ពាក្យឥឡូវនេះនៅលើអាន
សម្រាប់ថ្ងៃទី ១៣ ខែមករាឆ្នាំ ២០១៤
អត្ថបទលីហ្កឺដ នៅទីនេះ
បំផុត នៅពេលយើងធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះគ្រីស្ទយើងនឹងត្រូវប្រឈមមុខជាមួយ ស្រឡាញ់មនុស្សមិនចេះស្រឡាញ់។ ដោយនេះខ្ញុំចង់និយាយថាយើង ទាំងអស់ មាន“ ឱកាស” របស់យើងនៅពេលដែលយើងមិនគួរឱ្យស្រឡាញ់ទាល់តែសោះ។ នោះគឺជាពិភពលោកដែលព្រះអម្ចាស់របស់យើងបានចូលហើយពិភពដែលព្រះយេស៊ូវបានបញ្ជូនយើងឥឡូវនេះ។
នៅក្នុងការអានថ្ងៃនេះថ្ងៃនេះចនប្រាប់យើងពីរបៀបឆ្លើយតបនៅពេលដែលយើងឃើញបងប្រុសម្នាក់ធ្វើបាបថា“ប្រសិនបើបាបមិនស្លាប់ទេនោះ"...
…គាត់គួរតែអធិស្ឋានដល់ព្រះហើយគាត់នឹងផ្តល់ជីវិតដល់គាត់។
ដើម្បីអធិស្ឋានសម្រាប់មនុស្សដែលខ្ញុំខឹងគឺជាជំហានឆ្ពោះទៅមុខដ៏ស្រស់ស្អាតនៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់និងជាសកម្មភាពនៃការផ្សាយដំណឹងល្អ។ - ប៉ុបបារាំង Evangelii Gaudium, n ។ ៦៧
វាមិនមែនជាកាតព្វកិច្ចរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទក្នុងការក្លាយជាចៅក្រមនិងវិនិច្ឆ័យលើរាល់កំហុសនិងកំហុសរបស់អ្នកជិតខាងរបស់យើងឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញប៉ូលនិយាយថា៖ចូរទទួលបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក"។ [1]Gal 6: 2 បន្ទុកចំបងដែលយើងត្រូវទ្រទ្រង់គឺភាពទន់ខ្សោយរបស់បងប្អូនយើង។
ឥឡូវនេះខ្ញុំឃើញថាសេចក្តីសប្បុរសពិតមាននៅក្នុងការទទួលយកនូវកំហុសរបស់អ្នកដែលមិនដែលមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះភាពទន់ខ្សោយរបស់ពួកគេប៉ុន្តែបានពង្រឹងនូវសញ្ញានៃគុណធម៌។ - ស្ត។ Thérèse de Liseux, ជីវប្រវត្តិសង្ខេបរបស់សេន ឆ។ ៩; ដកស្រង់នៅក្នុង គម្ពីរណាវ៉ាររៀ សៀវភៅដំណឹងល្អនិងទំព័រកិច្ចការទំព័រទី ៧៩
តើខ្ញុំអាច កុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលខ្ញុំឃើញបងប្អូនប្រុសស្រីខ្ញុំគួរអោយគោរពនិងគិតតែពីខ្លួនឯង? ចម្លើយនេះកំពុងចាំជានិច្ចនូវកំហុសនិងទំនោររបស់ខ្ញុំដែលមិនចេះស្រឡាញ់ព្រះនិងអ្នកជិតខាងរាល់ថ្ងៃ។ តែងតែមានកំណត់ហេតុនៅក្នុងភ្នែករបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ត្រូវចាំដែរថាព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យមេត្ដាករុណាចំពោះខ្ញុំយ៉ាងដូចម្តេចដើម្បីខ្ញុំអាចបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះអ្នកដទៃ។
ការទទួលបន្ទុករបស់អ្នកដទៃគឺមិនដូចគ្នាទេដូចជាគ្រាន់តែស៊ូទ្រាំនឹងបន្ទុកទាំងនោះ។ ការឆ្លើយតបទំនុកតម្កើងថ្ងៃនេះនិយាយថា
