ទស្សនវិស័យព្យាករណ៍

 

 

នេះ ជាការពិតណាស់ការសន្មតនៃជំនាន់ទាំងអស់គឺជាការពិត ពួកគេ អាចជាជំនាន់ដែលនឹងឃើញការសម្រេចនៃទំនាយព្រះគម្ពីរទាក់ទងនឹងគ្រាចុងក្រោយ។ ការពិតគឺគ្រប់ជំនាន់ ធ្វើដល់កម្រិតជាក់លាក់មួយ។

 

រូបភាពធំ

គិតអំពីដើមឈើមួយ។ ទោះបីស្លឹកឈើចេញហើយទៅរាល់ឆ្នាំក៏ដោយដើមឈើនៅតែមានហើយនៅតែបន្តដុះ។ ដូចខ្ញុំសរសេរស្លឹកកំពុងទុំហើយស្លឹកកំពុងធ្លាក់ចុះ…

សាសនាចក្រគឺដូចជាដើមឈើនេះហើយស្លឹករបស់វា - គឺជំនាន់នីមួយៗ - មកហើយទៅ។ ព្រះនៅតែបន្តយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមែកធាងនេះប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេលយូរពីទស្សនៈរបស់យើង។ នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលពាក្យទំនាយតាមរយៈអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ វាត្រូវបានដឹកនាំឆ្ពោះទៅរកដើមឈើ ប៉ុន្តែមិនចាំបាច់ទេ ជារៀងរាល់ ស្លឹកលើមែកធាង។ នោះគឺយើងត្រូវតែយល់ថាដើមឈើលូតលាស់យឺត ៗ អភិវឌ្ឍនិងលូតលាស់លើមនុស្សជាច្រើនជំនាន់។ ប្រសិនបើដើមឈើនោះឈឺវាច្រើនតែដោយសារជំងឺដែលឆ្លងមែកធាងប្រហែលជាច្រើនសតវត្សរ៍មុន។ គិតពីបដិវត្តបារាំងឬកំណែទម្រង់ប្រូតេស្ដង់។ សព្វថ្ងៃមែកធាងឥឡូវមានផ្លែផ្កាពេញដោយការបែងចែកនិងការបះបោររាប់សតវត្សរ៍កន្លងមក។ (ចំណាំៈខ្ញុំមិនសំដៅទៅលើភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូពិតប្រាកដ ៥០០ ឆ្នាំក្រោយការកែទម្រង់នោះទេតែសំដៅទៅលើប្រូតេស្តង់និយមដែលបានកើតចេញពីស្មារតីនៃការបះបោរនិងការបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយលទ្ធិដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនៃអត្ថន័យនៃការចាប់កំណើត - ការបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយដែលនៅតែបន្តមានរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ )

ដូច្នេះទោះបីអ្នកនិយាយថាសម្តេចប៉ាបត្រូវតែប្រាប់យើងថាថ្ងៃសុក្រសប្តាហ៍ក្រោយព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យមួយនៅក្នុងព្រះអាទិត្យមនុស្សជាច្រើន - ទេ រាប់ពាន់នាក់ នៃ​ប្រជាជន នឹងមិន ធ្វើជាសាក្សីព្រោះនោះជាចំនួនមនុស្សស្លាប់ក្នុងមួយថ្ងៃៗទូទាំងពិភពលោក…រាប់ម៉ឺននាក់។

 

មណ្ឌលប្រកបដោយសិទ្ធិអំណាច 

សតវត្សរ៍មុនគឺពោពេញទៅដោយការព្យាករណ៍។ សំខាន់បំផុតគឺជាការផ្ទុះដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកនៃការកោតសរសើររបស់ព្រហ្មចារីម៉ារី។ ទោះបីគ្មានការសង្ស័យខ្លះនៃសាតាំងទាំងនេះបង្ហាញថាសាតាំងលេចចេញជា«ទេវតានៃពន្លឺ»ក៏ដោយក៏ភាគច្រើនគឺជាការកាត់សេចក្តីដែលត្រូវបានអនុម័តដោយប៊ីស្សពក្នុងតំបន់។ ហើយនៅក្នុងសេចក្តីអស្ចារ្យដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះដែលបានផ្ញើមកពីស្ថានសួគ៌ម៉ារីនាំមកនូវពាក្យថេរនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការអញ្ជើញ penance ការព្រមាននិង សេចក្ដីមេត្ដាករុណា.

