یافتن صلح واقعی در روزگار ما

 

صلح فقط نبود جنگ نیست ...
صلح "آرامش نظم" است.

-کاتکایسم کلیسای کاتولیک ، ن. 2304

 

حتی اکنون ، حتی زمانی که زمان سریعتر و سریعتر می چرخد ​​و سرعت زندگی بیشتر می طلبد. حتی اکنون با افزایش تنش بین همسران و خانواده ها. حتی اکنون که گفتگوی صمیمانه بین افراد از هم پاشیده شده و ملتها به جنگ توجه می کنند ... حتی اکنون ما می توانیم آرامش واقعی پیدا کنیم 

اما ابتدا باید بفهمیم "صلح واقعی" چیست. متکلم فرانسوی ، پدر لئونس دو مادربزرگ (درگذشته 1927) ، آن را بسیار زیبا بیان کرد:

صلحی که جهان به ما ارائه می دهد ، در نبود رنج جسمی و در انواع لذت ها است. صلحی که عیسی وعده داده و به دوستانش می دهد مهر دیگری است. این امر در غیاب رنج و اضطراب بلکه در نبود اختلاف داخلی ، در یکتایی روحیه ما نسبت به خدا ، با خودمان و دیگران وجود دارد. -ما و روح القدس: گفتگوهایی با لایمن ، نوشته های معنوی لئونس دو مادربزرگ (ناشران فیدز)؛ رجوع کنید به باشکوه، ژانویه 2018 ، ص. 293

داخلی است اختلال که آرامش واقعی را از روح می رباید. و این اختلال ثمره یک کنترل نشده است اراده و کنترل نشده اشتها. به همین دلیل است که ثروتمندترین ملت های روی زمین ناراضی ترین و ناآرام ترین ساکنان را دارند: بسیاری از آنها همه چیز دارند ، اما هنوز چیزی ندارند. آرامش واقعی در آنچه شما در اختیار دارید سنجیده نمی شود بلکه در آنچه شما را در اختیار دارد سنجیده می شود. 

و این مسئله فقط به سادگی انجام نمی شود نه داشتن چیزها زیرا همانطور که سنت جان صلیبی توضیح می دهد ، "اگر هنوز هم به دنبال همه این اشیا باشد ، این فقدان روح را تحقیر نخواهد کرد." بلکه مسئله نفی یا سلب اشتهای روح و آن رضایت هایی است که آن را اشباع و حتی بی قرارتر می کند.

از آنجا که چیزهای دنیا نمی توانند به روح وارد شوند ، به خودی خود مضر و ضرری برای آن نیستند. بلکه این اراده و اشتهای ساکن در داخل است که وقتی به این موارد وارد می شود ، آسیب می رساند. -صعود کوه کارمل ، کتاب یک ، فصل 4 ، شماره. 4؛ آثار جمع شده از سنت جان صلیب ، پ. 123؛ ترجمه شده توسط كیران كاواناو و اوتیلیو ردریگز

اما اگر کسی این چیزها را داشته باشد ، پس چه؟ بیشتر سوال این است که چرا شما در وهله اول آنها را دارید؟ آیا هر روز چندین فنجان قهوه می نوشید تا از خواب بیدار شوید ، یا اینکه خود را راحت کنید؟ آیا شما برای زنده ماندن غذا می خورید ، یا برای خوردن زندگی می کنید؟ آیا شما به گونه ای با همسرتان رابطه برقرار می کنید که موجب برقراری ارتباط شود یا صرفاً رضایت خاطر داشته باشد؟ خداوند آنچه را که آفریده لعنت نمی کند و لذت را نیز نکوهش می کند. آنچه خداوند در قالب یک امر منع کرده است ، تبدیل لذت یا موجودات به یک خدا ، به یک بت کوچک است.

شما غیر از من خدایان دیگری نخواهید داشت. برای خودتان بت و شبیه چیزی در آسمانهای بالا یا زمین زیر یا آبهای زیر زمین نسازید. در برابر آنها خم نشوید و به آنها خدمت نکنید. (خروج 20: 3-4)

پروردگاری که ما را از روی عشق آفریده می داند که تنها او تحقق همه آرزوهاست. هر آنچه او ساخته است ، در بهترین حالت ، فقط بازتاب خوبی اوست که به منبع برمی گردد. بنابراین اشتیاق به یک شی یا موجود دیگر این است که هدف را از دست دهید و برده آنها شوید.

برای آزادی مسیح ما را آزاد کرد. پس محکم بایستید و دوباره تسلیم یوغ بردگی نشوید. (گال 5: 1)

اشتهای ما و بی قراری حاصل از آنها است که آرامش واقعی را از بین می برد.

