قله

کلمه اکنون در مورد بازخوانی های عظیم
برای پنجشنبه ، 29 ژانویه 2015

متون مذهبی اینجا کلیک نمایید

L' عهد عتیق چیزی فراتر از کتابی است که داستان تاریخ نجات را بازگو می کند ، اما یک سایه از چیزهای آینده معبد سلیمان فقط نوعی از معبد بدن مسیح بود ، وسیله ای که می توانستیم از طریق آن وارد "مقدس مقدسات" شویم -حضور خدا. توضیح سنت پاول در مورد معبد جدید در اولین خواندن امروز بسیار منفجر کننده است:

... از طریق خون عیسی اطمینان داریم که با روش جدید و زنده ای که او از طریق حجاب ، یعنی گوشتش برای ما باز کرده است ، به محراب ورود پیدا می کنیم ...

همانطور که عیسی روی صلیب منقضی شد ، لوقا آن را ثبت می کند "حجاب معبد از وسط شکسته شد." ^[1]رجوع کنید به لوقا 23:45 حجاب همان چیزی است که مردم خدا را از حرم درونی حضور خدا در مقدسات جدا کرده است. بدین ترتیب، بدن و خون عیسی وسیله ای می شود که ما به وسیله آن وارد حضور خدا می شویم ، تا با پدر ارتباطی کامل برقرار کنیم - ارتباطی که در باغ عدن پاره شد.

آنچه در این مکاشفه انفجاری است این است که مسیح منظور آن را داشته است به معنای واقعی کلمه.

من نان زنده ای هستم که از آسمان نازل شده است. اگر کسی می خورد از این نان ، او تا ابد زنده خواهد ماند. و نانی که برای زندگی دنیا خواهم داد گوشت من است ... (یوحنا 6:51)

و مبادا شنوندگانش گمان کنند که منظور عیسی به معنای واقعی کلمه نبوده است ، وی ادامه می دهد:

برای گوشت من است درست غذا ، و خون من است درست نوشیدن هر که گوشت مرا بخورد و خون مرا بنوشد ، در من می ماند و من در او. (یوحنا 6: 55-56)

فعل "می خورد" که در اینجا استفاده می شود فعل یونانی است تروگون که به معنی "پوز کردن" یا "پچ کردن" است. این معنی برای شنوندگان مسیح چنان واضح بود که سنت جان در 6:66 از انجیل خود آن را ثبت می کند "در نتیجه این ، بسیاری از شاگردان او به زندگی قبلی خود بازگشتند و دیگر او را همراهی نکردند." بله، 666 هنوز نمادین است ارتداد امروز ، نفی مسیح به صلیب کشیده شده ، که مجدداً در هر ایثار و فداکاری توده ارائه می شود.

اکنون ، تا رسولانش دقیقاً بدانند به معنی با استفاده از آن روح ها پس از مرگش می توانستند وارد "حرم" شوند ، عیسی شام آخر - اولین "تشییع جنازه" را که دو اتفاق در آن افتاد ، افتتاح کرد. اول ، او اظهار شده که نان و شرابی که در دستانش بود هم گوشت و هم خون او بود:

… خداوند عیسی ، در شبی که به او تحویل داده شد ، نان را گرفت ، و پس از تشکر ، آن را شکست و گفت ، "این بدن من است که برای تو است. این کار را به یاد من انجام بده. " به همین ترتیب ، بعد از شام ، فنجان نیز گفت: "این جام عهد جدیدی در خون من است. این کار را به یاد من به همان دفعاتی که می نوشید ، انجام دهید ... (1 قرنتیان 11: 23-25)

دوم ، او به رسولان امر كرد كه بخورش:

"بگیر ، بخور ؛ این بدن من است. " و یک فنجان را گرفت و پس از تشکر ، آن را به آنها داد و گفت: "همگی از آن بنوشید ، زیرا این خون عهد من است که برای آمرزش گناهان برای بسیاری ریخته شده است. " (مات 26: 26-28)

