AS ការបែងចែកនិង ការពុល កើនឡើងនៅសម័យរបស់យើងវាកំពុងជំរុញមនុស្សឱ្យចូលទៅក្នុងជ្រុង។ ចលនាប្រជានិយមកំពុងលេចចេញជារូបរាង។ ក្រុមខាងឆ្វេងនិងឆ្វេងស្តាំកំពុងឈរជើង។ អ្នកនយោបាយកំពុងឆ្ពោះទៅរកមូលធននិយមពេញទំហឹងឬមួយ កុម្មុយនិស្តថ្មី។ អ្នកដែលនៅក្នុងវប្បធម៌ទូលំទូលាយដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសីលធម៌ដាច់ខាតត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមិនចេះអត់ធ្មត់ខណៈពេលដែលអ្នកដែលឱបក្រសោប អ្វីទាំងអស់ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាវីរបុរស។ សូម្បីតែនៅក្នុងសាសនាចក្រក៏ជ្រុលហួសប្រមាណដែរ។ គ្រីស្តបរិស័ទដែលមិនពេញចិត្តត្រូវបានលោតពីបាសឺលរបស់ពេត្រុសចូលទៅក្នុងទំនៀមទំលាប់ប្រពៃណីឬបោះបង់ចោលសេចក្តីជំនឿទាំងស្រុង។ ហើយក្នុងចំនោមអ្នកដែលកំពុងនៅពីក្រោយមានសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងរឿងអាស្រូវនេះ។ មានអ្នកដែលលើកឡើងថាលុះត្រាតែអ្នករិះគន់ជាសាធារណៈសម្តេចប៉ាបអ្នកគឺជាអ្នកលក់ដាច់ (ហើយព្រះហាមឃាត់ប្រសិនបើអ្នកហ៊ានដកស្រង់គាត់!) ហើយបន្ទាប់មកអ្នកដែលស្នើសុំ ណាមួយ ការរិះគន់របស់សម្តេចប៉ាបគឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការបណ្តេញចេញ (មុខតំណែងទាំងពីរគឺខុសដោយវិធីនេះ) ។
ពេលវេលាបែបនេះ។ ទាំងនេះគឺជាការសាកល្បងដែលមាតាបានទទួលការព្រមានអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ។ ហើយឥឡូវនេះពួកគេនៅទីនេះ។ យោងទៅតាមបទគម្ពីរ«គ្រាចុងបំផុត»បានលេចចេញមកជាមួយមនុស្សជាតិដែលពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង។
សេះមួយទៀតចេញមកមានពណ៌ក្រហម។ អ្នកជិះសេះនោះបានទទួលអំណាចដកសន្ដិភាពចេញពីផែនដីដើម្បីអោយមនុស្សលោកប្រហារជីវិតគ្នាទៅវិញទៅមក។ ហើយគាត់ត្រូវបានគេផ្តល់ដាវដ៏ធំមួយ។ (វិវរណៈ ៦: ៤)
ការល្បួងគឺត្រូវស្រូបចូលជ្រុលទាំងនេះ។ នោះជាអ្វីដែលសាតាំងចង់បាន។ ផ្នែកមានសង្គ្រាមនិងការបំផ្លាញកំណើតពីសង្គ្រាម។ សាតាំងដឹង 
គាត់មិនអាចឈ្នះសង្រ្គាមបានទេប៉ុន្តែគាត់អាចបញ្ចុះបញ្ចូលយើងឱ្យបែកបាក់គ្នាបំផ្លាញគ្រួសារនិងអាពាហ៍ពិពាហ៍សហគមន៍និងទំនាក់ទំនងហើយថែមទាំងនាំប្រទេសឱ្យធ្វើសង្គ្រាមផងដែរប្រសិនបើយើងចូលរួមនៅក្នុងការកុហករបស់គាត់។ បន្ទាប់ពីរាប់ពាន់ឆ្នាំនៃអត្ថិភាពរបស់មនុស្សនិងឱកាសដើម្បីរៀនពីភាពព្រៃផ្សៃនៃអតីតកាលនៅទីនេះយើងកំពុងនិយាយពីប្រវត្តិសាស្រ្តម្តងទៀត។ មិនមានវឌ្ឍនភាពនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់មនុស្សទេបើគ្មានការប្រែចិត្ត។ ព្រះគ្រីស្ទកំពុងតែបង្ហាញអង្គទ្រង់ជាថ្មីម្តងទៀត (ពេលនេះតាមរយៈការសោកសៅដែលបង្កើតឡើងដោយខ្លួនយើង) ថាគាត់គឺជាហើយនឹងក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃសាកលលោកនិងការរីកចម្រើនរបស់មនុស្សពិតប្រាកដ។ ប៉ុន្តែវាអាចនឹងមានមេប្រឆាំងព្រះគ្រិស្ដមុនពេលមនុស្សជំនាន់ក្រលំបាកនេះទទួលយកសេចក្តីពិតនោះ។
សាតាំងអាចប្រើអាវុធបោកបញ្ឆោតដែលគួរឱ្យខ្លាចជាងនេះ - គាត់អាចលាក់ខ្លួនគាត់ - វាអាចព្យាយាមល្បួងយើងក្នុងរឿងតូចតាចហើយដូច្នេះដើម្បីផ្លាស់សាសនាចក្រមិនមែនទាំងអស់ភ្លាមៗទេប៉ុន្តែបន្តិចពីទីតាំងពិតរបស់នាង។ ខ្ញុំជឿថាគាត់បានធ្វើអ្វីៗជាច្រើនតាមរបៀបនេះក្នុងប៉ុន្មានសតវត្សចុងក្រោយនេះ ... វាជាគោលនយោបាយរបស់គាត់ក្នុងការបំបែកយើងនិងបំបែកយើងដើម្បីបំបែកយើងចេញពីថ្មនៃកម្លាំងរបស់យើង។ ហើយប្រសិនបើនឹងមានការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញប្រហែលជាពេលនោះហើយ។ បន្ទាប់មកប្រហែលជានៅពេលដែលយើងទាំងអស់គ្នានៅគ្រប់តំបន់នៃពិភពគ្រីស្ទសាសនាបានបែកបាក់គ្នាហើយកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំងដូច្នេះនឹងមានភាពច្របូកច្របល់យ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ នៅពេលដែលយើងបានដាក់ខ្លួនយើងលើពិភពលោកហើយពឹងផ្អែកលើការការពារលើវាហើយបានលះបង់ឯករាជ្យភាពនិងកម្លាំងរបស់យើងពេលនោះអាទទឹងនិងព្រះគ្រីស្ទនឹងផ្ទុះកំហឹងលើយើងតាមដែលព្រះអនុញ្ញាត។ បន្ទាប់មកភ្លាមៗនោះចក្រភពរ៉ូមនឹងបែកបាក់ហើយអាទទឹងនិងព្រះគ្រីស្ទបានលេចចេញជាអ្នកបៀតបៀននិងជាតិសាសន៍ដ៏សាហាវជុំវិញការបែកបាក់។ - ដោយគ្មានចនហិនរី Newman, ធម្មទេសនាទី ៤៖ ការបៀតបៀនរបស់មេប្រឆាំងព្រះគ្រិស្ដ
ការពន្យល់អំពីគ្រីស្ទសាសនា
អ្នកអាចឬមិនចូលចិត្តសម្តេចប៉ាបហ្វ្រង់ស័រប៉ុន្តែរឿងមួយគឺជាក់លាក់៖ បុព្វបុរសរបស់គាត់មានឥទ្ធិពល រញ្ជួយព្រះវិហារដោយហេតុនេះការសាកល្បងថាតើជំនឿរបស់យើងមាននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងស្ថាប័នឬសម្រាប់បញ្ហានោះដោយសាមញ្ញចំពោះខ្លួនយើង។
ព្រះយេស៊ូវបានពិពណ៌នាអំពីអង្គទ្រង់តាមរបៀបនេះ៖
ខ្ញុំគឺជា វិធី និង សេចក្តីពិត និង ជីវិត។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចទៅកាន់ព្រះបិតាបានឡើយលើកលែងតែទៅតាមរយៈខ្ញុំ។ (យ៉ូហាន ១៤: ៦)
ភាពជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងសាសនាចក្រអាចរកឃើញនៅក្នុងចំណងជើងទាំងបីនេះ។ ទីមួយការសង្ខេបខ្លីៗ៖
ផ្លូវ