លើសពីនេះទៀតជំនឿអរូបីនិងពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបានទទួលចក្ខុវិស័យនិងទីតាំងខាងក្នុងដែលជាថ្មីម្តងទៀតរីកសាយនៅសម័យរបស់យើង។ យើងអាចធុញទ្រាន់នឹងសារទាំងនេះហើយមានអារម្មណ៍ថាពួកគេកាន់តែដូចគ្នា ... ប៉ុន្តែនេះគឺជាចំណុចសំខាន់៖  ពិចារណាថាតើយើងត្រូវចំណាយពេលប៉ុន្មានដើម្បីប្តូរ! តើមានដើមឈើប៉ុន្មានដើមដើម្បីដុះលូតលាស់ឬដួលលើផែនដី! ស្រដៀងគ្នានេះដែរពេលខ្លះវាត្រូវចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំប្រហែលជាច្រើនជំនាន់មុនពេលវប្បធម៌ចាប់ផ្តើមប្រែទៅជាជំនោរ។

ប៉ុន្ដែសូមកុំព្រងើយកន្តើយនឹងការពិតមួយនេះដែលជាទីស្រឡាញ់ជាមួយព្រះអម្ចាស់មួយថ្ងៃដូចជាមួយពាន់ឆ្នាំនិងមួយពាន់ឆ្នាំដូចមួយថ្ងៃ។ ព្រះអម្ចាស់មិនពន្យាពេលការសន្យារបស់គាត់ដូចដែលអ្នកខ្លះចាត់ទុកថា "ពន្យាពេល" នោះទេប៉ុន្តែគាត់អត់ធ្មត់នឹងអ្នកដោយមិនចង់ ឲ្យ នរណាម្នាក់ត្រូវវិនាសទេប៉ុន្តែមនុស្សទាំងអស់គួរតែប្រែចិត្ត។ (២ ពេ ៣: ៨-៩)

 

 ជំនាន់នេះ 

សម្តេចប៉ាបចនប៉ូលទី ២ បានពណ៌នាជំនាន់បច្ចុប្បន្នថាជា“ វប្បធម៌នៃសេចក្តីស្លាប់” ។ សម្តីរបស់គាត់គឺពិតជាងពេលដែលយើងមើលអ្វីៗទាំងអស់ពីអំពើហឹង្សាដ៏កាចសាហាវនិងផ្ទុះឡើងនៅក្នុងគ្រួសារនិងប្រជាជាតិទាំងមូលរហូតដល់ការសាកល្បងការបំពានសិទ្ធិនិងអួតអាងជាមួយអំប្រ៊ីយ៉ុងនិងហ្សែនរបស់មនុស្សរហូតដល់ការសម្លាប់ដោយស្ងៀមស្ងាត់និងគួរឱ្យខ្លោចផ្សាចំពោះមនុស្សចាស់ឈឺនិងទារក។ វាគឺជាសម្តេចប៉ាបដូចគ្នាដែលបានទាយពាក្យដែលត្រូវបានបំពេញយ៉ាងឆាប់រហ័ស:

