាំង។
សាំង វ៉ាន់នី (១៧៨៦-១៨៥៩) ត្រូវបានបិសាចវាយប្រហារញឹកញាប់ជាង ៣៥ឆ្នាំ។
នៅយប់មួយ នៅពេលដែលគាត់មានការរំខានច្រើនជាងធម្មតា បូជាចារ្យបាននិយាយថា “ឱព្រះនៃទូលបង្គំ ទូលបង្គំសូមថ្វាយយញ្ញបូជាដល់ទ្រង់នូវការដេកពីរបីម៉ោង ដើម្បីប្រែចិត្តមនុស្សមានបាប”។ រំពេចនោះ អារក្សក៏បាត់ទៅ ហើយអ្វីៗក៏ស្ងាត់ទៅវិញ។ -សៀវភៅណែនាំសម្រាប់សង្គ្រាមខាងវិញ្ញាណ, Paul Thigpen, ទំ។ ១៩៨; សៀវភៅ Tan
ការរងទុក្ខគឺជាអាវុធសម្ងាត់។ នៅពេលដែលរួបរួមគ្នាជាមួយព្រះគ្រីស្ទ វាគឺជាដាវដែលកាត់ខ្សែនៃទាសភាពដែលចងភ្ជាប់បងប្អូនដែលមិនស្គាល់។ វាគឺជាពន្លឺដែលបញ្ជូនមកដើម្បីលាតត្រដាងភាពងងឹតនៅក្នុងព្រលឹងរបស់បងស្រីដែលបាត់បង់។ វាគឺជារលកនៃព្រះគុណដែលបោកបក់មកលើព្រលឹងមួយចំនួននៅក្នុងវាលខ្សាច់នៃអំពើបាប... ការដឹកអ្នកនោះចេញទៅក្នុងសមុទ្រសុវត្ថិភាព ជាមហាសមុទ្រនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណា។
ឱទុក្ខលំបាករបស់យើងមានតម្លៃយ៉ាងណា! តើយើងខ្ជះខ្ជាយវាញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា…
តស៊ូនឹងអារក្សហើយវានឹងរត់ចេញពីអ្នក។ (យ៉ាកុប ៤: ៧)
នៅក្នុងសាច់ឈាមរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបំពេញនូវអ្វីដែលខ្វះខាតនៅក្នុងទុក្ខវេទនារបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់រូបកាយរបស់គាត់ ពោលគឺសាសនាចក្រ។ (កូល ១:២៤)
ព្រះគ្រីស្ទបានបង្រៀនមនុស្ស ធ្វើល្អដោយការរងទុក្ខរបស់គាត់។ និង ធ្វើល្អចំពោះអ្នកដែលរងទុក្ខ... នេះជាអត្ថន័យនៃទុក្ខដែលពិតជាអបិយជំនឿ និងនៅពេលជាមួយមនុស្ស។ វាគឺជាការ ជំនឿអរូបី ដោយសារតែវាត្រូវបានចាក់ឫសនៅក្នុងអាថ៌កំបាំងដ៏ទេវភាពនៃការប្រោសលោះនៃពិភពលោក ហើយវាក៏យ៉ាងជ្រាលជ្រៅផងដែរ មនុស្ស, ពីព្រោះនៅក្នុងនោះ បុគ្គលរកឃើញខ្លួនឯង ភាពជាមនុស្សផ្ទាល់ខ្លួន សេចក្តីថ្លៃថ្នូរផ្ទាល់ខ្លួន បេសកកម្មផ្ទាល់ខ្លួន។ យើងសួរអ្នកដែលខ្សោយ ដើម្បីក្លាយជាប្រភពនៃកម្លាំង សម្រាប់សាសនាចក្រ និងមនុស្សជាតិ។ នៅក្នុងសមរភូមិដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចរវាងកម្លាំងនៃអំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់ ដែលបានបង្ហាញដល់ភ្នែករបស់យើងដោយពិភពសម័យទំនើបរបស់យើង សូមឲ្យការរងទុក្ខរបស់អ្នកនៅក្នុងរួបរួមជាមួយនឹងឈើឆ្កាងនៃព្រះគ្រីស្ទបានទទួលជ័យជម្នះ! -ប៉ុបប៉ូជុនប៉ូលទី ២ Salvifici Doloros; សំបុត្រសាវក ថ្ងៃទី ១១ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៨៤
បោះពុម្ពលើកទី ៥ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០០៦ ។
ព្រះបន្ទូលឥឡូវគឺជាកិច្ចបំរើពេញម៉ោង
បន្តដោយការគាំទ្ររបស់អ្នក។
ជូនពរអ្នកនិងអរគុណ។
ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។
