A PALABRA AGORA NAS LECTURAS DE MASA
para o 8 de abril de 2014
Martes da Quinta Semana da Coresma
Textos litúrxicos aquí
CANDO as serpes mordían á xente como castigo pola súa persistente dúbida e queixa, ao fin arrepentíronse, apelando a Moisés:
Pecamos queixándonos do Señor e de ti. Ore ao Señor para que nos quite as serpes.
Pero Deus non quitou as serpes. Pola contra, deulles un remedio co que curar se sucumbían a unha mordedura velenosa:
Fai un saráfago e montalo nun poste e quen o mire despois de ser mordido vivirá ...
Do mesmo xeito, coa morte e resurrección de Xesús, Deus permitiu que o mal e o sufrimento persistan no mundo. Pero tamén deu á humanidade un verdadeiro remedio para curarnos do veleno do pecado: a cruz.
Porque se non cres que EU SON, morrerás nos teus pecados ... Cando levantes ao Fillo do Home, entenderás que EU SON ... (Evanxeo de hoxe)
Pero por que permitiu o Señor que persista o mal e o sufrimento, "o misterio da iniquidade"? A resposta tamén podería ser que é o único que volve os nosos ollos cara á Cruz? Que a presenza destas "serpes mordaces" nos mantén máis preto de Xesús cando doutro xeito non o seriamos? Si, a ferida do pecado orixinal é tan profunda na humanidade fe en Deus pode axudarnos a superalo e o sufrimento é o que nos leva ao pé da cruz.
Pois precisamente iso foi o que se rompeu no xardín do Edén:confiar no Creador, e iso é o único que restaurará a nosa relación con El (e restablecerá así a creación).
A humanidade non terá paz ata que se converta con confianza na miña misericordia. -Xesús a Santa Faustina, Piedade Divina na miña alma, Diario, n. 300
Verdadeiramente, o único remedio que demostrou pacificar verdadeiramente ás nacións, converter aos ditadores e transformar aos bárbaros foi cando por fin inclinaron o xeonllo ante o Cristo crucificado e crer. E así é no noso tempo: as serpes do sofismo están ao noso redor, mordendo, envelenando e enganando á humanidade porque, unha vez máis, volvémonos a falsos deuses. Tan idólatras fixémonos coma os israelitas de sempre, que parecería que o único remedio que queda para esta civilización en ruínas é o mesmo prefigurado cando Moisés o criou no deserto, o mesmo levantado no Calvario, o mesmo que brillará como unha luz brillante nos ceos ante todas as nacións: a Cruz de Xesucristo.
Antes de chegar como o xuíz xusto, veño primeiro como o rei da misericordia. Antes de que chegue o día da xustiza, daráselle á xente un sinal nos ceos deste tipo: extinguirase toda a luz dos ceos e haberá unha grande escuridade en toda a terra. Entón verase o sinal da cruz no ceo e das aberturas onde estaban cravadas as mans e os pés do Salvador sairán grandes luces que iluminarán a terra durante un período de tempo. Isto terá lugar pouco antes do último día. -Xesús a Santa Faustina, Piedade Divina na miña alma, Diario, n 83
O Señor mirou desde a súa santa altura, desde o ceo viu a terra, para escoitar os xemidos dos prisioneiros, para liberar aos condenados a morrer ... (Salmo de hoxe)
LECTURA RELACIONADA
- Comprende o que se entende por "sinal da cruz" que aparece antes do "último día": Faustina, e o Día do Señor
O noso ministerio é "quedando curto”Dos fondos moi necesarios
e precisa do teu apoio para continuar.
Bendito e grazas.
Recibir o Agora Word,
prema no banner de abaixo para Apúntate.
O teu correo electrónico non se compartirá con ninguén.
Únete a Mark en Facebook e Twitter.
