IF на Осветлување треба да се случи, настан што може да се спореди со „будењето“ на блудниот син, тогаш не само што човештвото ќе се соочи со расипаноста на тој изгубен син, како последица на милоста на Отецот, туку и на безмилост на постариот брат.
Интересно е што во Христовата парабола, Тој не ни кажува дали постариот син сака да го прифати враќањето на неговиот мал брат. Всушност, братот е лут.
Сега постариот син беше излезен на теренот и, на враќање, кога се приближуваше кон куќата, слушна звук на музика и танцување. Тој повика еден од слугите и праша што може да значи ова. Слугата му рече: 'Твојот брат се врати, а татко ти го заклаше гојното теле затоа што го врати здраво и здраво'. Тој се налутил и кога одбил да влезе во куќата, татко му излегол и се изјаснил со него. (Лука 15: 25-28)
Извонредната вистина е дека не секој во светот ќе ги прифати благодатта на Осветлувањето; некои ќе одбијат „да влезат во куќата“. Дали не е така секој ден во нашите сопствени животи? Нам ни се дадени многу моменти за преобраќање, а сепак, па затоа често ја избираме сопствената погрешна волја пред Божјата и ги зацврстуваме нашите срца малку повеќе, барем во одредени области од нашиот живот. Самиот пекол е полн со луѓе кои намерно се спротивставија на заштедата на благодатта во овој живот, а со тоа се без благодат во следниот. Слободната волја на човекот е одеднаш неверојатен дар, а истовремено и сериозна одговорност, бидејќи тоа е единственото нешто што го прави семоќниот Бог беспомошен: Тој никому не го присилува спасот, иако сака сите да бидат спасени.
Една од димензиите на слободна волја што ја ограничува Божјата способност да дејствува во нас е безмилост
продолжи да читаш →