Христијанството и античките религии

СЕГА ЗБОРОТ НА МАСОВНИ ЧИТАА
за 19-ти мај 2014 година
Понеделник од Петтата недела на Велигден

IT вообичаено е да се слушаат оние што се против католицизмот се повикуваат на аргументи како што се: христијанството е само позајмено од паганските религии; дека Христос е митолошки изум; или дека деновите на католичкиот празник, како што се Божиќ и Велигден, се само паганизам со кревање лице. Но, постои сосема поинаква перспектива за паганизмот што ја открива Свети Павле во денешните масовни читања.

While evangelizing the pagan Greeks, St. Paul makes the beautiful observation:

In past generations he allowed all Gentiles to go their own ways; yet, in bestowing his goodness, he did not leave himself without witness, for he gave you rains from heaven and fruitful seasons, and filled you with nourishment and gladness for your hearts.

That is to say, while God was slowly revealing a plan of universal salvation through the “chosen people”, He was also revealing Himself in a different ways through the “gospel of nature.” As St. Paul said to the Romans:

Зашто, за нив е очигледно она што може да се знае за Бога, затоа што Бог им го откри. Уште од создавањето на светот, неговите невидливи атрибути на вечна моќ и божественост биле во можност да се разберат и согледаат во она што го направил. (Рим 1: 19-20)

"Their beauty is a profession,” said St. Augustine; “the earth he has given to the children of men,” says today’s Psalm.

Така, на различни начини, човекот може да сфати дека постои реалност која е прва причина и последен крај на сите нешта, реалност „која секој ја нарекува Бог“… сите религии сведочат за човековата суштинска потрага по Бога.  -Катехизам на Католичката црква, н 34, 2566 година

But human nature was wounded through original sin; reason became darkened, and man “exchanged the glory of the immortal God for the likeness of an image of mortal man or of birds or of four- legged animals or of snakes.” ^[1]сп. Рим 1: 23 Nonetheless, God still poured out His kindness upon all men through divine providence—a signpost toward that милост тоа би станало воплотено. Thus, the Creator of the heavens and earth became a creature himself: Jesus Christ was born. He entered time from eternity to point the ancient longings and hunger of man toward “the way, the truth, and the life,” that is Himself.

Кој ме сака, ќе го одржи мојот збор, и мојот Татко ќе го сака, и ние ќе му пријдеме и ќе живееме со него. (Денешно евангелие)

Thus, in finding the One true God, pagan holidays were dropped in lieu of Christian feasts; Greek gods remained crumbling statues; and once barbaric nations became pacified by the Gospel of love. For Jesus did not come to judge or condemn the ancients, but to reveal that He was who they were looking for all along, and to give them the Spirit to lead them into all truth.

The Advocate, the Holy Spirit whom the Father will send in my name, he will teach you everything and remind you of all that I told you. (Gospel)