دروغ بزرگ و کوچک

کلمه اکنون در مورد بازخوانی های عظیم
برای 18 فوریه 2014

L' دروغ بزرگ کوچک. این دروغ است که وسوسه همان گناه است و بنابراین ، هنگامی که شخص وسوسه می شود ، او دیگر گناه کرده است. این دروغ است که اگر کسی گناه کند ، شما ممکن است آن را تا انتها ادامه دهید زیرا مهم نیست. این دروغ است که یک شخص گناهکار است زیرا اغلب با یک گناه خاص وسوسه می شود ... بله ، همیشه یک دروغ به ظاهر کوچک است که در نهایت دروغ بزرگی است.

گاهی وسوسه ها می توانند شدید و حتی تکان دهنده باشند ، تا حدی که فرد احساس شرم فوری می کند که چنین فکری به ذهن خطور کرده است. شیطان با داشتن تصاویر بسیار هوس انگیز ، سنت پیو را وسوسه می کرد. امروز رسانه ها این کار را برای شیطان انجام می دهند. ما در جهانی زندگی می کنیم که وسوسه ها دائماً ، و به معنای واقعی کلمه ، در چهره ما هستند. اما یک وسوسه ، هرچقدر هم وحشتناک باشد ، همان گناه نیست. جیمز سنت در اولین قرائت می گوید:

… هر شخص وقتی فریب و تمایل خود را می گیرد وسوسه می شود. سپس میل گناه را باردار می شود و به بار می آورد ، و وقتی گناه به بلوغ رسید مرگ را به وجود می آورد.

دروغ کوچک-بزرگ ، اول از همه یک فریب است ، یک اغوا ، معمولاً مربوط به ضعف شخص یا مبارزه با خواسته های بی رویه است. همان موقع و آنجا ، مسیحی مجبور است آن را به خاطر آنچه که هست - وسوسه - تشخیص دهد و رد کند. حتی اگر وسوسه شدید باشد ، و احساس کنید طغیان در حال کشیدن است ، اگر کسی به مقاومت ادامه دهد گناه نیست. سنت ایگناتیوس لویولایی می نویسد:

(1) این فکر برای من پیش می آید که مرتکب گناهی فانی بشوم. من بلافاصله در مقابل این فکر مقاومت می کنم و آن را فتح می کنم. (2) اگر همان فکر شیطانی به ذهن من خطور کند و من در برابر آن مقاومت کنم و دوباره و دوباره بازگردد ، اما من همچنان مقاومت می کنم تا اینکه از بین برود. این راه دوم بسیار شایسته تر از روش اول است. -حکمت مقدسین ، یک گلچین ، انتشارات دانشگاه آکسفورد ، ص. 152

اما اگر کسی شروع به سرگرمی و لذت بردن از وسوسه کند ، گناه تصور می شود. حالا توجه داشته باشید ، جیمز این را می گوید وقتی گناه به بلوغ می رسد، مرگ را به دنیا می آورد. این پیشرفت یک تمایز مهم است. زیرا حتی اگر کسی جای خود را برای مدت کوتاهی از دست بدهد ، شیطان سعی می کند شما را متقاعد کند که گم کرده اید همه چيز-که اکنون شما دشمن خدا اعلام شده اید. اما این دروغ است.

گناه وریدی عهد با خدا را نمی شکند. با لطف خداوند از نظر انسانی قابل جبران است. گناه وریدی گناهکار را از لطف مقدس سازی ، دوستی با خدا ، صدقه و در نتیجه سعادت ابدی محروم نمی کند. - سیآتشیسم کلیسای کاتولیک, nاست. 1863

شیطان می خواهد شما را متقاعد کند که شما یک گناهکار وحشتناک ، وحشتناکی هستید و اکنون ادامه دهید و افراط کردن در گناه اما برادران و خواهران ، تفاوت فاحشی بین گم شدن لحظه ای جای خود در صخره های وسوسه - و رها کردن عمدی و پرتاب خود در اعماق تاریکی وجود دارد. اجازه ندهید شیطان شما را فریب دهد! او می خواهد شما باور کنید که یک فرورفتگی در دیوار تفاوتی با یک سوراخ ندارد. که خراش تفاوتی با برش عمیق ندارد. که کبودی همان شکستگی استخوان است.

