ឈើឆ្កាងឈើឆ្កាង!

 

មួយ ក្នុងចំណោមសំណួរដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលខ្ញុំបានប្រឈមមុខនៅក្នុងការដើរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំជាមួយព្រះគឺ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំហាក់ដូចជាផ្លាស់ប្តូរតិចតួចដូច្នេះ? “ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានរាល់ថ្ងៃនិយាយថារ៉ូរីសូមចូលទៅអភិបូជាមានការសារភាពជាទៀងទាត់ហើយដាក់ខ្លួនខ្ញុំនៅក្នុងក្រសួងនេះ។ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំហាក់ដូចជាជាប់គាំងនិងកំហុសចាស់ៗដែលធ្វើ ឲ្យ ខ្ញុំនិងអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ចូលចិត្តបំផុត? ចម្លើយមកខ្ញុំយ៉ាងច្បាស់៖

ឈើឆ្កាងឈើឆ្កាង!

ប៉ុន្ដែតើ«ឈើឆ្កាង»ជាអ្វី?

 

កាកសំណល់ពិត

យើងមានទំនោរទៅរកឈើឆ្កាងភ្លាមៗទៅនឹងការរងទុក្ខ។ ថាដើម្បី "យកឈើឆ្កាងរបស់ខ្ញុំ" មានន័យថាខ្ញុំគួរតែទទួលរងការឈឺចាប់តាមវិធីខ្លះ។ ប៉ុន្ដែនោះមិនមែនជាអ្វីដែលឈើឆ្កាងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញវាគឺជាការបង្ហាញរបស់ លះបង់ខ្លួនអ្នកទាំងស្រុងសម្រាប់សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកដទៃ។ សម្រាប់ព្រះយេស៊ូវវាមានន័យថា តាមព្យញ្ជនៈ ការរងទុក្ខរហូតដល់ស្លាប់ព្រោះ នោះគឺជាធម្មជាតិនិងភាពចាំបាច់នៃបេសកកម្មផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែមិនមានយើងច្រើនទេដែលត្រូវបានហៅឱ្យរងទុក្ខនិងស្លាប់ដោយការស្លាប់ដ៏ឃោរឃៅសម្រាប់អ្នកផ្សេងទៀត។ នោះមិនមែនជាបេសកកម្មផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងទេ។ ដូច្នេះនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់យើង ឲ្យ យកឈើឆ្កាងរបស់យើងវាត្រូវតែមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅហើយវាគឺជានេះ៖

ខ្ញុំអោយបញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នាគឺត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ (យ៉ូហាន ១៣:៣៤)

ជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូតណ្ហានិងការស្លាប់ផ្តល់អោយយើងនូវរបស់ថ្មី លំនាំ ដែលយើងត្រូវធ្វើតាម

ចូរមានអាកប្បកិរិយាដូចគ្នានឹងខ្លួនអ្នកដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ... គាត់បានលះបង់ខ្លួនឯងធ្វើជាទាសករ ... គាត់បានបន្ទាបខ្លួនគាត់ស្តាប់បង្គាប់រហូតដល់ស្លាប់រហូតដល់ស្លាប់នៅលើឈើឆ្កាង។ (ភីលីព ២: ៥-៨)

ប៉ូលគូសបញ្ជាក់ខ្លឹមសារនៃលំនាំនេះនៅពេលគាត់និយាយថាព្រះយេស៊ូវ បានយកទំរង់ជាទាសករ, បន្ទាបខ្លួន អង្គទ្រង់ផ្ទាល់ហើយបន្ទាប់មកបន្ថែមទៀតថាសំរាប់ព្រះយេស៊ូវវាក៏ទាក់ទងនឹង“ សេចក្តីស្លាប់” ដែរ។ យើងត្រូវធ្វើត្រាប់តាមខ្លឹមសារមិនចាំបាច់ស្លាប់ខាងរូបកាយទេ (លុះត្រាតែព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអំណោយនៃមរណភាព) ។ ដូច្នេះដើម្បីយកឈើឆ្កាងមួយរបស់មានន័យថា “ ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក”ហើយតាមរយៈពាក្យនិងគំរូរបស់លោកយេស៊ូលោកបានបង្ហាញយើងអំពីរបៀប៖