ឥឡូវនេះយើងកំពុងប្រឈមមុខនឹងការប្រឈមមុខគ្នាជាប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលមនុស្សជាតិបានឆ្លងកាត់។ ខ្ញុំមិនគិតថារង្វង់ធំទូលាយនៃសង្គមអាមេរិចឬសហគមន៍គ្រីស្ទានធំទូលាយបានដឹងរឿងនេះទេ។ ឥឡូវនេះយើងកំពុងប្រឈមមុខនឹងការប្រឈមមុខចុងក្រោយរវាងសាសនាចក្រនិងការប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្រនៃដំណឹងល្អនិងការប្រឆាំងនឹងដំណឹងល្អ។ ការប្រឈមមុខគ្នានេះស្ថិតនៅក្នុងផែនការនៃការបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់។ វាគឺជាការកាត់ក្តីមួយដែលក្រុមជំនុំទាំងមូល។ ។ ។ ត្រូវតែយកឡើង។  ខាខារ៉ូលវូយឡា (ចនប៉ូលប៉ូលទី ២) បានបោះពុម្ពឡើងវិញនៅថ្ងៃទី ៩ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ១៩៧៨ កាសែត Wall Street Journal ពីសុន្ទរកថាឆ្នាំ ១៩៧៦ ដល់ប៊ីស្សពអាមេរិកាំង

តើស្លឹកចំនួនប៉ុន្មាននឹងដុះហើយបន្ទាប់មកដួលមុនពេលការប្រឈមមុខគ្នានេះឈានដល់ទីបញ្ចប់? មានតែព្រះទេដែលដឹងច្បាស់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើវប្បធម៌សាបព្រោះសេចក្តីស្លាប់វានឹងច្រូតសេចក្តីស្លាប់បាន។ ប្រហែលជានេះគឺជាសញ្ញាដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៅមុនពេលដែលវប្បធម៌របស់យើងបានទទួលយកការស្លាប់ជា គុណធម៌និង វប្បធម៌នៃការស្លាប់នេះបានរីករាលដាលពាសពេញពិភពលោក។ ប្រហែលជាវា ភាពជាសកលនៃការបោះបង់ចោលព្រះនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលបានធ្វើឱ្យព្រះមាតារបស់ព្រះចុះហើយដែលគួរធ្វើឱ្យយើងសញ្ជឹងគិតពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងគម្ពីរម៉ាថាយ ២៤ ។

ខ្ញុំដឹងថាគ្រប់ពេលវេលាគឺមានគ្រោះថ្នាក់ហើយគ្រប់ពេលដែលគិតនិងខ្វល់ខ្វាយរស់ដើម្បីកិត្តិយសរបស់ព្រះជាម្ចាស់និងសេចក្តីត្រូវការរបស់មនុស្សគឺមិនគិតពីពេលវេលាដែលមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនឯងទេ។ គ្រប់ពេលវេលាខ្មាំងសត្រូវនៃព្រលឹងវាយប្រហារដោយកំហឹងសាសនាចក្រដែលជាម្តាយពិតរបស់ពួកគេហើយយ៉ាងហោចណាស់គំរាមកំហែងនិងបំភ័យនៅពេលគាត់បរាជ័យក្នុងការធ្វើអំពើខុសឆ្គង។ ហើយគ្រប់ពេលវេលាមានការសាកល្បងពិសេសរបស់ពួកគេដែលអ្នកផ្សេងទៀតមិនមាន។ ហើយរហូតមកដល់ពេលនេះខ្ញុំនឹងសារភាពថាមានគ្រោះថ្នាក់ជាក់លាក់មួយចំនួនដល់គ្រីស្ទបរិស័ទនៅពេលផ្សេងទៀតដែលមិនមាននៅពេលនេះទេ។ ដោយមិនសង្ស័យប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែសារភាពចំពោះរឿងនេះខ្ញុំនៅតែគិតថា ... ភាពងងឹតរបស់យើងមានភាពខុសប្លែកពីអ្វីដែលធ្លាប់មានពីមុន។ គ្រោះថ្នាក់ពិសេសនៅមុនយើងគឺការរីករាលដាលនៃគ្រោះកាចនៃភាពមិនស្មោះត្រង់ដែលពួកសាវកនិងព្រះអម្ចាស់របស់យើងផ្ទាល់បានព្យាករណ៍ថាជាគ្រោះមហន្តរាយដ៏អាក្រក់បំផុតនៃគ្រាចុងក្រោយនៃសាសនាចក្រ។ ហើយយ៉ាងហោចណាស់ស្រមោលមួយដែលជារូបភាពធម្មតានៃគ្រាចុងក្រោយដែលកំពុងកើតឡើងនៅលើពិភពលោក។ - ចនហែនរីខាខាណឺម៉ាណឺរ (១៨០១-១៨៩០) ទេសនាពេលបើកសិក្ខាសាលាថ្នាក់សិក្ខាសាលាសេនប៊ឺតថ្ងៃទី ២ ខែតុលាឆ្នាំ ១៨៧៣ ភាពមិនស្មោះត្រង់នៃអនាគត

