De stoarm fan ús winsken

Frede stil wêze, by Arnold Frijlink

 

FAN sa no en dan krij ik brieven lykas dizze:

Bid asjebleaft foar my. Ik bin sa swak en myn sûnden fan it fleis, benammen alkohol, strûpe my. 

Jo kinne gewoan alkohol ferfange troch "pornografy", "lust", "grime" as in oantal oare dingen. It feit is dat in protte kristenen hjoed de dei fiele oerwûn troch de winsken fan it fleis, en helpleas om te feroarjen. 

Dat it ferhaal fan Kristus syn kalmearjen fan de wyn en see yn it hjoeddeiske Evangeelje is it meast passend (sjoch de liturgyske lêzingen fan hjoed hjir). Sint Mark fertelt ús:

Der kaem in fûle bui en weagen sloegen oer de boat, sadat dy al fol gie. Jezus siet yn 'e skuorre, sliepte op in kessen. Se makken him wekker en seine tsjin him: "Meester, makket it jo net út dat wy omkomme?" Hy waard wekker, berispte de wyn en sei tsjin 'e see: "Stil! Wês stil!" De wyn hâldde op en der wie grutte rêst.

De winen binne as ús ûngewoane appetit dy't de weagen fan ús fleis opwekke en driigje ús yn serieuze sûnde te sinkjen. Mar Jezus, nei it kalmearjen fan de stoarm, bestraft de learlingen op dizze manier:

Wêrom bist kjel? Hawwe jo noch gjin leauwen?

D'r binne twa dingen fan belang om hjir op te merken. De earste is dat Jezus har freget wêrom't se "noch" gjin leauwe hawwe. No koenen se antwurdzje: "Mar Jezus, wy die stap mei dy yn 'e boat, ek al seagen wy stoarmwolken oan 'e hoarizon. Wy binne folgje dy, sels as in protte binne net. En wy die meitsje dy wekker." Mar miskien soe Us Hear antwurdzje:

Myn bern, jo binne yn 'e boat bleaun, mar mei jo eagen rjochte op 'e wyn fan jo begearten ynstee fan My. Jo winskje wol de treast fan Myn oanwêzigens, mar jo ferjitte sa gau myn geboaden. En jo meitsje My wekker, mar lang nei't fersikingen jo ferplettere hawwe ynstee fan earder. As jo ​​leare om neist my te rêstjen yn 'e bôge fan jo libben, allinich dan sil jo leauwe autentyk wêze en jo leafde oprjocht. 

Dat is in sterke berisping en in hurd wurd om te hearren! Mar it is sa'n bytsje hoe't Jezus my antwurde doe't ik him klage dat, hoewol ik elke dei bid, de rozenkrans sis, nei de mis gean, wyklikse belidenis, en wat oars ... dat ik noch hieltyd wer yn deselde sûnden falle. De wierheid is dat ik blyn west bin, of leaver, blyn west troch de appetiten fan it fleis. Tinkend dat ik Kristus yn 'e bôge folge, haw ik echt yn' e strang fan myn eigen wil libbe.

Sint Jehannes fan it Krús leart dat de appetit fan ús fleis de reden kin blynje, it yntellekt fertsjusterje en it ûnthâld ferswakje. Yndied, de learlingen, hoewol't se krekt sjoen hiene dat Jezus demoanen útdriuwt, paralytika opwekke en in protte sykten genêze, wiene syn macht like fluch fergetten en ferlearen har sinnen sa gau't se yn 'e wyn en weagen trochskreau. Sa leart Jehannes fan it Krús ek dat wy dy appetiten moatte ôfsûnderje dy't ús leafde en tawijing sa befelje.

Om't it bewurkjen fan ierde needsaaklik is foar syn fruchtberens - ûnbeboude ierde produseart allinich ûnkrûd - is ferneatiging fan 'e appetit nedich foar de geastlike fruchtberens. Ik doar te sizzen dat sûnder dizze ferneatiging, alles wat dien wurdt om 'e wille fan foarútgong yn folsleinens en yn kennis fan God en fan jinsels net mear rendabel is as sied dat op ûnbeboude grûn siedd wurdt.-De beklimming fan 'e berch Karmel, Boek Ien, Haadstik, n. 4; De sammele wurken fan St. John of the Cross, p. 123; oerset troch Kieran Kavanaugh en Otilio Redriguez

Krekt sa't de learlingen blyn wiene foar de almachtige Hear yn har fermidden, sa is it mei dy kristenen dy't, nettsjinsteande de útoefening fan in protte devoasjes of sels bûtengewoane boetes, net iverich stribje om har appetit te ûntkennen. 

Want dit is in eigenskip fan dyjingen dy't troch har appetit ferbline wurde; as se midden yn 'e wierheid binne en fan wat foar har gaadlik is, sjogge se it net mear as as se yn it tsjuster wiene. —St. Johannes fan it Krús, Ibid. n. 7

Mei oare wurden, wy moatte nei de bôge fan it skip gean, sa te sizzen, en ...

Nim myn jok op dy en lear fan my; hwent ik bin sêft en leech fan hert, en jimme scille rêst fine foar jimme sielen. Hwent myn jok is maklik, en myn lêst is licht. (Matt 11:29-30)

It jok is it evangeelje fan Kristus, gearfette yn 'e wurden ta bekeare en te hâld fan God en buorman. Bekearing is om de leafde fan elke oanhing of skepsel te fersmiten; om God leaf te hawwen is Him en syn gloarje yn alles te sykjen; en de neiste leafhawwe is har te tsjinjen lykas Kristus ús leaf hat en tsjinne. It is tagelyk in jok om't ús natuer it dreech fynt; mar it is ek "ljocht", om't it maklik is foar genede om it yn ús te berikken."Charity, of de leafde fan God", seit earbiedweardige Loadewyk fan Granada, "makket de wet swiet en hearlik." [1]De Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers) s. 222 It punt is dit: as jo fiele dat jo de besikingen fan it fleis net behearskje kinne, wês dan net ferrast om Kristus ek tsjin jo te hearren: "Hawwe jo noch gjin leauwen?" Want is Us Heare net krekt stoarn om net allinne dyn sûnden wei te nimmen, mar om harren macht oer dy te feroverjen?