ព្រះយេស៊ូវមិនត្រឹមតែបាននិយាយពីសេចក្តីពិតប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែបានបង្ហាញយើងពីរបៀបរស់នៅវាមិនមែនគ្រាន់តែជាសកម្មភាពខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែជាចលនានៃបេះដូងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលលះបង់។ ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់នោះគឺ បម្រើ។ រហូតដល់ដង្ហើមចុងក្រោយរបស់ទ្រង់។ គាត់បានបង្ហាញផ្លូវមួយដល់យើងដែលយើងក៏ត្រូវមានទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមក។
ការពិត
ព្រះយេស៊ូវមិនត្រឹមតែស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែទ្រង់ក៏បានបង្រៀនអ្វីដែលបង្កើតជាព្រះគម្ពីរមរមនដែរ នៅខាងស្ដាំ វិធីដើម្បីរស់នៅនិងមិនរស់នៅ។ នោះគឺយើងត្រូវតែ ស្រឡាញ់នៅក្នុងសេចក្តីពិត បើមិនដូច្នោះទេអ្វីដែលលេចឡើងជា“ សេចក្តីស្រឡាញ់” អាចបំផ្លាញជំនួសឱ្យជីវិត។
ជីវិត
ក្នុងការដើរតាមផ្លូវរវាងអាណាព្យាបាលនៃសេចក្តីពិតមនុស្សម្នាក់ត្រូវបានដឹកនាំទៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ជំនឿអរូបី ជីវិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ក្នុងការស្វែងរកព្រះជាទីបញ្ចប់របស់មនុស្សម្នាក់ដោយធ្វើតាមបញ្ញតិ្តរបស់ព្រះអង្គដែលជាការស្រឡាញ់សេចក្តីពិតព្រះអង្គគាប់ព្រះហប្ញទ័យដោយការថ្វាយខ្លួនឯងដែលជាជីវិតឧត្តម។
ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកទាំងបី។ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងព្រងើយកន្តើយនឹងមួយឬពីរនៃផ្សេងទៀត។
សព្វថ្ងៃនេះពិតជាមានអ្នកដែលលើកស្ទួយ“ ផ្លូវ” ប៉ុន្តែលើកលែងតែ“ សេចក្តីពិត” ។ ប៉ុន្ដែសាសនាចក្រមិនមានសម្រាប់គ្រាន់តែចិញ្ចឹមនិងសំលៀកបំពាក់ដល់ជនក្រីក្រប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះនាំឱ្យពួកគេទទួលបានការសង្គ្រោះ។ មានភាពខុសគ្នារវាងសាវ័កនិងបុគ្គលិកសង្គម៖ ភាពខុសគ្នានោះគឺ “ សេចក្តីពិតដែលរំដោះយើងអោយមានសេរីភាព” ដូច្នេះមានអ្នកដែលបំពានពាក្យរបស់ព្រះអម្ចាស់យើងដែលបាននិយាយ "កុំចេះតែវាយតម្លៃ" ដូចជាប្រសិនបើគាត់ត្រូវបានគេណែនាំថាយើងមិនគួរកំណត់អត្តសញ្ញាណអំពើបាបនិងហៅមួយផ្សេងទៀតដើម្បីប្រែចិត្ត។ ប៉ុន្តែអរគុណណាស់សម្តេចប៉ាបហ្វ្រង់ស្វ័របានប្រកាសអំពីភាពមិនពិតខាងវិញ្ញាណនេះនៅឯ Synod ដំបូងរបស់គាត់៖
