Mirra di Natale

 

AULINTA Ghjè a matina di Natale, u to maritu s’inclina cù un surrisu è dice : « Eccu. Questu hè per voi. " Scuprite u rigalu è truvate una piccula scatula di legnu. L'apri, è da picculi pezzi di resina sboccia un profumu.

"Chì ghjè?" dumandu.

"Hè mirra. Era usata in tempi antichi per imbalsamare un cadavere è brusgiatu cum'è incensu à i funerali. Pensu chì saria fantasticu à a vostra veglia un ghjornu ".

"Uh ... grazie ... grazie, caru."

 

U VERU NATALE

In parechje parte di u mondu, Natale hè diventatu una spezia di vacanze pseudo-romantica. Hè a stagione di fuzzies caldi è di sentimenti affannosi, di felici vacanze è di carte di creditu calde. Ma u primu Natale hè statu assai diversu.

L'ultima cosa chì una donna, guasi nove mesi dopu a so gravidanza, pensa à viaghjà. Nantu à un sumere, allora. Ma hè precisamente ciò chì Ghjiseppu è Maria anu da fà cum'è u censu rumanu era ubligatoriu. Quandu sò ghjunti in Betlemme, una stalla puzzolente era u megliu chì Ghjiseppu pudia furnisce à a so moglia. È dopu, in quellu mumenti più privatu, una banda di visitatori hà cuminciatu à affaccà. Stranieri. I pastori sfacciati, puzzanti di capre, sbuchjanu à u nascitu. È po venenu quelli sapienti è i so rigali. Incensu... bellu. Gold ... disperatamente necessariu. E mirra ?? L'ultima cosa chì una nova mamma vole pensà mentre nuzzling a pelle di seta di u so nascitu hè u so funerale. Ma quellu donu prufeticu di mirra hà trascendutu u mumentu è hà presagitu chì stu picculu zitellu avia da diventà un olocaustu per l'umanità, offertu nantu à una Croce è messu in una tomba.

Hè stata a vigilia di Natale.

Ciò chì seguita ùn era micca assai megliu. Ghjiseppu sveglia a moglia per dilli chì ùn ponu più andà in casa per u cunfortu è a familiarità di i so muri induve un presepiu di legnu ch'ellu hà fattu aspetta u so Figliolu. Un anghjulu li hè apparutu in un sognu, è anu da fughje subitu in Egittu (torna annantu à quellu sceccu.) Mentre cumincianu u so viaghju in una terra straniera, cumincianu à sente storie di suldati d'Erode chì assassinanu masci masci di menu di l'età di due. Si scontranu cù e mamme chì lamentanu longu à a strada ... i visi di u dulore è di u dulore.

Hè statu u veru Natale.

 

REALITÀ DI NATALE

Fratelli è surelle, ùn scrivu micca questu per esse un "pooper di festa", cum'è dicenu. Ma stu Natale, tutti i lumi è l'arbureti è i rigali, vischiu, cioccolatu, turchinu è salsa ùn pò micca piattà u fattu chì, cum'è Ghjiseppu è Maria, Corpu di Ghjesù-a Chjesa - subisce tremendi dulori di travagliu. Cumu vedemu a crescente intolleranza in u mondu per u Cristianesimu, si pò principià à sente l'aroma di mirra chì risuscita di novu in cità è paesi. L'intolleranza di l'Erodi di u mondu si trova sottu à a superficia. Eppuru, sta persecuzione di a Chjesa hè a più dulurosa perchè hè ancu vinuta nella.

Hè statu un annu di "grande tribulazioni", hà dettu u Papa Benedettu XVI in u so salutu di Natale à a Curia Rumana sta settimana. Ricurdava una visione di Santa Ildegarda induve ella vede a Chjesa cum'è una bella donna chì u so vistimentu è u so visu eranu diventati sporchi è imbruttati da u peccatu.