មានការយល់ដឹងពីភាពបន្ទាន់ក្នុងចិត្តជាច្រើនគួបផ្សំនឹងការកើនឡើងនូវសញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងធម្មជាតិក៏ដូចជាការចាប់ផ្តើមនៃការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញទូទាំងពិភពលោកលើសាសនាចក្រ។ ទីសំគាល់នេះមើលទៅដូចជាការព្រមាននៃដំណឹងល្អ។ យ៉ាងហោចណាស់នោះជាអ្វីដែលសម្តេចប៉ាបប៉ូលទី ៦ បាននិយាយថា៖

ឥឡូវវាកើតឡើងដូច្នេះខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ខ្លួនខ្ញុំនូវឃ្លាដែលមិនច្បាស់របស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងដំណឹងល្អរបស់លូកាថា 'នៅពេលដែលកូនមនុស្សត្រឡប់មកវិញតើគាត់នៅតែនឹងមានជំនឿនៅលើផែនដីដែរឬទេ?› ពេលខ្លះខ្ញុំអានអត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អនៅចុងបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំបញ្ជាក់ថានៅពេលនេះសញ្ញាមួយចំនួននៃការបញ្ចប់នេះកំពុងលេចឡើង។  - ផូលប៉ូលទី ៦ អាថ៌កំបាំងប៉ូលទី ៦ ហ្សង់ហ្គីតតុន

ប៉ុន្តែជាថ្មីម្តងទៀតនោះគឺជាង ៤០ ឆ្នាំមកហើយ។ ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមកស្លឹកជាច្រើនបានជ្រុះហើយផ្លុំចេញដោយខ្យល់នៃពេលវេលា។ 

ហើយឥឡូវនេះវាមកដល់ហើយ ស្ទើរតែ ៤០ ឆ្នាំចាប់តាំងពីសម្តេចប៉ាបដូចគ្នានេះបានចេញការព្រមានតាមរយៈភាពវាងវៃរបស់គាត់ Humanae Vitae អំពីគ្រោះថ្នាក់ដែលនឹងកើតឡើងចំពោះមនុស្សជាតិប្រសិនបើការពន្យាកំណើតត្រូវបានទទួលយក។

ខ្ញុំកើតនៅឆ្នាំដដែលបើគ្រាន់តែប្រាប់អ្នកថ្ងៃនេះថាគាត់និយាយត្រូវ។

សែសិបឆ្នាំខ្ញុំស៊ូទ្រាំជំនាន់នោះ។ ខ្ញុំបាននិយាយថា“ ពួកគេគឺជាប្រជាជនដែលមានចិត្តវង្វេងស្មារតីហើយពួកគេមិនស្គាល់ផ្លូវរបស់ខ្ញុំទេ” ដូច្នេះខ្ញុំបានស្បថដោយកំហឹងថា៖ «ពួកគេនឹងមិនចូលក្នុងការសម្រាករបស់ខ្ញុំទេ។ (ទំនុកតម្កើង ៩៥)

 

 

ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនិងការអធិស្ឋានរបស់អ្នកគឺជាមូលហេតុ
អ្នកកំពុងអានវានៅថ្ងៃនេះ។
 ជូនពរអ្នកនិងអរគុណ។ 

ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។