ការល្បួងទៅនឹងទំនោរទៅរកការបំផ្លិចបំផ្លាញចំពោះភាពល្អដែលក្នុងនាមនៃសេចក្តីមេត្តាករុណាបោកបញ្ឆោតចងរបួសដោយគ្មានការព្យាបាលជាមុននិងព្យាបាលពួកគេ។ ដែលព្យាបាលរោគសញ្ញានិងមិនមែនបុព្វហេតុនិងឬស។ វាគឺជាការល្បួងនៃ“ អ្នកធ្វើល្អ” នៃអ្នកដែលគួរអោយខ្លាចនិងនៃអ្វីដែលគេហៅថា“ វឌ្ឍនភាពនិងសេរីនិយម” ។ -ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានកាតូលិកថ្ងៃទី ៣០ ខែតុលាឆ្នាំ ២០១១
ម៉្យាងវិញទៀតយើងអាចប្រើសេចក្តីពិតដូចជាព្រូដិនតុននិងជញ្ជាំងដើម្បីបំបែកនិងទ្រនាប់យើងពីពិភពលោកពីការទាមទាររបស់«ផ្លូវ»ហើយដូច្នេះអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អមានប្រសិទ្ធភាព។ ស៊ូទ្រាំក្នុងការនិយាយថាមិនមានឧទាហរណ៍ណាដែលមាននៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងព្រះគ្រីស្ទឬពួកសាវកដែលកំពុងតែត្រេកអរដំណឹងល្អ។ 
នៅលើច្រាំងថ្មចោទ។ ផ្ទុយទៅវិញពួកគេបានចូលក្នុងភូមិចូលផ្ទះរបស់ពួកគេចូលទីលានសាធារណៈនិងនិយាយព្រះគម្ពីរ សេចក្តីពិតនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់។ ដូច្នេះវាក៏មានភាពជ្រុលនិយមមួយនៅក្នុងសាសនាចក្រដែលបំពានបទគម្ពីរដែលព្រះយេស៊ូវបានសំអាតព្រះវិហារឬស្តីបន្ទោសពួកផារិស៊ីដូចជានេះជារបៀបនៃការផ្សាយដំណឹងល្អ។ វាគឺជា…
…ភាពមិនចុះខ្សោយនៃអរិភាពគឺចង់បិទខ្លួនឯងដោយពាក្យសរសេរ…នៅក្នុងច្បាប់ក្នុងការបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលយើងដឹងនិងមិនមែនពីអ្វីដែលយើងនៅតែត្រូវរៀននិងទទួលបាន។ ចាប់ពីសម័យកាលរបស់ព្រះគ្រីស្ទវាគឺជាការល្បួងនៃការខ្នះខ្នែងនៃភាពខ្ជិលច្រអូសរបស់មនុស្សទុច្ចរិតនិងអ្វីដែលគេហៅថា - ថ្ងៃនេះ - អ្នកប្រពៃណីនិយមនិងបញ្ញវន្ត។ -ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានកាតូលិកថ្ងៃទី ៣០ ខែតុលាឆ្នាំ ២០១១
ការប្រុងប្រយ័ត្ននិងការប្រុងប្រយ័ត្នគឺចាំបាច់នៅពេលនិយាយអំពីបាបរបស់អ្នកដទៃ។ ភាពខុសគ្នារវាងព្រះគ្រីស្ទនិងយើងគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់រវាងចៅក្រមនិងចៅក្រម។ អ្នកច្បាប់ចូលរួមក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ប៉ុន្តែវាគឺជាចៅក្រមដែលទីបំផុតផ្តល់ការកាត់ទោស។
បងប្អូនអើយទោះបីមនុស្សម្នាក់ត្រូវបានជាប់ទោសដោយសារការរំលងណាមួយក៏ដោយអ្នកដែលជាមនុស្សខាងវិញ្ញាណគួរតែកែតម្រូវចិត្តនោះដោយចិត្តសុភាពរាបសាសំឡឹងមើលខ្លួនឯងដូច្នេះអ្នកនឹងមិនត្រូវបានល្បួងឡើយ ... តែធ្វើវាដោយសុភាពរាបសានិងការគោរពដោយរក្សាមនសិការអ្នក ឲ្យ បានច្បាស់។ ដូច្នេះនៅពេលណាបងប្អូនត្រូវគេប្រមាថមាក់ងាយអស់អ្នកដែលប្រមាថកិរិយាល្អរបស់បងប្អូនក្នុងព្រះគ្រិស្ដអ្នកនោះមុខជាត្រូវអាម៉ាស់។ (កាឡាទី ៦: ១, ពេត្រុសទី ១ ៣:១៦)