អ្នកណាបន្ទាបខ្លួនដូចជាកូននេះគឺធំជាងគេនៅឯនគរស្ថានសួគ៌ ... ត្បិតអ្នកណាដែលតូចជាងគេក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាគឺជាអ្នកដែលធំជាងគេ។ (ម៉ាថ។ ១៨: ៤; លូកា ៩:៤៨)

ផ្ទុយទៅវិញបើអ្នកណាចង់ធ្វើធំជាងគេក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាត្រូវអោយអ្នកនោះបំរើអ្នករាល់គ្នាវិញ។ បើអ្នកណាចង់ធ្វើមេគេក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាអ្នកនោះត្រូវធ្វើជាខ្ញុំបំរើរបស់អ្នករាល់គ្នាសិន។ គ្រាន់តែបុត្រមនុស្សមកមិនមែនដើម្បីបំរើព្រះអង្គទេគឺដើម្បីអោយគេបំរើព្រះអង្គវិញនិងបូជាជីវិតដើម្បីលោះមនុស្សទាំងអស់។ (ម៉ាថ។ ២០: ២៦-២៨)

 

ប្រាក់ខែរាប់លានដុល្លារ…មិនមែនគ្រាន់តែការងារទេ

ហេតុផលដែលខ្ញុំជឿថាមានមនុស្សជាច្រើនរួមទាំងរូបខ្ញុំផងដែលបានអធិស្ឋានទៅអភិបូជាទៀងទាត់គោរពបូជាព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងពិធីសាក្រាម៉ង់ដែលមានពរសូមចូលរួមសន្និសីទនិងការសំរាកលំហែធ្វើសក្ការៈបូជាធ្វើពិធីបុណ្យនិងបូរណីយជាដើម…ប៉ុន្តែមិនរីកចម្រើនក្នុងគុណធម៌ទេពីព្រោះពួកគេមិនមាន ពិតជាបានយកឈើឆ្កាង។ ភ្នំតាបោមិនមែនជាភ្នំកាល់វ៉ារីទេ។ Tabor គ្រាន់តែជាការរៀបចំសម្រាប់ឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះ។ ដូចគ្នានេះផងដែរនៅពេលដែលយើងស្វែងរកជំនួយខាងវិញ្ញាណពួកគេមិនអាចបញ្ចប់ខ្លួនឯងបានទេ (ចុះយ៉ាងណាបើព្រះយេស៊ូវមិនចុះមកពីតាបោស ??) ។ យើងត្រូវតែមានសុខុមាលភាពនិងការសង្គ្រោះអ្នកដទៃជានិច្ច។ បើមិនដូច្នោះទេការរីកចម្រើនរបស់យើងនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់នឹងក្រិនបើមិនធ្វេសប្រហែស។

ឈើឆ្កាងមិនសម្តែងនូវការលះបង់ចាំបាច់ទាំងអស់នេះទេទោះបីជាវាហាក់ដូចជាយើងកំពុងធ្វើអ្វីមួយដោយវីរភាពក៏ដោយ។ ផ្ទុយទៅវិញនៅពេលដែលយើងក្លាយជាអ្នកបម្រើពិតរបស់ប្តីប្រពន្ធឬកូន ៗ មិត្តរួមបន្ទប់ឬ ដៃគូអ្នកជឿព្រះសហគមន៍កាតូលិកឬសហគមន៍របស់យើង។ ជំនឿកាតូលិករបស់យើងមិនអាចលះបង់នូវមធ្យោបាយដើម្បីធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងដោយខ្លួនឯងឬគ្រាន់តែធ្វើឱ្យមនសិការដែលមានបញ្ហារបស់យើងឬរកឃើញលំនឹងបានឡើយ។ ហើយផ្តល់ឱ្យអ្នកព្រះ ធ្វើ ឆ្លើយតបនឹងពួកយើងនៅក្នុងដំណើរស្វែងរកទាំងនេះ ទ្រង់ធ្វើសេចក្តីមេត្តាករុណានិងសន្តិភាពសេចក្តីស្រឡាញ់និងការអត់ទោសរបស់ទ្រង់នៅពេលណាដែលយើងស្វែងរកទ្រង់។ ទ្រង់ទ្រទ្រង់យើងដែលមិនចេះស្កប់ស្កល់តាមដែលអាចធ្វើទៅបានព្រោះទ្រង់ស្រឡាញ់យើង - ដូចជាម្ដាយចិញ្ចឹមទារកដែលកំពុងយំរបស់នាងទោះបីជាកូនមានសេចក្តីអត់ឃ្លានផ្ទាល់ខ្លួនក៏ដោយ។

