គ្រឹះនៃសេចក្ដីជំនឿ

នៅទីនោះ មានរឿងជាច្រើនកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងពិភពលោករបស់យើងសព្វថ្ងៃនេះដើម្បីអង្រួនសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកជឿ។ ជាការពិតវាកាន់តែពិបាកក្នុងការស្វែងរកព្រលឹងដែលនៅតែខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងជំនឿគ្រីស្ទានរបស់គេដោយគ្មានការសម្រុះសម្រួលនិងការបោះបង់ចោលដោយមិនពឹងផ្អែកលើសម្ពាធនិងការល្បួងនៃពិភពលោក។ ប៉ុន្តែបញ្ហានេះចោទជាសំណួរថាតើអ្វីទៅជាជំនឿរបស់ខ្ញុំ? ព្រះវិហារ? ម៉ារី? សាក្រាម៉ង់…?

យើងត្រូវដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរនេះព្រោះពេលវេលាជិតមកដល់ហើយនៅពេលដែលអ្វីៗនៅជុំវិញយើងនឹងរង្គោះរង្គើ។ អ្វីគ្រប់យ៉ាង។ ស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុរដ្ឋាភិបាលសណ្តាប់ធ្នាប់សង្គមធម្មជាតិនិងបាទសូម្បីតែសាសនាចក្រខ្លួនឯង។ ប្រសិនបើជំនឿរបស់យើងស្ថិតនៅកន្លែងមិនត្រឹមត្រូវនោះវាក៏អាចប្រថុយនឹងការដួលរលំដែរ។

ជំនឿរបស់យើងគឺស្ថិតនៅក្នុង ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាគ្រឹះនៃជំនឿរបស់យើងឬគួរតែជា។

នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់របស់យើងងាកមករកពួកសិស្សដើម្បីសួរពួកគេថាតើមនុស្សដែលនិយាយថាកូនមនុស្សជានរណាលោកពេត្រុសបានឆ្លើយតបថា

“ អ្នកគឺជាព្រះមែស៊ីជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់” ។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ស៊ីម៉ូនជាកូនរបស់លោកយ៉ូណាសអ្នកមានសុភមង្គលហើយ! ចំពោះសាច់និងឈាមមិនបានបង្ហាញការនេះដល់អ្នករាល់គ្នាទេតែជាបិតានៅស្ថានសួគ៌វិញ។ ដូច្នេះខ្ញុំប្រាប់អ្នកថាអ្នកគឺជាពេត្រុសហើយខ្ញុំនឹងសង់ពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំនៅលើថ្មដានេះហើយទ្វារនៃផែនដីនឹងមិនដែលឈ្នះឡើយ។ (ម៉ាថ។ ១៦: ១៦-១៨)

យើងឃើញថាអាជីពរបស់ពេត្រុសគឺជារបស់គាត់ ជំនឿលើព្រះយេស៊ូ បានក្លាយជាគ្រែនៅលើដែលសាសនាចក្រនេះនឹងត្រូវបានសាងសង់ឡើង។ ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូមិនបានប្រើអរូបីទេ។ គាត់ពិតជាមានបំណងចង់សាងសង់ព្រះវិហាររបស់គាត់លើមនុស្សការិយាល័យរបស់ពេត្រុសហេតុដូច្នេះហើយយើងនៅថ្ងៃនេះមានសម្តេចប៉ាចំនួន ២៦៧ នាក់។ ប៉ុន្តែលោក Paul បន្ថែម៖

…គ្មាននរណាម្នាក់អាចចាក់គ្រឹះផ្សេងក្រៅពីគ្រឹះដែលនៅទីនោះបានទេគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ (១ កូ។ ៣:១១)

នោះគឺត្រូវនិយាយថាអ្វីមួយដែលធំជាងនៅក្រោមពេត្រុសថ្មហើយនោះគឺជាព្រះយេស៊ូវដែលជាថ្មជ្រុង។

មើលខ្ញុំកំពុងដាក់ថ្មមួយនៅស៊ីយ៉ូនដែលជាថ្មដែលត្រូវបានសាកល្បងជាគ្រឹះដ៏មានតម្លៃជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំ។ អ្នកណាជឿលើវានឹងមិនងឿងឆ្ងល់ឡើយ។ (អេសាយ ២៨:១៦)