... una visione chì descrive in un modu scioccante ciò chì avemu campatu questu annu passatu [cù scandali d'abusu sessuale in u sacerdoziu chì venenu à a superficia]... In a visione di Santa Hildegard, a faccia di a Chjesa hè macchiata di polvera, è questu hè cumu avemu vistu. U so vestitu hè strappatu da i peccati di i preti. A manera ch'ella hà vistu è spressione hè a manera chì l'avemu sperimentatu questu annu. Avemu da accettà sta umiliazione cum'è una esurtazione à a verità è una chjama à u rinnovu. Solu a verità salva. —PAPA BENEDETTU XVI, Discorsu di Natale à a Curia Rumana, u 20 di Dicembre di u 2010, catolica.org

A verità, chì Benedettu hà dettu l'annu scorsu, si svanisce in u mondu sanu cum'è una fiamma chì hà da lampassi. D’altronde, mentre guardemu à traversu u paisaghju glubale, ribombendu sottu clima extreme e lu minaccia di guerra e terrurismu, continuemu à vede u intenzioni decostruzzione di nazioni sovrane (attraversu crollu ecunomicu è un caosu sociopoliticu crescente) è l'ascesa di un imperu neo-paganu mundiale chì ùn averà micca spaziu per a Chjesa in i so "osteria". In fatti, ùn hè micca assai spaziu per parechji in a nostra sucità chì sò cunsiderati "pesu mortu". U spiritu d'Erode hè sopra à i vulnerabile in questa cultura di a morte.

U Faraone di i tempi, perseguitatu da a prisenza è a crescita di i figlioli d'Israele, li sottumette à ogni tipu d'oppressione è hà urdinatu chì ogni zitellu maschile natu da e donne ebbree sia uccisu (cf. Es 1: 7-22). Oghje micca pochi di i putenti di a terra agiscenu di listessa manera. Anch'elli sò perseguitati da a crescita demugrafica attuale ... Di conseguenza, invece di vulè affruntà è risolve questi gravi prublemi cù u rispettu di a dignità di l'individui è di e famiglie è di u dirittu inviolabile di ogni persona à a vita, preferiscenu prumove è impone per qualunque mezzu un prugramma massiccia di cuntrollu di nascita. —POPE Ghjuvanni PAUL II, Evangelium Vitae, "U Vangelu di a Vita", n. 16

Cum'è a Sacra Famiglia chì fughje in Egittu, ci hè un "Esiliu" vene ...

I novi messianisti, chì cercanu di trasfurmà l'umanità in un esse cullettivu sconnessu da u so Creatore, senza sapè fà a distruzzione di a maiò parte di l'umanità. Scacciaranu orrori senza precedente: carestie, pesti, guerri, è infine a Ghjustizia Divina. À u principiu, anu da aduprà a coercizione per riducerà più a pupulazione, è dopu, s'ellu ùn falla, aduprà a forza -Michael D. O'Brien, Globalizazione è u Novu Ordine Mundiale, U 17 di marzu di u 2009

Ma dì di più oghje hè di perde a prospettiva ultima ....

 

A PERSPETTIVA ULTIMA

... È hè chì durante tutte e lotte è e prove di quellu primu Natale, Ghjesù era presente.

Ghjesù era quì quandu u censu arruvinò i piani di Maria è Ghjiseppu. Era quì quandu ùn pudianu truvà micca stanza in l'osteria. Era quì in quella stalla sgradevule è fridda. Era quì quandu u rigalu di a mirra hè statu datu, un ricordu di u soffrenu sempre presente di a cundizione umana è di a Via Crucis. Era quì quandu a Sacra Famiglia fù mandata in esiliu. Era quì quandu ci era più dumande chè risposte.

È Ghjesù hè quì avà cun voi. Iddu hè cun voi in mezu à un Natale chì pò puzza più cum'è mirra chè incensu, chì presenta più spine cà oru. È forse u vostru core hè più debule è impoveritu da u peccatu è a stanchezza, cum'è una stalla, chè dicenu u Holiday Inn.