ប៉ុន្តែប្រសិនបើនាងជាម្តាយល្អនាងនឹងផ្តាច់កូនហើយបង្រៀនឱ្យចេះស្រឡាញ់បងប្អូននិងអ្នកជិតខាងនិងចែករំលែកជាមួយអ្នកដែលឃ្លាន។ ដូចគ្នានេះដែរទោះបីយើងស្វែងរកព្រះដោយការអធិស្ឋានហើយទ្រង់បំបៅយើងដោយព្រះគុណដូចជាម្ដាយដ៏ល្អម្នាក់គាត់មានប្រសាសន៍ថា៖

នៅតែឈើឆ្កាងឈើឆ្កាង! ធ្វើតាមព្រះយេស៊ូ។ ក្លាយជាក្មេង។ ក្លាយជាអ្នកបំរើ។ ក្លាយជាទាសករ។ នេះគឺជាមាគ៌ាតែមួយគត់ដែលនាំទៅដល់ការរស់ឡើងវិញ។ 

ប្រសិនបើអ្នកកំពុងតស៊ូនឹងភាពឆេវឆាវតណ្ហាតណ្ហាការចង់បានទ្រព្យសម្បត្ដិឬអ្វីដែលអ្នកមាននោះវិធីតែមួយគត់ដើម្បីយកឈ្នះលើអំពើអាក្រក់ទាំងនេះគឺត្រូវតំរង់ផ្លូវរបស់ឈើឆ្កាង។ អ្នកអាចចំណាយពេលពេញមួយថ្ងៃដោយគោរពស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងពិធីសាក្រាម៉ង់ដែលមានពរប៉ុន្តែវានឹងមានភាពខុសគ្នាបន្តិចបន្តួចប្រសិនបើអ្នកចំណាយពេលល្ងាចរបស់អ្នកដើម្បីបម្រើខ្លួនអ្នក។ ផ្លូវតេរេសានៃកាឡាកាល់តាធ្លាប់បាននិយាយថា“ ពេលវេលាដែលបងប្អូនខ្ញុំបានចំណាយក្នុងការបម្រើព្រះអម្ចាស់ក្នុងពិធីសាក្រាម៉ង់ដែលមានពរជ័យអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេចំណាយ ម៉ោងសេវាកម្ម ទៅព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងអ្នកក្រីក្រ។ គោលបំណងនៃការអធិស្ឋាននិងការខិតខំខាងវិញ្ញាណរបស់យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរខ្លួនយើងតែម្នាក់ឯងបានទេតែត្រូវតែបោះចោលយើងផងដែរ “ សម្រាប់ការល្អដែលព្រះបានរៀបចំទុកជាមុនគឺយើងត្រូវរស់នៅក្នុងនោះ” ។ ^[1]អេហ្វ 2៖ 10 ។  

នៅពេលយើងអធិស្ឋានអោយបានត្រឹមត្រូវយើងឆ្លងកាត់ដំណើរការនៃការបន្សុទ្ធខាងក្នុងដែលបើកយើងឡើងទៅព្រះហើយដូច្នេះដល់មនុស្សយើងផងដែរ។ តាមរបៀបនេះយើងឆ្លងកាត់ការបន្សុទ្ធទាំងនោះដែលយើងបានបើកចំហរចំពោះព្រះហើយត្រូវបានរៀបចំសំរាប់ការបំរើមិត្តរបស់យើង។ ជា​មនុស្ស។ យើងមានសមត្ថភាពនៃក្តីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យហើយដូច្នេះយើងក្លាយជារដ្ឋមន្រ្តីនៃក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់អ្នកដទៃ។ - ជំនួយប៉ុបទី ១៦, Spe Salvi (រក្សាទុកក្នុងក្តីសង្ឃឹម), ន។ ២, ៣០

 

