HAN Ez da beharbada Elizan "Berritze karismatikoa" bezain onartua eta erraz baztertua izan den mugimendurik. Mugak hautsi ziren, erosotasun guneak mugitu ziren eta statu quo-a apurtu zen. Mendekosteen antzera, mugimendu txukuna eta txukuna izan ez dena izan da, Espirituak gure artean nola mugitu behar duen aurrez pentsatutako kutxetan egokitzen dena. Ezer ez da, agian, polarizatzailea izan ... orduan bezala. Juduek apostoluak goiko gelatik lehertu zirela entzun eta ikusi zutenean, hizkuntzatan mintzatuz eta Ebanjelioa ausardiaz iragartzen ...
Denak harrituta eta harrituta zeuden, eta esan zioten elkarri: "Zer esan nahi du honek?" Baina beste batzuek esan zuten, iseka eginez: «Ardo berri gehiegi hartu dute. (Egintza 2: 12-13)
Halakoa da nire gutun-zorroaren banaketa ere ...
Mugimendu karismatikoa xelebre karga bat da, ZENTZUMENA! Bibliak hizkuntzen opariaz hitz egiten du. Horrek garai hartako ahozko hizkuntzetan komunikatzeko gaitasuna aipatzen zuen! Ez zuen esan xelebrekeria idiotik ... Ez dut horrekin zerikusirik izango. —TS
Pena ematen dit andre hau Elizara bueltatu ninduen mugimenduaz horrela hitz egiten ikusteak ... —MG