ព្រះអម្ចាស់គាប់ព្រះហឫទ័យនឹងប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។
ព្រះជាម្ចាស់ ស្រឡាញ់ហួសពីផ្ទៃ ពីព្រោះគាត់មើលឃើញភាពល្អ រូបភាព ដែលយើងត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ដើម្បីស្រឡាញ់មនុស្សដែលមិនគួរឱ្យស្រឡាញ់យើងត្រូវទៅហួសពីការអាក់អន់ចិត្តលើសពីស្នាមរបួសរបស់មនុស្សម្នាក់ៗហើយស្រឡាញ់ពួកគេថាព្រះស្រឡាញ់ពួកគេយ៉ាងម៉េច។ វាកំពុងរៀនអំពី“ សិល្បៈនៃការអមដំណើរ” ដែលបង្រៀនយើងអោយដោះស្បែកជើងរបស់យើងចេញពីទីសក្ការៈរបស់មួយទៀត” ។ [2]Evangelii Gaudium, ន។ ៩៧ នៅពេលយើងចាប់ផ្តើមមើលឃើញអ្នកដទៃថាជា“ ទីបរិសុទ្ធ” យើងមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការវិនិច្ឆ័យទេ។ តាមពិតយើងនឹងចាប់ផ្តើមរីករាយចំពោះពួកគេ។
បេសកកម្មគឺជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ព្រះយេស៊ូនិងចំណង់ចំណូលចិត្តប្រជាជនរបស់ទ្រង់។ - ប៉ុបបារាំង Evangelii Gaudium, n ។ ៦៧
ជារឿយៗខ្ញុំនឹងព្យាយាមស្រមៃមើលមនុស្សម្នាក់នៅពេលពួកគេនៅក្មេងរបៀបដែលពួកគេស្លូតត្រង់គ្មានគ្រោះថ្នាក់និងមានតម្លៃ។ នោះពិតជា«ស្នូល»ដែលព្រះទតឃើញហើយថាព្រះយេស៊ូវបានសុគតដើម្បីស្ដារឡើងវិញ។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងបន្ទាប់ពីនោះគឺជាធម្មជាតិធ្លាក់ចុះ។
នៅពេលអ្នកឃើញសត្វស្លាបមួយដែលមានស្លាបខូចលោតចុះឡើងនៅលើដីអ្នកមិនដែលគិតខ្លួនឯងថា“ ហេតុអ្វីបានជាបក្សីនោះព្យាយាមធ្វើជាសត្វកំប្រុក?” ផ្ទុយទៅវិញអ្នកឃើញថាវារងរបួសហើយដើរតួ“ ក្រៅ” របួសរបស់វា។ ដូចគ្នានេះផងដែរមនុស្សជារឿយៗជាផលិតផលនៃការរងរបួសរបស់ពួកគេដោយចង់ហោះហើរ“ នៅលើស្លាបឥន្ទ្រី” ប៉ុន្តែត្រូវបានខូចដោយអតីតកាលអំពើបាបរបស់ពួកគេការបរាជ័យនិងការរងរបួសពីអ្នកដទៃ។ នោះជាមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូល កុំចេះតែវាយតម្លៃ, ប៉ុន្តែ មេត្តាករុណា។ យើងត្រូវរួមដំណើរជាមួយពួកគេជួយពួកគេឱ្យជាសះស្បើយលូតលាស់និងហោះហើរម្តងទៀតដោយសម្លឹងមើលសក្តានុពលខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេហើយរីករាយនឹង«សញ្ញាតិចតួចបំផុតនៃគុណធម៌»។
ព្រះយេស៊ូវបង្ហាញយើងពីរបៀបស្រឡាញ់មនុស្សដែលមិនគួរឱ្យស្រឡាញ់នៅពេលដែលទ្រង់អនុញ្ញាតឱ្យមានការសង្ស័យថូម៉ាសប៉ះនឹងស្នាមរបួសរបស់ទ្រង់។ យើងមិនត្រឹមតែប៉ះស្នាមរបួសអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែថែមទាំង អនុញ្ញាតឱ្យពួកគេប៉ះរបស់យើង។ ទុកឱ្យអ្នកដទៃមើលឃើញភាពទន់ខ្សោយរបស់អ្នក។ អនុញ្ញាតឱ្យពួកគេដឹងថាអ្នកតស៊ូផងដែរ។ ទុកឱ្យពួកគេដាក់ម្រាមដៃរបស់អ្នកចូលទៅក្នុងកន្លែងរបស់អ្នកដែលជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលព្រលឹងរបស់អ្នក។ ខ្ញុំចាំបានមិត្ដសំឡាញ់របស់ខ្ញុំម្នាក់ប្រាប់ខ្ញុំម្តងថាគាត់មិនបរិភោគបង្អែមទេ។ ខ្ញុំសួរថា“ ហេតុអ្វី?” "ពីព្រោះនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមញ៉ាំនំខ្ញុំត្រូវញ៉ាំអ្វីទាំងអស់!" ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់។ ខណៈពេលដែលគ្រីស្ទបរិស័ទខ្លះចង់ធ្វើឱ្យចាប់អារម្មណ៍ដោយដុសខាត់រោមសត្វរបស់ពួកគេនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃអ្វីដែលពិតជាបើកដួងចិត្តដល់ព្រះអម្ចាស់គឺនៅពេលដែលពួកគេឃើញតម្លាភាពនិងប៉ះពាល់ដល់ភាពរាបទាប។
យ៉ូហានបាទីស្ទនិយាយនៅក្នុងដំណឹងល្អថា៖
គាត់ត្រូវតែកើនឡើងខ្ញុំត្រូវតែថយចុះ។
នៅពេលណាដែលយើងបន្ថយការបើកស្នាមរបួសរបស់យើងទៅកាន់អ្នកដទៃដោយអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេមើលឃើញមិនត្រឹមតែពីរបៀបដែលព្រះគ្រីស្ទបានព្យាបាលយើងប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែក៏ជារូបគាត់ផងដែរ នៅតែមាន ព្យាបាលយើងពួកគេអាច ប៉ះក្តីសង្ឃឹម នៅក្នុងខ្លួនយើង។ នេះជាការបើកដួងចិត្តដែលរងរបួសរបស់ពួកគេដូច្នេះយើងអាចអនុវត្តប្រទាលមុខនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមានមេត្តាករុណារបស់ព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈពាក្យមួយ។ ល។
សហគមន៍ផ្សាយដំណឹងល្អចូលរួមដោយពាក្យសំដីនិងសកម្មភាពនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្ស។ វាភ្ជាប់ផ្លូវឆ្ងាយវាមានឆន្ទៈនឹងលះបង់ខ្លួនឯងប្រសិនបើចាំបាច់ហើយវាចាប់យកជីវិតមនុស្សដោយប៉ះសាច់ដែលរងទុក្ខរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងអ្នកដទៃ។ ដូច្នេះអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អយក«ក្លិនចៀម»ហើយចៀមសុខចិត្ត voice សំឡេងរបស់គេ។ - ប៉ុបបារាំង Evangelii Gaudium, n ។ ៦៧
ជាញឹកញាប់អារម្មណ៍ដែលមិនគួរឱ្យស្រឡាញ់ដូច្នេះដោយសារតែ ភាពឯកោ -បំភ្លេចចោលព្រងើយកន្តើយធ្វេសប្រហែសក្នុងពិភពមួយដែលដើរយ៉ាងលឿននិងមិនស្មោះត្រង់។ ម៉ារាម៉ាក់ដាឡាបានទៅដល់ទីបញ្ចុះសពដោយទន្ទឹងរង់ចាំព្រះដែលបានផ្ដល់គោលបំណងអត្ថន័យនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ នៅពេលដែលនាងបានឃើញព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានហៅនាងតាម ឈ្មោះ។ វាគឺនៅ ថា ពេលនោះនាងបានស្គាល់ទ្រង់។ យើងត្រូវតែបញ្ឈប់ការប្រព្រឹត្ដចំពោះមនុស្សដូចជាអ្នកធ្វើដំណើរអនាមិកម្នាក់ទៀត។ យើងត្រូវទទួលស្គាល់គ្រប់គ្នាដែលចូលមកក្នុងវត្តមានរបស់យើងដោយស្នាមញញឹមនិងភាពអាចរកបានដោយមានបដិសណ្ឋារកិច្ចដ៏បរិសុទ្ធ។