آنچه در اینجا قابل توجه است این است که عیسی هنوز نمرده است ، و با این حال او اعلام کرد آنچه رسول مصرف می کند "برای بسیاری ریخته می شود." در اینجا ، می بینیم که مسیح در ذات الهی خود در حال حاضر قربانی کردن زندگی خود بود ، که در ابدیت تا آغاز زمان تا پایان تاریخ بشریت گسترش می یابد. اگر عیسی قادر بود قربانی خود را در شام آخر حاضر کند ، مطمئناً ، پس از مرگ و قیام او ، او می تواند آن قربانی را دوباره از طریق کسانی که به آنها سفارش کرده ، حاضر کند. "این کار را به یاد من انجام بده." یعنی از طریق روحانیت مقدس. در واقع ، ما مسیح را در مراسم تشییع دوباره مصلوب نمی کنیم ، اما آنچه را که یک بار برای همیشه در Calvary انجام شد ، ارائه می دهیم. به نظر می رسد که ما به معنای واقعی کلمه دوباره در شام آخر و گورخر حضور داریم ، یا بهتر بگوییم دومی به ما ارائه می شود. بنابراین توده ، رویدادی ماورایی در زمین است که در آن حرم داخلی از قلب پدر باز می شود و ما می توانیم از طریق پذیرش وارد شوید بدن و خون از عیسی.

اوه ، چقدر باورنکردنی است این حقیقت ، برای 2000 سال بدون تغییر! در واقع ، شما در هزار سال اول مسیحیت هیچ کسی را نخواهید یافت که در وجود نان و شراب مقدس به حضور واقعی مسیح بپردازد. بنابراین ، عدم ایمان به مسیح مقدس نشانه آشکاری از روح دجال موجود در جهان است.

بگذار این حقیقت دلت را دوباره به هم بزند ، مسیحی. بگذارید اگر ممکن باشد ، این مراسم هر روز برای شما اجلاس سران شود (چه چیزی می تواند مهمتر باشد؟). همانطور که پل در اولین خواندن امروز گفت ، "ما نباید از مجلس خود دور شویم ..." و ، او اضافه می کند:

… بگذارید با قلبی صمیمانه و با اطمینان کامل ، با قلب پاک از وجدان شیطانی و بدن هایمان در آب خالص ، نزدیک شویم.

و دوباره،

فرد باید خودش را معاینه کند ، بنابراین نان را بخورد و فنجان را بنوشد. برای هرکسی که بدون تشخیص بدن بخورد و بنوشد ، قضاوت درباره خودش را می خورد و می نوشد. (اول قرنتیان 1: 11-28)

همانطور که دیوید در مزامیر امروز می پرسد ، "چه کسی می تواند به کوه خداوند صعود کند؟ یا چه کسی ممکن است در مکان مقدس او بایستد؟ "

کسی که دستانش بی گناه است ، قلبش پاک است ، که آرزو نمی کند چیزی بیهوده باشد. او نعمتی از جانب خداوند ، پاداشی از جانب خدا ناجی خود دریافت خواهد کرد ...

به نظر می رسد این یک معامله نسبتاً بزرگ است. در حقیقت ، "برکت" عیسی که می خواهد از طریق مساجد به ما اعطا کند زندگی ابدی. ^[2]رجوع کنید به یوحنا 6:54 عیسی در انجیل امروز می گوید ، "به کسی که داشته باشد ، بیشتر به او تعلق می گیرد ..." بنابراین بگذارید با کمال تواضع به مراسم بعدی برسیم و بار دیگر با بانوی خود در پای گورخر بایستیم. چقدر باورنکردنی است که ما می توانیم از طریق بدن و خون عیسی وارد حضور پدر شویم و با اطمینان بدانیم که طعم نان و شراب روی زبان ما می ماند ، این اطمینان را داریم که در مسیح ، "زندگی خواهیم کرد تا ابد"…