خطر بزرگ

کلمه اکنون در مورد بازخوانی های عظیم
برای 20 فوریه 2014

متون مذهبی اینجا کلیک نمایید

انکار پیتر، توسط مایکل دی. اوبراین

ONE بزرگترین خطرات زندگی مسیحی تمایل به جلب رضایت مردم است نه خدا. این وسوسه ای است كه از زمانی كه رسولان از باغ فرار كرده و پطرس عیسی را انكار كرده ، مسیحیان را دنبال كرده است.

به همین ترتیب ، یکی از بزرگترین بحرانهای امروز کلیسا ، فقدان واقعی زن و مردی است که با شجاعت و بی شرمی خود را با عیسی مسیح معاشرت می کنند. شاید کاردینال راتزینگر (بندیکت شانزدهم) قانع کننده ترین دلیل را درمورد اینکه چرا بیشتر و بیشتر مسیحیان بارک پیتر را رها می کنند بیان کرد: آنها در حال غرق شدن در یک ...

… دیکتاتوری نسبی گرایی که هیچ چیز را به عنوان قطعی تشخیص نمی دهد و فقط به عنوان سنجش نهایی خود و خواسته های فرد باقی می ماند. طبق اعتقاد کلیسا ، داشتن یک ایمان روشن اغلب به عنوان بنیادگرایی برچسب گذاری می شود. با این حال ، نسبی گرایی ، یعنی اجازه دادن به خود پرتاب شدن و "تحت تأثیر قرار گرفتن هر باد در آموزش" ، تنها نگرش قابل قبول برای معیارهای امروز به نظر می رسد. - کاردینال راتزینگر (POPE BENEDICT XVI) پیش از جمع آوری همایلی ، 18 آوریل 2005

در یک کلام ، بسیاری نمی خواهند به عنوان "بنیادگرایان" دیده شوند ، یعنی موضع قاطع در مورد هر چیزی دارند. ما از افرادی می شنویم که می گویند ، "من شخصاً مخالف سقط جنین هستم ، اما عقیده خود را به دیگران مجبور نمی کنم ..." ، یا "من نسبت به همه چیزهای همجنسگرا بی طرف هستم" ، یا "ایمان من شخصی است - شما می توانید آنچه را می خواهید باور کنید. " این البته کوششی محجبه برای پنهان کردن نامردی و "تحمل" به نظر می رسد.

مدارا یک فضیلت است ، اما مطمئناً اصلی ترین فضیلت نیست. فضیلت اصلی صدقه است. صدقه به معنای گفتن حقیقت است... - کاردینال ریموند بورک ، Brietbart.com، 22 سپتامبر 2013

در اولین قرائت امروز ، سنت جیمز به کنایه ای عجیب اشاره کرد: چرا ، او می پرسد ، چرا شما از افرادی که شما را آزار می دهند ، دلجویی می کنید؟

آیا ثروتمندان به شما ظلم نمی کنند؟ و آیا آنها خود شما را به دادگاه منتقل نمی کنند؟ آیا آنها نیستند که به نام بزرگواری که بر شما احضار شده کفر می ورزند؟

وقتی درمورد مسائل اخلاقی سکوت می کنیم تا پرهای کافران را به هم نزنیم ، در واقع آنها را قادر می کنیم که وقتی کسی میکند صحبت کردن

من الان دارم با انسانها یا خدا راضی می شوم؟ یا من به دنبال جلب رضایت مردم هستم؟ اگر هنوز سعی می کردم مردم را راضی کنم ، برده مسیح نمی شدم. (گال 1:10)

از طرف دیگر ، من فکر می کنم بسیاری از کاتولیک ها هستند که در واقع ابراز حقایق اخلاقی ایمان ما هستند ... اما وقتی صحبت از عیسی خودش آیا در ملا public عام نام او را می گویید؟ آیا می ترسید که چگونه او شما را لمس کرده ، تغییر داده ، شفا داده است ، به اشتراک بگذارید؟ آیا سخنان او را با دیگران در میان می گذارید؟ آیا او را به عنوان ناجی… یا به عنوان گزینه ای در میان بسیاری از افراد مانند انجیل پیشنهاد می کنید؟

"چه کسی می گوید که من هستم؟" آنها در جواب گفتند: "یحیی تعمید دهنده ، دیگران الیاس ، و برخی دیگر از پیامبران."