សេចក្តីពិតត្រូវការស្វែងរករកឃើញនិងសម្តែងនៅក្នុង“ សេដ្ឋកិច្ច” នៃសេចក្តីសប្បុរសប៉ុន្តែសេចក្តីសប្បុរសត្រូវមានការយោគយល់និងអនុវត្តតាមពន្លឺនៃសេចក្តីពិត។ តាមវិធីនេះយើងមិនត្រឹមតែបម្រើសេវាកម្មសប្បុរសធម៌ដែលបំភ្លឺដោយសេចក្តីពិតប៉ុណ្ណោះទេតែយើងក៏ជួយផ្តល់នូវភាពជឿជាក់ចំពោះសេចក្តីពិតផងដែរ។ - ជំនួយប៉ុបទី ១៦, ការីតាសនៅ Veritate, n ។ ៨៣, ១១៤៦
ចុងក្រោយយើងឃើញអ្នកដែលចង់បានបំផុតក្រៅពី“ ជីវិត” ឬបទពិសោធន៍ខ្ពស់ខាងសាសនា។ ពេលខ្លះ“ ផ្លូវ” ត្រូវបានគេយកចិត្តទុកដាក់ប៉ុន្តែ“ សេចក្តីពិត” ភាគច្រើនគឺស្ថិតនៅក្នុងផ្លូវ។
ការពន្យល់ល្អ
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានចំណុចខ្លាំងមួយដែលយើងត្រូវបានគេហៅយ៉ាងពិតប្រាកដ។ វាគឺជាការបោះបង់ចោលខ្លួនឯងទាំងស្រុងចំពោះព្រះ។ វាគឺជាការប្រែចិត្ដទាំងស្រុងនិងពេញលេញនៃដួងចិត្តរបស់យើងដោយដាក់ជីវិតនៃអំពើបាបនៅពីក្រោយយើង។ ក្នុងន័យផ្សេងទៀត, ភាពបរិសុទ្ធ។ ការអានអភិបូជាដំបូងនៅថ្ងៃនេះពង្រីកពាក្យនោះ៖
ការប្រព្រឹត្ដខាងសាច់ឈាមគឺជាក់ស្តែង៖ ភាពអសីលធម៌ភាពមិនបរិសុទ្ធភាពអសីលធម៌ការថ្វាយបង្គំរូបព្រះអំពើអាបធ្មប់ការស្អប់ការប្រជែងគ្នាការច្រណែនការផ្ទុះកំហឹងការប្រព្រឹត្ដអាត្មានិយមភាពបែកបាក់បក្សពួកឱកាសនៃការច្រណែនការផឹកស៊ីការឈានដល់ចំណុចកំពូលនិងអ្វីៗផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំព្រមានអ្នកដូចខ្ញុំបានព្រមានអ្នកពីមុន ដើម្បីអោយអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើបែបនេះពុំអាចទទួលព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទុកជាមត៌កបានឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណគឺសេចក្តីស្រឡាញ់អំណរសន្តិភាពភាពអត់ធ្មត់សប្បុរសសប្បុរសធម៌ស្មោះត្រង់សុភាពរាបសាចេះទប់ចិត្ត។ ប្រឆាំងនឹងច្បាប់បែបនេះគ្មានច្បាប់ទេ។ អស់អ្នកដែលរួមជាមួយព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូបានឆ្កាងតណ្ហានិងបំណងលោភលន់ផ្សេងៗរបស់និស្ស័យលោកីយ៍នោះហើយ។ (កាឡ ៥: ១៨-២៥)
សព្វថ្ងៃនេះមានគ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនដែលត្រូវបានល្បួងឱ្យមានសេចក្តីក្រោធនៅពេលពួកគេស្ទង់មើលស្ថានភាពនៃសាសនាចក្រនិងពិភពលោក។ អ្នកឃើញពួកគេនៅលើគេហទំព័រនិងបណ្តាញសង្គមផ្សព្វផ្សាយសម្លៀកបំពាក់ប៊ីស្សពហើយគ្រវីម្រាមដៃរបស់ពួកគេនៅឯសម្តេចប៉ាប។ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តថាវាដល់ពេលហើយដើម្បីចាប់យករំពាត់ហើយសំអាតប្រាសាទដោយខ្លួនឯង។ ជាការប្រសើរណាស់ពួកគេត្រូវតែធ្វើតាមមនសិការរបស់ពួកគេ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវតែធ្វើតាមខ្ញុំ។ ខ្ញុំជឿជាក់ថាអ្វីដែលចាំបាច់នៅម៉ោងនេះមិនមែនជាសេចក្តីក្រោធទេប៉ុន្តែគឺជាភាពបរិសុទ្ធ។ តាមរយៈនេះខ្ញុំមិនមែនមានន័យថាជំនឿសាសនាមិនពិតដែលនៅសេសសល់ឡើយ 
នៅស្ងៀមពេលប្រឈមមុខនឹងអំពើបាប។ ផ្ទុយទៅវិញបុរសនិងស្ត្រីដែលបានប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះសេចក្តីពិតដែលកំពុងរស់នៅតាមមាគ៌ាដូច្នេះហើយបានផ្សព្វផ្សាយជីវិតដែលជាពាក្យថា ស្រឡាញ់ នៃព្រះ។ នេះជាលទ្ធផលនៃការដើរលើផ្លូវតូចចង្អៀតនៃការប្រែចិត្តការបន្ទាបខ្លួនការបម្រើនិងការអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ។ វាគឺជាផ្លូវតូចចង្អៀតនៃការបដិសេធខ្លួនឯងដើម្បីឱ្យបានបំពេញជាមួយព្រះគ្រីស្ទដូច្នេះព្រះយេស៊ូវបានយាងមកនៅក្នុងចំណោមយើងម្តងទៀតតាមរយៈយើង។ ដាក់វិធីផ្សេង៖
…អ្វីដែលព្រះវិហារត្រូវការមិនមែនជាអ្នករិះគន់ទេតែជាអ្នកសិល្បៈ…នៅពេលកំណាព្យស្ថិតក្នុងវិបត្តិពេញលេញរឿងសំខាន់គឺមិនត្រូវចង្អុលម្រាមដៃកវីអាក្រក់នោះទេតែខ្លួនឯងដើម្បីសរសេរកំណាព្យពិរោះ ៗ ដូច្នេះធ្វើឱ្យអណ្តូងរ៉ែឈប់។ - ហ្គ្រេហ្គេសប៊ឺណាណាណស (ឃ។ ១៩៤៨) អ្នកនិពន្ធបារាំង Bernanos: អត្ថាធិប្បាយខាងសាសនា។ សារព័ត៌មាន Ignatius; ដកស្រង់នៅក្នុង អស្ចារ្យ, ខែតុលាឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៧០-៧១
ជាញឹកញាប់ខ្ញុំទទួលបានលិខិតស្នើសុំឱ្យខ្ញុំផ្តល់យោបល់លើអ្វីដែលសម្តេចប៉ាបបាននិយាយឬធ្វើឬកំពុងធ្វើ។ ខ្ញុំមិនច្បាស់ថាហេតុអ្វីបានជាយោបល់របស់ខ្ញុំពិតជាសំខាន់។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននិយាយរឿងនេះច្រើនទៅអ្នកសួរសំណួរម្នាក់: We កំពុងមើលឃើញថាប៊ីស្សពនិងសម្តេចប៉ាបរបស់យើងគឺអាចជឿទុកចិត្តបានដូចមនុស្សដទៃទៀតដែរ។ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេស្ថិតក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំពួកគេត្រូវការការអធិស្ឋានរបស់យើងច្រើនជាងអ្វីដែលយើងត្រូវការ! ត្រូវហើយដើម្បីនិយាយដោយស្មោះត្រង់ខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការខ្វះភាពបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំជាងបព្វជិត។ សម្រាប់ខ្ញុំខ្ញុំព្យាយាមស្តាប់ព្រះគ្រីស្ទនិយាយពីភាពទន់ខ្សោយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេដោយសារហេតុផលដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសដល់ពួកគេថា៖