جیمز روشن می کند که ، همانطور که ما اجازه می دهیم گناه پیشرفت کند و در قلب خود جا بیفتد ، این شروع به بیرون راندن نور ، خفه کردن شادی ، آرامش را غارت می کند و لطف را خفه می کند. بنابراین ، اگر حتی لحظه ای به دنبال فریب افتادید ، باید فوراً و به سادگی ، دوباره شروع کن

وقتی می گویم ، "پای من می لغزد" ، پروردگارا ، رحمت تو مرا حفظ می کند. (مزامیر امروز)

اما دروغ کوچک بزرگ این است: "حالا که گناه کردی ، خدا به هر حال مجازاتت می کند. شما همیشه می توانید به اعتراف بروید. بنابراین گناه ادامه دهید ... "اما باز هم ، تفاوت بین کاشت فقط یک بذر و یک زمین بذر وجود دارد. آنچه می کاریم درو می کنیم. و با این حال ، اگر توبه کنیم ، خدا طبق گناهان ما رفتار نمی کند. ^[1]رجوع کنید به Ps 103:10 اگر جای پای خود را از دست بدهیم و با این وجود به او بازگردیم ، او فوق العاده سخاوتمند است.

اگر موفق به استفاده از یک فرصت نشدید ، آرامش خود را از دست ندهید ، بلکه عمیقاً در برابر من فروتن باشید و با اعتماد فراوان ، کاملاً در رحمت من غوطه ور شوید. به این ترتیب ، شما بیش از آنچه از دست داده اید سود خواهید برد ، زیرا بیشتر از آنچه روح بخواهد ، به نفس فرومایه لطف می شود ... - عیسی تا سنت فاوستینا ، رحمت الهی در روح من، خاطرات ، ن. 1361

سرانجام ، دروغ بزرگی وجود دارد که شما دارید باید فرد بدبختی باشید که مرتباً با این یا آن وسوسه دست و پنجه نرم می کند. می دانم که برای سالها من یک شخصیتی وحشتناک متحمل شده ام ، احساس می کردم از خدا برای افکار و کلماتی که ناگهان به ذهنم خطور می کنند ، نفرت انگیز هستم. اما سنت پیو می گوید:

من درک می کنم که به نظر می رسد وسوسه ها به جای پاک سازی روح ، لکه دار می شوند. اما بگذارید بشنویم که مقدسین چه می گویند ، و برای این منظور کافی است که سنت فرانسیس دی سیلز را از میان بسیاری انتخاب کنیم: ، آنها را تصفیه می کند. - منبع ناشناخته است

سنت ژان ویانی نیز وسوسه را به عنوان یک خوب امضاء کردن.

بزرگترین از همه شر است نه وسوسه شود ، زیرا در این صورت زمینه هایی وجود دارد که بتوانیم باور کنیم شیطان به عنوان دارایی خود به ما نگاه می کند. -حکمت مقدسین ، یک گلچین ، انتشارات دانشگاه آکسفورد ، ص. 151

وسوسه - و نحوه پاسخ دادن شما به آن - ثابت می کند که به چه کسی تعلق دارید.

خوشا به حال کسی که در وسوسه استقامت کند ، زیرا وقتی ثابت شد تاج زندگی را که به کسانی که دوستش دارند قول داده است ، دریافت خواهد کرد.

متناوباً ، کسانی که مرتکب گناهی فانی می شوند نیز ثابت می کنند که متعلق به چه کسانی هستند:

به این ترتیب فرزندان خدا و فرزندان شیطان صاف می شوند؛ هیچ کس که نتواند به درستی عمل کند متعلق به خداست و کسی که برادر خود را دوست نداشته باشد. (اول یوحنا 1:3)

اما خدا هرگز حتی در شدیدترین وسوسه ها ما را رها نمی کند. سنت پل به ما یادآوری می کند که "خدا وفادار است ، و اجازه نمی دهد شما بیش از توان خود وسوسه شوید ، اما با وسوسه راه فرار را نیز فراهم می کند تا بتوانید آن را تحمل کنید" ^[2]رجوع کنید به 1 Cor 10:13 در "پدر ما" ، قبل از اینکه دعا کنیم "ما را به وسوسه نینداز" ، می پرسیم "امروز نان روزانه خود را به ما بده." نان روزانه ما خواست خداست. و گاهی اوقات اراده او این است که اجازه دهد ما وسوسه شویم ، حتی اگر "او خودش کسی را وسوسه نمی کند" بنابراین ، هرگز شک نکنیم که رزق خداوند - کسی که می تواند نان برای گرسنگی را چند برابر کند و برای ضعیفی که در وسوسه وسوسه به او اعتماد می کنند ، لطف می کند.

خواندن مرتبط