شما می گویید عیسی کیست؟ زیرا اگر به کسی که می گوید او - خدا ، خالق ، ناجی - ایمان داشته باشید ، پس چگونه می توانید نه از او صحبت کنید؟

هر کسی که در این نسل بی ایمان و گناهکار از من و سخنان من شرمنده باشد ، پسر انسان وقتی در جلال پدرش همراه با فرشتگان مقدس حاضر شود ، شرمنده خواهد شد. (مارک 8:38)

این دقیقاً همان چیزی است که پاپ فرانسیس دوباره کلیسا را ​​به چالش می کشد تا "اولین عشق" خود را اعلام کند: عیسی.

وزارت دامداری کلیسا نمی تواند با انتقال تعداد زیادی از آموزه های جدا از هم که اصراراً تحمیل می شود ، وسواس داشته باشد ... پیشنهاد انجیل باید ساده تر ، عمیق تر ، درخشان باشد. پیامدهای اخلاقی از این گزاره سرچشمه می گیرد. —POPE FRANCIS ، AmericaMagazine.org ، 30 سپتامبر 2013

پاپ هر کاتولیک را به دیدار مجدد با عیسی فرا می خواند ^[1]cf. اوانجلی گودیم, ن. 3 که به نوبه خود ما را مجبور می کند تا او را به دیگران بیاوریم.

اما مخفی نگه داشتن چراغ خود در زیر سبد بوش وسوسه انگیز است ، اینطور نیست؟ همه خوشحال هستند کمتر بحث و مجادله می شود. همه در حال تحمل یکدیگر هستند ... یا به نظر می رسد همه چیز همین است. در حقیقت ، مردم در تاریکی مردمی هستند که از آرامش واقعی ، از نور محروم هستند - و این تنها منجر به تاریکی بیشتر در افراد ، خانواده ها و ملت ها می شود. آیا این بدیهی نیست که وقتی شعله ایمان در جهان در حال خاموش شدن است ، بداخلاقی و شرارت به صورت تصاعدی گسترش می یابد؟ عیسی گفت ، "شما نور جهان هستید ... فقط بنابراین ، نور شما باید قبل از دیگران بتابد. " ^[2]رجوع کنید به مات 5:14 نوری که باید در برابر دیگران بتابد نه تنها اعمال ما بلکه اعلامیه خداوند بودن عیسی مسیح است. که او مهربان ، دوست داشتنی و منجی شخصی هر فرد است.

... در غیر این صورت حتی بنای اخلاقی کلیسا نیز مانند خانه ای از کارت ها سقوط می کند و طراوت و عطر انجیل را از دست می دهد. -پاپ فرانسه ، همانجا.

اگر من و شما خجالت می کشیم ، اگر می ترسیم که بلند صحبت کنیم ، مسیح را اعلام کنیم "در فصل و خارج" ^[3]رجوع کنید به 2 تیم 4:2 پس ترس ما را می توان در روح از دست رفته حساب کرد - و ما نیز به نوبه خود مجبور خواهیم بود سکوت خود را در روز قضاوت شرح دهیم.

بنابراین مهمترین سوال این است ، چرا شرمنده ام که از عیسی صحبت کنم؟ یا بهتر بگوییم ، چگونه می توانم بر این ترس غلبه کنم؟ پاسخ این است که عاشقانه تر عاشق او شوید. همانطور که در مزامیر امروز می گوید:

من به دنبال خداوند هستم ، و او به من پاسخ داد و مرا از تمام ترسهای من نجات داد ... به او نگاه کن تا از شادی تابشی ، و چهره هایت از شرم سرخ نشوند.

"عشق کامل تمام ترس را از بین می برد"، گفت سنت جان. هنگامی که عیسی را دنبال می کنیم ، و از عشق به خود چشم پوشی می کنیم ، برای او که عشق است جا می گذاریم ... و ترس در بهار مانند برف تبخیر می شود.

زیرا خداوند به ما روح ترسویی نداد بلکه بیشتر به قدرت ، عشق و خود کنترلی دست داد. بنابراین از شهادت خود به پروردگار ما خجالت نکشید ... (2 تیم 1: 7)

این رمز غیرت مقدسین و شهامت شهدا است: او قوت آنها بود و هست.

زیرا من از انجیل شرمنده نیستم. این قدرت خداست برای نجات هر کسی که ایمان بیاورد ... من شرمنده نیستم ، زیرا او را می شناسم که به او ایمان آورده ام و اطمینان دارم که او می تواند از آنچه به من سپرده شده محافظت کند. (روم 1:16 ، 2 تیم 1:12)