ពីព្រោះសូម្បីតែពេត្រុសក៏បរាជ័យដែរ។ សូម្បីតែពេត្រុសក៏ធ្វើបាបដែរ។ ប្រាកដហើយប្រសិនបើជំនឿរបស់យើងពឹងផ្អែកលើពេត្រុសនោះយើងនឹងក្លាយជាក្រុមដែលគួរឱ្យសង្វេគដើម្បីប្រាកដ។ ទេហេតុផលសម្រាប់ពេត្រុសនិងសាសនាចក្រមិនមែនដើម្បីផ្តល់ឱ្យយើងនូវគោលគំនិតនៃជំនឿរបស់យើងទេប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញការបង្ហាញជាក់ស្តែងរបស់អ្នកសាងសង់ខ្លួនឯងនៅកន្លែងធ្វើការ។ នោះគឺចង់និយាយថាការពិតទាំងអស់ភាពរុងរឿងនៃសិល្បៈគ្រីស្ទានអក្សរសាស្ត្រស្ថាបត្យកម្មតន្ត្រីនិងគោលលទ្ធិគ្រាន់តែចង្អុលបង្ហាញពីអ្វីមួយឬផ្ទុយទៅវិញនរណាម្នាក់ធំជាងហើយនោះគឺជាព្រះយេស៊ូវ។

ព្រះយេស៊ូវនេះគឺជាថ្មដែលត្រូវបានបដិសេធដោយអ្នកដែលជាអ្នកសាងសង់ដែលបានក្លាយជាថ្មជ្រុង។ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់អាចទទួលការសង្គ្រោះបានឡើយព្រោះនៅក្រោមមេឃគ្មានឈ្មោះណាទៀតដែលបានផ្ដល់ ឲ្យ មនុស្សដែលយើងត្រូវបានសង្គ្រោះនោះទេ។ (កិច្ចការ ៤: ១១-១២)

នេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំនិយាយថាយើងបានដឹងច្បាស់ពីកន្លែងដែលត្រូវដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់យើងនៅក្នុងថ្ងៃនៃការបន្សុទ្ធនិងការដាក់ទណ្ឌកម្មដែលមានមកលើយើង។ ដោយសារតែសូរ្យគ្រាសនៃសេចក្តីពិតនិងហេតុផលសព្វថ្ងៃនេះមិនត្រឹមតែបន្សល់ទុកស្រមោលដ៏ធំដល់សាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែព្យាយាមបំផ្លាញវាទាំងអស់គ្នា។ សូម្បីតែឥឡូវនេះអ្វីដែលខ្ញុំបានលើកឡើងខាងលើមិនមាននៅក្នុងប្រជាជាតិជាច្រើននៅលើផែនដី - ជាកន្លែងដែលសេចក្តីពិតនៃជំនឿត្រូវបានខ្សឹបខ្សៀវហើយការបង្ហាញខាងក្រៅនៃភាពស្រស់ស្អាតរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅតែលាក់ទុកក្នុងចិត្តរបស់អ្នកជឿនៅក្នុងមូលដ្ឋាននៃក្តីសង្ឃឹម។

នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានលេចមុខដល់ St. Faustina ដោយបង្ហាញថាសាររបស់គាត់អំពីសេចក្តីមេត្តាករុណាចំពោះនាងគឺ «ទីសំគាល់មួយសំរាប់គ្រាចុងក្រោយបង្អស់» ថា “ នឹងរៀបចំពិភពលោកសម្រាប់ការមកដល់ចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ” ^[1]ព្រះយេស៊ូវទៅផ្លូវ Faustina សេចក្តីមេត្តាដ៏ទេវភាពនៅក្នុងព្រលឹងខ្ញុំ, កំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃ, ន។ ១៣៦១, ១៥៧៨ គាត់មិនបានទុកសៀវភៅនេះជាមួយសៀវភៅគោលលទ្ធិការធ្វើពិធីសាសនាឬសាសនា។ ផ្ទុយទៅវិញទ្រង់បានទុកនាងបីពាក្យដែលអាចជួយសង្គ្រោះពិភពលោកបាន៖

ជេហ្ស៊ូយូហ្វាមតូប៊ី

ដែលបកប្រែពីប៉ូឡូញទៅ៖

ព្រះយេស៊ូវខ្ញុំទុកចិត្តលើអ្នក។

ស្រមៃ​ថា! បន្ទាប់ពី ២០០០ ឆ្នាំនៃការកសាងព្រះវិហាររបស់ទ្រង់ចម្លើយសម្រាប់មនុស្សជាតិនៅតែមានលក្ខណៈសាមញ្ញដូចកាលដើមដំបូងឡើយគឺព្រះនាមព្រះយេស៊ូ។

ជាការពិតផ្លូវពេត្រុសបានទាយអំពីការរញ្ជួយពិភពលោកដែលក្នុងនោះក្តីសង្ឃឹមតែមួយគត់គឺសម្រាប់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានហៅដោយជំនឿលើឈ្មោះខាងលើឈ្មោះទាំងអស់។

ព្រះអាទិត្យនឹងប្រែទៅជាងងឹតបាត់រស្មីព្រះចន្ទប្រែជាឈាមនៅមុនថ្ងៃដ៏អស្ចារ្យនិងរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់មកដល់ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នានឹងទទួលការសង្គ្រោះដែលអំពាវនាវរកព្រះនាមព្រះអម្ចាស់។ (កិច្ចការ ២: ២០-២១)

