ҷазо

Бадии табобатнашаванда

Фишка оид ба by

СУХАНИ ҲОЛО ДАР ХОНДАНИ МАССА
барои Панҷшанбеи Ҳафтаи якуми Нашр, 26 феврали 2015

Матнҳои литургӣ Ин ҷо


Шафоати Масеҳ ва бокира, ба Лоренсо Монако мансуб аст, (1370–1425)

 

КАЙ мо дар бораи "шонси охирин" барои ҷаҳон ҳарф мезанем, зеро он дар бораи "шарри табобатнашаванда" сухан меравад. Гуноҳ худро ба корҳои мардон чунон печонидааст, ки пояҳои на танҳо иқтисод ва сиёсат, балки занҷираи ғизо, дору ва муҳити атрофро низ вайрон кардааст, ки чизе аз ҷарроҳии кайҳонӣ камтар аст [1]cf. Ҷарроҳии кайҳонӣ зарур аст. Тавре ки Забур мегӯяд:

Идома →

Далелҳо

Дили худро резед

Фишка оид ба by

СУХАНИ ҲОЛО ДАР ХОНДАНИ МАССА
барои 14 январи соли 2014

Матнҳои литургӣ Ин ҷо

 

 

МАН ДАР ХОТИР ДОРАМ тавассути яке аз чарогоҳҳои хусурам, ки махсусан ноҳамвор буд. Он теппаҳои калонро ба таври тасодуфӣ дар тамоми майдон ҷойгир карда буд. "Ин ҳама теппаҳо чист?" Ман пурсидам. Вай ҷавоб дод: "Вақте ки мо як сол ҷӯякҳоро тоза мекардем, поруро ба тӯдаҳо партофтем, аммо ҳеҷ гоҳ ба паҳн кардани он машғул нашудем." Он чизе ки ман мушоҳида кардам, ин аст, ки ҳар ҷое ки теппаҳо буданд, дар он ҷо алаф сабзтар буд; ки он ҷо афзоиш зеботар буд.

Идома →