យើងត្រូវអនុវត្តសិល្បៈនៃការស្តាប់ដែលមិនត្រឹមតែស្តាប់ប៉ុណ្ណោះទេ។ ការស្តាប់នៅក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងគឺជាការបើកចំហនៃដួងចិត្តដែលធ្វើឱ្យមានភាពជិតស្និទ្ធដែលគ្មានការជួបប្រទះខាងវិញ្ញាណពិតប្រាកដមិនអាចកើតឡើងបាន។ ការស្តាប់ជួយយើងឱ្យរកឃើញកាយវិការនិងពាក្យត្រឹមត្រូវដែលបង្ហាញថាយើងមិនត្រឹមតែជាអ្នកឈរមើលធម្មតាទេ។ - ប៉ុបបារាំង Evangelii Gaudium, n ។ ៦៧
លោកស្រី Catherine Doherty ធ្លាប់បាននិយាយថាយើងអាច“ ស្តាប់ព្រលឹងមួយបាន” ។ ហើយព្រលឹងមានឈ្មោះនៅលើបាតដៃនៃព្រះ។ នៅពេលយើងស្តាប់ម្នាក់ទៀតនៅពេលយើងបន្ថយសំលេងពួកគេអាចលឺសំលេងរបស់ព្រះវរបិតាហៅពួកគេតាមឈ្មោះថា“អ្នកត្រូវបានគេស្រឡាញ់"។
រាល់ព្រលឹងគឺខុសគ្នាគ្រប់ស្ថានការណ៍ត្រូវការការវែកញែកនិងភាពចាប់អារម្មណ៍ថ្មី។ ពេលខ្លះព្រលឹងត្រូវការ«សេចក្តីស្រឡាញ់តឹងរ៉ឹង»ដូចជាពួកផារិស៊ី។ ប៉ុន្តែភាគច្រើនជាធម្មតាមនុស្សត្រូវការ មេត្តាករុណា ស្រឡាញ់។ ប្រសិនបើយើងចង់ស្រឡាញ់មនុស្សដែលមិនចេះស្រឡាញ់យើងត្រូវចំណាយពេលដើម្បីបង្ហាញពួកគេដោយអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេស្រូបយកក្លិនរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមកពីទំនាក់ទំនងផ្ទាល់របស់យើងជាមួយព្រះយេស៊ូវដែលទ្រង់បានទទួលរង របស់យើង បន្ទុក, ប៉ះ របស់យើង របួសនិងស្តាប់ របស់យើង ព្រលឹងចូលទៅក្នុងជីវិត។
សំខាន់បំផុតត្រូវចងចាំថាវាគឺជាព្រះគុណទាំងអស់។ យើងគ្រាន់តែស្រឡាញ់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងបានផ្តល់ឱ្យដោយសេរី។ ហើយវាគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលអាចជឿជាក់បានគឺព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធតែម្នាក់ឯងដែលអាចបើកដួងចិត្តអ្នកដទៃហើយនាំពួកគេអោយប្រែចិត្ដ។ ទោះយ៉ាងណាយើងគឺជានាវាដែលព្រះបានជ្រើសរើសសម្រាប់ព្រះគុណរបស់ទ្រង់ហើយជ័យជំនះដែលយកឈ្នះអ្នកដែលមិនចេះស្រឡាញ់គឺជារបស់យើង សេចក្ដីជំនឿ…
ហើយយើងទុកលទ្ធផលថ្វាយព្រះ។
នេះនាំមកនូវចុងបញ្ចប់នៃខែដំបូងនៃពាក្យឥឡូវ។ មតិប្រតិកម្មរបស់អ្នកសូមស្វាគមន៍!
[លេខសម្គាល់ yop_poll =” ២″]
[លេខសម្គាល់ yop_poll =” ២″]
ទទួល នេះ ឥឡូវពាក្យ
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។
អាហារខាងវិញ្ញាណសម្រាប់ការគិតគឺជាការក្បត់សាសនាពេញម៉ោង។
សូមអរគុណសម្រាប់ការគាំទ្ររបស់អ្នក!
ចូលរួមជាមួយ Mark នៅលើ Facebook និង Twitter!