អ្នកណាស្តាប់អ្នករាល់គ្នាក៏ស្តាប់ខ្ញុំដែរ។ អ្នកណាបដិសេធអ្នករាល់គ្នាបដិសេធខ្ញុំ។ រីឯអ្នកណាបដិសេធមិនទទួលខ្ញុំក៏បដិសេធមិនទទួលព្រះអង្គដែលចាត់ខ្ញុំអោយមកនោះដែរ។ (លូកា ១០:១៦)
ចម្លើយរបស់ព្រះចំពោះការពុកផុយវប្បធម៌គឺតែងតែជាប្រជាជនដ៏វិសុទ្ធ៖ បុរសនិងស្ត្រីដែលបានចាប់កំណើតនៅក្នុងដំណឹងល្អ- ភាពកក់ក្តៅ -នោះគឺជាចម្លើយប្រឆាំងនឹងការដួលរលំខាងសីលធម៌នៅជុំវិញយើង។ ការស្រែកយំនៅសម្លេងខាងលើឬសម្លេងរបស់អ្នកដទៃអាចនឹងទទួលបាននូវការឈ្លោះប្រកែកគ្នាប៉ុន្តែវាកម្រនឹងឈ្នះព្រលឹងណាស់។ តាមពិតនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានសំអាតព្រះវិហារដោយវាយនឹងរំពាត់ហើយបានស្តីបន្ទោសពួកផារិស៊ីនោះគ្មានកំណត់ហេតុនៅក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អដែលថានរណាម្នាក់បានប្រែចិត្តនៅពេលនោះទេ។ ប៉ុន្តែយើងមានឯកសារយោងជាច្រើននៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញដោយអត់ធ្មត់និងដោយក្ដីស្រឡាញ់ដោយបង្ហាញសេចក្តីពិតដល់មនុស្សមានបាបរឹងដែលដួងចិត្តរបស់ពួកគេរលាយ។ តាមពិតមនុស្សជាច្រើនបានទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធដោយខ្លួនឯង។
ស្នេហាមិនដែលបរាជ័យ។ (១ កូរិនថូស ១៣: ៨)
អំពើពុករលួយខាងសីលធម៌នៅក្នុងសាសនាចក្រពិតជាមិនបានកើតមកនៅសម័យយើងនោះទេតែមកពីឆ្ងាយហើយមានឬសគល់នៃកង្វះភាពបរិសុទ្ធ ... តាមពិតការបំផ្លាញ (នៃសាសនាចក្រ) ត្រូវបានកើតរាល់ពេលដែលភាពបរិសុទ្ធមិនត្រូវបានចាត់ទុកជាដំបូងឡើយ។ កន្លែង។ ហើយនេះអនុវត្តចំពោះគ្រប់ពេល។ ហើយវាក៏មិនអាចត្រូវបានគេថែរក្សាដែរថាវាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីការពារគោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវដើម្បីឱ្យមានព្រះវិហារល្អ ... មានតែភាពបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានធ្វើឱ្យខូចដល់ការគោរពបទបញ្ជានរកដែលយើងត្រូវបានដាក់បញ្ចូល។ - អ្នកប្រាជ្ញកាតូលិកជនជាតិអ៊ីតាលីនិងអ្នកនិពន្ធ Alessandro Gnocchi នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកនិពន្ធជនជាតិកាតូលិកអ៊ីតាលីលោក Aldo Maria Valli; បោះពុម្ភផ្សាយនៅក្នុងលិខិតលេខ ៦៦ បណ្ឌិតរ៉ូបឺតម៉ុយនីហាន នៅខាងក្នុងហូលី
ព្រះបន្ទូលឥឡូវគឺជាកិច្ចបំរើពេញម៉ោង
បន្តដោយការគាំទ្ររបស់អ្នក។
ជូនពរអ្នកនិងអរគុណ។
ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។
