من خودم نیستم

کلمه اکنون در مورد بازخوانی های عظیم
برای چهارشنبه هفته چهارم روزه ، 18 مارس 2015

متون مذهبی اینجا کلیک نمایید

L' تمام زندگی عیسی مسیح در این امر بود: انجام اراده پدر آسمانی. آنچه قابل توجه است این است که ، حتی اگر عیسی شخص دوم تثلیث مقدس باشد ، او هنوز هم کاملاً عمل می کند هیچ چی روی پای خودش:

من به شما می گویم ، پسر نمی تواند به تنهایی کاری انجام دهد ، بلکه فقط کاری را می بیند که پدر انجام می دهد. برای آنچه انجام می دهد ، پسر نیز انجام خواهد داد. (انجیل امروز)

عیسی از آن دلخور نیست. در عوض ، او فاش می کند که خواست پدر بسیار است منبع عشق به پسر:

زیرا پدر پسر را دوست دارد و هر آنچه را كه خودش انجام می دهد به او نشان می دهد ...

عزیز در مسیح ، اگر عیسی بدون پدر کاری نمی کند ، چه کارهایی که من و شما انجام می دهیم چه رسد به اینکه با پدر در یکی از متن های مورد تایید بنده خدا لوئیزا پیکارتا ، مادر مبارک می گوید:

... تمام حرمت من از کلمه "فیات" سرچشمه گرفت. من حرکتی نکردم - حتی برای نفس کشیدن ، یا برداشتن قدمی ، یا انجام یک عمل واحد ، هیچ چیز ، هیچ چیز - اگر از درون اراده خدا نباشد. اراده خدا زندگی من ، غذای من ، همه چیز من بود و چنین قداست ، ثروت ، جلال و افتخاراتی را در من ایجاد کرد - و نه افتخارات انسانی ، بلکه افتخارات الهی. -مقدسین در اراده الهی توسط پدر سرجیو پلگرینی ، ص. 13 با تأیید کلیسایی از اسقف اعظم ترانی

و این امر در مورد عیسی بود ، که "راه" را به ما نشان می داد:

من به دنبال اراده خودم نیستم بلکه به دنبال اراده شخصی هستم که مرا فرستاده است. (انجیل امروز)

این بود روشی که قبل از سقوط در باغ عدن بود: آدم و حوا کاملاً زندگی می کردند in اراده الهی به گونه ای که هر کاری انجام دادند بازتولید زندگی خدا بود ، زیرا او ورد زنده است. ^[1]قس این زندگی است! و بنابراین مری ادامه داد و به لوئیزا گفت:

به همین دلیل است که نباید به میزان کم یا کم کاری نگاه کنید ، بلکه باید به این فکر کنید که آیا آنچه انجام می دهید توسط خدا اراده شده است یا خیر ، زیرا خداوند بیشتر به کارهای کوچک نگاه می کند ، اگر انجام آنها طبق اراده او انجام شود ، عالی نیستند اگر نباشند. - همانجا پ. 13-14

اشعیا در یکی از زیباترین و لطیف ترین گذرگاه های خود می نویسد:

آیا مادری می تواند نوزاد خود را فراموش کند ، برای کودک رحم خود بدون لطافت باشد؟ حتی اگر او فراموش کند ، من هرگز تو را فراموش نمی کنم. (اولین خواندن)

گاهی اوقات می توان احساس کرد که خداوند در میان آزمایشات ، در میان رنجهایی که بیش از حد ناعادلانه ، بیش از حد ، بیش از حد غیر قابل توضیح به نظر می رسد ، او را رها کرده است. اما در اینجا جایی است که باید از مریم و عیسی یاد بگیریم که به ما نشان می دهند در صورت مواجه شدن با مشکلات دشوار چه کاری باید انجام دهیم: راه پیش رو انجام اراده پدر در همه چیز. این مانند مسیری است که از میان توده تاریک عبور می کند ، مسیری ایمن است که از دره سایه مرگ می گذرد.

او مرا بخاطر نامش در مسیرهای درست راهنمایی می کند. حتی اگر در وادی سایه مرگ قدم بزنم ، از هیچ شر و وحشتی نمی ترسم ، زیرا تو با من هستی. میله و عصای تو مرا دلداری می دهند ... (مزمور 23: 3-4)

بنابراین ، اراده او "میله و عصا" است که در تاریکی به تازیانه ای ملایم تبدیل می شود و مرا در مسیر زندگی تحریک می کند.

... کسی که آنها را ترحم کند آنها را هدایت می کند و آنها را در کنار چشمه های آب راهنمایی می کند. من جاده ای را از میان تمام کوههای خود قطع خواهم کرد و بزرگراههایم را هموار می کنم. (اولین خواندن)

راهی که او قطع می کند "وظیفه لحظه ای" است ، وظایف شغلی فرد است. ^[2]خواندن: وظیفه لحظه و راز لحظه حال من ممکن است چیزی احساس نکنم ، چیزی نبینم ، هیچ چیز در روح و روانم نشنوم. به نظر می رسد خدا یک میلیارد مایل دورتر است. اما با این وجود راه اراده او را خواهم گرفت ، که منجر به زندگی می شود. بنابراین می بینم که باید انتخاب کنم تا در مقابل وسوسه عصیان مقاومت کنم ، گوشت را بپذیرم ، نماز را ترک کنم ، احساس ترحم نکنم ، صلیب خود را بردارم و رد پای کسی را که قبلاً راه رفته است راه

اما همچنین ، وقتی زندگی در خواست پدر را شروع می کنم ، متوجه می شوم که او خیلی دور نیست.

خداوند نزدیک است به همه کسانی که او را می خوانند ، به همه کسانی که او را صدا می کنند در حقیقت. (مزامیر امروز)