Eppuru, Ghjesù hè quì! Hè presente! A funtana di Grazia è di Misericordia scorre ancu in i morti di l'invernu. Cum'è Ghjiseppu è Maria, u vostru percorsu hè quellu di a resa dopu à a resa à a cuntradizzione dopu à a cuntradizioni, à u ritornu dopu à u cuntrastu, à a risposta senza risposta. Perchè veramente, a vulintà di Diu is a risposta. È a so vuluntà vi hè spressa à tempu in suffrenza è cunsulazione, in dulore è in gioia.

Figliolu, quandu vi vene à serve u Signore, preparate per e prove. Siate sinceru di core è fermu, indisturbati in tempu di avversità. Appiccicate à ellu, ùn l'abbandunate micca; cusì u vostru futuru serà grande. Accetta ciò chì vi accade, in una disgrazia schiacciante sii paziente; perchè in u focu l'oru hè pruvatu, è l'omi degni in u crucible di l'umiliazione. Fiducia in Diu è ellu vi aiuterà; diritta i vostri modi è sperate in ellu. Voi chì temete u Signore, aspettate a so misericordia, ùn vultate micca per ùn cascà. Voi chì teme u Signore, fidate in ellu, è a vostra ricumpensa ùn serà micca persa. Voi chì teme u Signore, spera in e cose boni, per una gioia durabile è a misericordia ... Quelli chì teme u Signore preparanu u so core è s'umilianu davanti à ellu. Fallemu in manu di u Signore è micca in mani di l'omi, perchè uguale à a so maestà hè a misericordia ch'ellu mostra. (Siracu 2: 1-9, 17-18)

Cumu si prepara u core quandu, cum'è una vechja stalla, hè incrustatu da u sterulu di u peccatu è appughjatu sottu à u pesu di a debolezza umana? U megliu si pò. Questu hè, vultendu à ellu in u Sacramentu di a Cunfessione, Quellu chì hè u nostru Sacerdote chì vene à caccià i peccati di u mondu. Ma ùn vi scurdate ch'ellu hè dinù un carpentiere. È u legnu termite di a debulezza umana pò esse rinfurzata per mezu di a Santa Eucaristia quandu l'avvicinemu in fiducia, apertura è cori disposti à marchjà in a so Santa Volontà.

Quella Santa Voluntà chì travaglia sempre versu u vostru bè, cum'è una fiamma pò scaldà o brusgià, coce o cunsuma. Cusì hè cù a vulintà di Diu, rializeghja in voi ciò chì hè necessariu, cunsumendu ciò chì hè impiatu è raffinendu ciò chì hè bonu. Tuttu ciò, cum'è ancu quella scatula di legnu di mirra, hè un "rigalu". A parte difficiule hè di rende à u pianu di Diu, soprattuttu quandu ùn hè micca adattatu à a vostra agenda, u vostru "pianu". Per confià ancu in quellu Diu un pianu!

Cunnoscu in u mo core u donu chì dumandaraghju per stu Natale, quandu mi inginochju accantu à quella manghjatoghja induve si trova u mo Prete, u mo Rè è u Falegname. E questu hè u donu per accettà a so vulintà è fidàrisi in ellu quandu cusì spessu mi sentu abbandunatu è cunfusu. A risposta hè di guardà in l'ochji di quellu Cristu Bambinu è sapè ch'ellu hè presente; è chì s'ellu hè cun mè - è ùn mi lascerà mai - perchè aghju paura?

Ma Sion disse: "U Signore m'hà abbandunatu; u mo Signore s'hè scurdatu di mè ". Una mamma pò scurdà u so zitellu, esse senza tenerezza per u zitellu di u so ventre? Ancu s'ellu si scurdassi, ùn ti scurdaraghju mai. Vede, nantu à e palme di e mo mani aghju scrittu u to nome ... Sò cun voi sempre, finu à a fine di l'età. (Isaia 49:14-16, Matt 8:20)

 


 

Print Friendly, PDF è Email
Posted in Home, SPIRITUALITÀ.

Comments sò chjusi.