- ԻՑ մի նամակ, որը ես վերջերս ստացա.
Ես կարդացել եմ ձեր գրածները 2 տարի և զգում եմ, որ դրանք այդքան ճիշտ են ընթանում: Իմ կինը ստանում է տեղաբաշխում, և իր գրածների մեծ մասը զուգահեռ է ձերն է:
Բայց ես պետք է կիսվեմ ձեզ հետ, որ և կինս, և ես այնքան հուսալքված ենք վերջին մի քանի ամիսների ընթացքում: Մենք մեզ այնպես ենք զգում, կարծես պարտվում ենք մարտում և պատերազմում: Նայեք ձեր շուրջը և տեսեք չարիքը: Ասես սատանան հաղթում է բոլոր բնագավառներում: Մենք մեզ այնքան անարդյունավետ ենք զգում և հուսահատությամբ լի: Մենք ուզում ենք հուսահատվել, այն ժամանակ, երբ Տերն ու Օրհնված մայրը ամենից շատ մեր ու մեր աղոթքների կարիքն ունեն: Մենք զգում ենք, որ դառնում ենք «դասալիք», ինչպես ասվեց ձեր գրվածքներից մեկում: Գրեթե 9 տարի ամեն շաբաթ ծոմ եմ պահում, բայց անցած 3 ամիսների ընթացքում միայն երկու անգամ եմ կարողացել դա անել:
Դուք խոսում եք հույսի և հաղթանակի մասին, որը գալիս է Մարկոս ճակատամարտում: Քաջալերանքի խոսքեր ունե՞ք: Ինչքան երկար մենք ստիպված կլինե՞նք դիմանալ և տառապել այս աշխարհում, որում ապրում ենք:
Podcast: Խաղալ նոր պատուհանում | Բեռնել