Wy witte dat ús âlde sels mei him krusige waard, sadat it sûndige lichem ferneatige wurde soe, en wy net langer oan 'e sûnde slaven wurde kinne. (Romeinen 6:6)

No, wat is it rêden fan 'e sûnde, as net it ferjouwing fan' e fouten fan it ferline en de genede krije om oaren yn 'e takomst te foarkommen? Wat wie it ein fan 'e komst fan Us Ferlosser, as net om jo te helpen yn it wurk fan joheil? Hat Hy net oan it krús stoarn om sûnde te ferneatigjen? Is Hy net opstien út 'e deaden om jo yn steat te stellen om op te kommen ta in libben fan genede? Wêrom hat Er syn bloed fergetten, as net om de wûnen fan jo siel te genêzen? Wêrom hat Hy de sakraminten ynsteld, as net om jo te fersterkjen tsjin sûnde? Hat Syn komst de wei nei de himel net glêd en rjocht makke...? Wêrom stjoerde Hy de Hillige Geast, as net om jo te feroarjen fan fleis yn geast? Wêrom stjoerde Hy Him yn 'e foarm fan fjoer, mar om jo te ferljochtsjen, jo te ûntstean en jo yn Himsels te feroarjen, dat jo siel sa geskikt wêze soe foar syn eigen godlike keninkryk? ... Bist jo bang dat de belofte net folbrocht wurde sil , of dat jo mei help fan Gods genede syn wet net hâlde kinne? Jo twifels binne godslastering; want yn earste ynstânsje betwifelje jo de wierheid fan Gods wurden, en yn it twadde respektearje jo Him as net by steat om te ferfoljen wat Hy belooft, om't jo tinke dat Hy yn steat is om jo help te bieden net genôch foar jo behoeften. -Earbiedwaardige Loadewyk fan Granada, De Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers) s. 218-220

Och, wat in seinige herinnering!

Dus twa dingen binne nedich. Ien, is om ôf te jaan fan dy appetit dy't maklik wolle swolle yn in weach fan sûnde. De twadde is om leauwe te hawwen yn God en syn genede en macht om te dwaan wat Hy yn jo hat tasein. En God wil doch it as jo Him hearre, as jo it opnimme It krús fan leafde oaren ynstee fan dyn eigen fleis. En hoe fluch kin God dit dwaan as jo serieus ûndernimme om gjin oare goaden foar Him te litten. Sint Paulus vat al it boppesteande op dizze manier gear: 

Hwent jimme binne roppen ta frijheit, bruorren. Mar brûk dizze frijheid net as in kâns foar it fleis; leaver, tsjinje inoar troch leafde. Want de hiele wet wurdt folbrocht yn ien útspraak, nammentlik: "Jo sille jo neiste leafhawwe as josels." Mar ast inoar trochgiet bytjen en opslokken, pas op dat jimme net troch inoar fortarre wirde. Ik sis dan: libje troch de Geast en jo sille de winsk fan it fleis grif net befredigje. (Gal 5:13-16)

Fielsto dat dit ûnmooglik is? Sint Cyprianus twifele ienris dat dit sels mooglik wie, sjoen hoe hechte er oan de begearten fan syn fleis.

Ik drong oan dat it ûnmooglik wie om ûndeugden te ûntwortelen dy't yn ús ynplante waarden troch ús korrupte natuer en befêstige troch gewoanten fan jierren ...  -De Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers) s. 228

Sint Augustinus fielde folle itselde.

... doe't hy serieus begon te tinken oer it ferlitten fan 'e wrâld, kamen tûzen swierrichheden him yn 't sin. Oan 'e iene kant ferskynden de eardere wille fan syn libben, sizzende: "Sille jo foar altyd fan ús ôfskiede? Sille wy dyn maten net mear wêze?” -Ibid. p. 229

Oan 'e oare kant fernuvere Augustinus dejingen dy't yn dy wiere kristlike frijheid libje, en rôp sadwaande:

Wie it net God dy't har yn steat stelde te dwaan wat se diene? Wylst jo trochgean op josels fertrouwe, moatte jo needsaaklik falle. Werp dysels sûnder eangst op God; Hy sil dy net ferlitte. -Ibid. p. 229

Yn it ferjaan fan dy stoarm fan begearten dy't se beide besochten te sinkjen, berikten Cyprianus en Augustinus in nij fûn frijheid en freugde dy't de folsleine yllúzje en lege beloften fan har âlde hertstochten bleatstelle. Har tinzen, no unblinded troch harren appetites, begûn te wurden fol net mear mei tsjuster, mar it ljocht fan Kristus. 

Ek dit is myn ferhaal wurden, en ik bin bliid dat ik dat ferkundigje Jezus Kristus is Hear fan elke stoarm

 

 

As jo ​​de behoeften fan ús famylje wolle stypje,
klik gewoan op de knop hjirûnder.
Seine jo en tankje jo!

Te reizgjen mei Mark yn 'e De No Word,
klikje op 'e banner hjirûnder nei ynskriuwe.
Jo e-post wurdt net mei elkenien dield.

 

Printfreonlik, PDF & e-mail

Fuotnoten

Fuotnoten
1 De Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers) s. 222
Posted in THÚS, MASSA-LEZINGEN, Geastlikens.