លោកយេស៊ូបាន IN ME

វាមិនត្រឹមតែអំពី“ ព្រះយេស៊ូវនិងខ្ញុំ” ប៉ុណ្ណោះទេ។ វាគឺអំពីព្រះយេស៊ូវដែលរស់នៅ in ខ្ញុំដែលតម្រូវឱ្យមានការស្លាប់ពិតប្រាកដសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ។ ការស្លាប់នេះកើតឡើងដោយការដាក់លើឈើឆ្កាងហើយត្រូវគេចាក់ដោយដែកគោលនៃសេចក្តីស្រឡាញ់និងសេវាកម្ម។ ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំធ្វើដូចនេះនៅពេលខ្ញុំចូលទៅក្នុង“ សេចក្តីស្លាប់” នេះការរស់ឡើងវិញដ៏ពិតនឹងចាប់ផ្តើមនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ។ បន្ទាប់មកអំណរនិងសន្តិភាពចាប់ផ្តើមរីកដូចជាផ្កាលីលី។ បន្ទាប់មកភាពទន់ភ្លន់ការអត់ធ្មត់និងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងចាប់ផ្តើមបង្កើតជាជញ្ជាំងផ្ទះថ្មីជាប្រាសាទថ្មីដែលជារូបខ្ញុំ។ 

ប្រសិនបើទឹកនឹងក្តៅបន្ទាប់មកត្រជាក់ត្រូវស្លាប់ចេញពីវា។ ប្រសិនបើឈើត្រូវបានធ្វើឱ្យឆេះនោះធម្មជាតិនៃឈើត្រូវតែងាប់។ ជីវិតដែលយើងស្វែងរកមិនអាចនៅក្នុងខ្លួនយើងទេវាមិនអាចក្លាយជាខ្លួនយើងបានទេយើងមិនអាចធ្វើជាខ្លួនឯងបានទេដរាបណាយើងទទួលបានវាជាមុនដោយឈប់ធ្វើជាខ្លួនយើង។ យើងទទួលបានជីវិតនេះតាមរយៈការស្លាប់។ - អេហ្វ។ John Tauler (១៣៦១), បូជាចារ្យដូមីនីកែននិងជាអ្នកសិក្សាខាងសាសនាអាឡឺម៉ង់; ចាប់ពី សុន្ទរកថានិងសន្និសីទរបស់ចនតាលហឺរ

ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកបានចាប់ផ្តើមឆ្នាំថ្មីនេះជួបប្រទះនឹងអំពើបាបចាស់ដូចគ្នាការតស៊ូជាមួយសាច់ឈាមដូចខ្ញុំដែរនោះយើងត្រូវតែសួរខ្លួនឯងថាតើយើងពិតជាបានយកឈើឆ្កាងជារៀងរាល់ថ្ងៃដែលត្រូវដើរតាមគន្លងរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលបង្ហាញពីភាពទទេ ខ្លួនយើងមានចិត្ដរាបទាបហើយក្លាយជាអ្នកបម្រើដល់អ្នកដែលនៅជុំវិញយើង។ វាគឺជាផ្លូវតែមួយគត់ដែលព្រះយេស៊ូវបានចាកចេញដែលជាគំរូតែមួយគត់ដែលនាំទៅដល់ការរស់ឡើងវិញ។ 

វាគឺជាមាគ៌ាតែមួយគត់នៅក្នុងសេចក្តីពិតដែលនាំទៅដល់ជីវិត។ 

អាម៉ែនអាម៉ែនខ្ញុំប្រាប់អ្នកថាលើកលែងតែគ្រាប់ស្រូវសាលីធ្លាក់ដល់ដីហើយងាប់វានៅតែជាគ្រាប់ស្រូវសាលីដដែល។ ផ្ទុយទៅវិញបើគ្រាប់ស្រូវនោះងាប់វានឹងបង្កើតផលបានច្រើន។ (យ៉ូហាន ១២:២៤)

 

ការអានដែលទាក់ទង

ការស្រឡាញ់និងការបម្រើអ្នកដទៃពាក់ព័ន្ធនឹងការលះបង់ដែលជាទម្រង់នៃការរងទុក្ខ។ ប៉ុន្តែវាច្បាស់ណាស់ការរងទុក្ខនេះដែលរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ទបង្កើតផលនៃព្រះគុណ។ អាន៖ 

ការយល់ដឹងអំពីឈើឆ្កាង និង ការចូលរួមក្នុងព្រះយេស៊ូវ. 

 

សូមអរគុណសម្រាប់ការផ្តល់ប្រេង
សម្រាប់អគ្គិភ័យរបស់ក្រសួងនេះ។

 

 

ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុសនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។