ពិតណាស់គ្មាននរណាម្នាក់និយាយថាព្រះវិហារមិនសំខាន់ទេ។ ថាម្តាយពររបស់យើងគឺមិនចាំបាច់; សេចក្តីពិតនោះគឺមិនពាក់ព័ន្ធ។ ទេអ្វីដែលផ្តល់សារៈសំខាន់ដល់ពួកគេ ពាក្យ នៃព្រះគ្រីស្ទ។ តាមពិតព្រះយេស៊ូជាព្រះ ព្រះបន្ទូលបង្កើតសាច់។ ព្រះយេស៊ូវនិងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់គឺជារបស់តែមួយ។ ដូច្នេះនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថាទ្រង់នឹងកសាងព្រះវិហារយើងជឿលើសាសនាចក្រពីព្រោះទ្រង់កំពុងតែសាងសង់។ នៅពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលថាយើងគួរតែយកម៉ារីធ្វើជាម្តាយរបស់យើងយើងយកនាងដោយព្រោះទ្រង់បានប្រទាននាងមកយើង។ នៅពេលដែលលោកបញ្ជាយើងឱ្យធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកបំបែកនំប៉័ងសារភាពព្យាបាលនិងតែងតាំងយើងធ្វើដូច្នេះពីព្រោះព្រះបន្ទូលបាននិយាយ។ សេចក្តីជំនឿរបស់យើងគឺមាននៅក្នុងទ្រង់ហើយយើងស្តាប់បង្គាប់ព្រោះការស្តាប់បង្គាប់គឺជាភស្តុតាងនៃសេចក្តីជំនឿ។

យើងអាចនឹងមើលឃើញប៊ីស្សពនិងខាឌីនឃ្លាតឆ្ងាយពីជំនឿកាតូលិក។ ប៉ុន្តែយើងនឹងនៅតែមិនរង្គោះរង្គើព្រោះជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវមិនមែនបុរសទេ។ យើងអាចឃើញថាព្រះវិហាររបស់យើងត្រូវដួលរលំទៅនឹងគ្រឹះប៉ុន្តែយើងនឹងនៅតែមិនរង្គោះរង្គើព្រោះជំនឿរបស់យើងគឺលើព្រះយេស៊ូវមិនមែនអាគារទេ។ យើងអាចនឹងឃើញឪពុកម្តាយបងប្អូនស្រីនិងបងប្អូនរបស់យើងទាស់នឹងយើងប៉ុន្តែយើងនឹងមិនរង្គោះរង្គើឡើយព្រោះជំនឿរបស់យើងគឺលើព្រះយេស៊ូវមិនមែនសាច់និងឈាមទេ។ យើងអាចឃើញថាល្អហៅថាអាក្រក់និងអាក្រក់ហៅថាល្អប៉ុន្តែយើងនឹងនៅតែមិនរង្គោះរង្គើព្រោះជំនឿរបស់យើងគឺនៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទមិនមែនជាពាក្យរបស់មនុស្សទេ។

ប៉ុន្តែតើអ្នកស្គាល់គាត់ទេ? តើអ្នកនិយាយទៅកាន់ទ្រង់ទេ? តើអ្នកដើរជាមួយទ្រង់ទេ? ពីព្រោះបើអ្នកមិនធ្វើដូច្នេះតើអ្នកអាចទុកចិត្តទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច? វានឹងឈានដល់ចំនុចមួយនៅពេលដែលវាយឺតពេលសម្រាប់មនុស្សមួយចំនួននៅពេលដែលការរញ្ជួយនឹងមិនទុកឱ្យនៅសល់ហើយអ្វីទាំងអស់ដែលត្រូវបានសាងសង់នៅលើដីខ្សាច់នឹងត្រូវយកទៅ។

ប្រសិនបើនរណាម្នាក់សង់លើគ្រឹះនេះដោយប្រើមាសប្រាក់ត្បូងមានតម្លៃឈើហៃឬចំបើងនោះកិច្ចការរបស់ពួកគេម្នាក់ៗនឹងត្រូវភ្លឺឡើងដ្បិតថ្ងៃនោះនឹងត្រូវបានបង្ហាញ។ វានឹងត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញដោយភ្លើងហើយភ្លើងនឹងធ្វើតេស្តិ៍គុណភាពការងាររបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ (១ កូ។ ៣: ១២-១៣)

ប៉ុន្តែនេះគឺជាដំណឹងល្អ៖ អ្នកមិនចាំបាច់ធ្វើជាអ្នកសិក្សាព្រះគម្ពីរទេវវិទ្យាឬអាចារ្យដើម្បីអំពាវនាវដល់ព្រះនាមទ្រង់។ អ្នកមិនចាំបាច់ធ្វើជាកាតូលិកទេ។ អ្នកគ្រាន់តែត្រូវមានជំនឿ - ហើយទ្រង់នឹងស្តាប់អ្នក - ហើយធ្វើអ្វីៗផ្សេងទៀត។