... آزادی نمی تواند در قلبی که تحت سلطه خواسته ها است ، در قلب برده بماند. در قلب آزاد شده ، در قلب کودک قرار دارد. - St. جان صلیب ، همان. شماره 6 ، ص 126

اگر واقعاً می خواهید (و چه کسی این کار را نمی کند؟) "صلح فراتر از هر درک" ، لازم است این بت ها را خرد کنید ، تا آنها را مطیع خواست خود کنید - نه برعکس. این همان معنای عیسی است که می گوید:

... هرکسی از شما از تمام داشته های خود چشم پوشی نمی کند نمی تواند شاگرد من باشد. (لوقا 14:33)

عیسی طلبکار است ، زیرا او آرزوی خوشبختی واقعی ما را دارد. - پاپ JOHN PAUL II ، پیام روز جهانی جوانان برای 2005 ، شهر واتیکان ، 27 اوت 2004 ، Zenit.org 

جان صلیب می گوید: ورود به این خود انکار مانند یک شب تاریک است ، زیرا فرد احساس نور را از لمس ، چشایی ، دیدن و غیره محروم می کند ، "اراده خود" ، نوشت بنده خدا کاترین دوهرتی ، "مانعی است که تا ابد بین من و خدا قرار دارد." [1]Poustinia ، ص 142 بنابراین ، انکار خود مانند این است که وارد شبی شوید که دیگر حواس او را از راه بینی عبور نمی دهد ، بلکه اکنون ایمان فرد به کلام خداست. در این "شب ایمان" ، روح باید یک اعتماد کودکانه داشته باشد که خدا قناعت واقعی آن خواهد بود - حتی اگر جسم در غیر این صورت فریاد می زند. اما در ازای نور معقول موجودات ، شخص قلب را برای نور غیرقابل احساس مسیح آماده می کند ، که آرامش و آرامش واقعی ما است. 

همه شما که زحمت می کشید و تحت فشار هستید ، نزد من بیایید و من به شما آرامش می دهم. یوغ مرا بر دوش خود بگیر و از من بیاموز ، زیرا من قلبی نرم و فروتن هستم. و برای خودتان استراحت خواهید یافت. برای یوغ من آسان است و بار من سبک است. (مات 11: 28-30)

در ابتدا ، این واقعا غیرممکن به نظر می رسد. "من شرابم را دوست دارم! غذای خودم را دوست دارم! من سیگارم را دوست دارم! من جنسیتم را دوست دارم! من فیلم هایم را دوست دارم! ”" ما اعتراض می کنیم زیرا می ترسیم - مانند مرد ثروتمندی که از عیسی ناراحت شد زیرا از از دست دادن دارایی هایش می ترسید. اما کاترین می نویسد که در مورد کسی که از خود چشم پوشی می کند کاملاً برعکس است بی نظم اشتها:

جایی که کنوز وجود دارد [خود تخلیه می شود] هیچ ترسی وجود ندارد. بنده خدا کاترین دو هوک دوهرتی ، Poustinia ، ص 143

هیچ ترسی وجود ندارد زیرا روح دیگر اجازه نمی دهد اشتهایش آن را به یک برده بدبخت کاهش دهد. ناگهان احساس کرامت می کند که قبلاً هرگز نداشته است زیرا روح در حال ریختن خود دروغین و تمام دروغهایی است که تجسم می یابد. در عوض عشق ، عشق است - اگر فقط اولین بذر عشق اصیل باشد. زیرا در حقیقت ، اشتیاق همیشگی برای لذت ، اگر نیست غیر قابل کنترل هوس ، منبع واقعی ناراحتی ماست؟

جنگ ها از کجا و درگیری ها از کجا ناشی می شود؟ آیا از سر اشتیاق شما نیست که در اعضای شما جنگ می کند؟ (جیمز 4: 1)

ما هرگز از اشتیاق خود راضی نیستیم زیرا آنچه مادی است هرگز نمی تواند آنچه معنوی است راضی کند. نسبتا، "غذای من،" عیسی گفت: "انجام اراده شخصی است که مرا فرستاده است." [2]جان 4: 34 "بردگی" مسیح شدن ، گرفتن یوغ پیروی از کلام او ، قدم گذاشتن در مسیر آزادی واقعی است. 

هر بار دیگری شما را ستم می کند و خرد می کند ، اما مسیح در واقع وزن شما را از بین می برد. هر بار دیگری سنگین می شود ، اما مسیح به شما بال می دهد. اگر بالهای پرنده را بردارید ، ممکن است به نظر برسد که از آن وزن می گیرید ، اما هرچه وزن بیشتری بگیرید ، آن را بیشتر به زمین می بندید. آنجا روی زمین است و شما می خواستید آن را از یک وزن راحت کنید. وزن بالهایش را به آن برگردانید و خواهید دید که چگونه پرواز می کند. - St. آگوستین ، خطبه ها ، ن. 126

هنگامی که عیسی از شما می خواهد "صلیب خود را بردارید" ، "یکدیگر را دوست داشته باشید" ، "از همه دست بکشید" ، به نظر می رسد او باری را بر دوش شما قرار می دهد که لذت شما را از شما می گیرد. اما دقیقاً در اطاعت از او است که "شما برای خودتان استراحت خواهید یافت."

که پیدا خواهید کرد صلح واقعی 

همه کسانی که از نظر مراقبت و اشتهای خود عذاب دیده ، مصیبت دیده و سنگین شده اید ، از آنها دور شوید ، نزد من بیایید و شما را تازه می کنم. و بقیه روح خود را پیدا خواهید کرد که آرزوها از شما می گیرند. - St. جان صلیب ، همان. Ch 7 ، n.4 ، ص 134

 

اگر دوست دارید از این پشتیبانی کنید
خدمت تمام وقت ،
روی دکمه زیر کلیک کنید. 
برکت و ممنون!

برای سفر با مارک در La حالا ورد,
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.

 

چاپ دوستانه، PDF و ایمیل

پانویسها و منابع

پانویسها و منابع
1 Poustinia ، ص 142
2 جان 4: 34
نوشته شده در صفحه اصلی, روح و روان.