Чӣ тавр дар иродаи илоҳӣ зиндагӣ кардан мумкин аст

 

Худоё! барои замони мо «атои зиндагӣ дар иродаи илоҳӣ»-ро нигоҳ доштааст, ки як вақтҳо нахустзодагии Одам буд, вале бо гуноҳи аввала гум шуда буд. Ҳоло он ҳамчун марҳалаи ниҳоии сафари тӯлонии халқи Худо ба дили Падар баргардонида мешавад, то аз онҳо арӯс «бе доғ, узв ва ё ин гуна чиз бошад, то ки муқаддас ва беайб бошад» (Эфс. 5). :27).Идома

Ба ту, Исо

 

 

ТО ту, Исо,

Тавассути қалби беайби Марям,

Ман рӯзи худ ва тамоми вуҷуди худро пешкаш мекунам.

Барои дидани он чизе, ки мехоҳед ман бубинам;

Барои гӯш кардани он чизе, ки шумо мехоҳед ба ман гӯш диҳед;

Сухан танҳо дар бораи он чизе меравад, ки мехоҳӣ бигӯям;

Дӯст доштан танҳо он чизеро, ки ту ба ман мехоҳӣ дӯст бидор.

Идома