ឈើឆ្កាងគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់

 

ពេលណា យើងឃើញអ្នកណាម្នាក់រងទុក្ខយើងច្រើនតែនិយាយថា“ ឱ! ឈើឆ្កាងរបស់មនុស្សនោះធ្ងន់ណាស់” ឬខ្ញុំអាចគិតថាកាលៈទេសៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំតើពួកគេមានទុក្ខព្រួយដែលមិនបានរំពឹងទុកការបញ្ច្រាសការសាកល្បងការបែកបាក់បញ្ហាសុខភាពជាដើមគឺជា "ឈើឆ្កាងដែលត្រូវអនុវត្ត" ។ លើសពីនេះទៅទៀតយើងអាចស្វែងរកការបញ្ចាំការតមអាហារនិងការប្រតិបត្តិផ្សេងៗដើម្បីបន្ថែមលើ«ឈើឆ្កាង»របស់យើង។ ទោះបីជាវាជាការពិតដែលថាការរងទុក្ខគឺជាផ្នែកមួយនៃឈើឆ្កាងរបស់មនុស្សម្នាក់ដើម្បីកាត់បន្ថយវាទៅនេះគឺត្រូវខកខាននូវអ្វីដែលឈើឆ្កាងបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា៖ ស្នេហា។ 

 

ស្រឡាញ់ដូចរូបវិទ្យា

ប្រសិនបើមានវិធីមួយទៀតដើម្បីព្យាបាលនិងស្រឡាញ់មនុស្សជាតិនោះព្រះយេស៊ូនឹងបានធ្វើដូច្នេះ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលនៅក្នុងសួនហ្គេតសេម៉ានីទ្រង់បានទូលអង្វរព្រះវរបិតានៅ ពាក្យដែលខ្ជាប់ខ្ជួនបំផុតដែលហៅគាត់ថា "ប៉ា" ថាបើមានផ្លូវផ្សេងទៀតអាចធ្វើបានសូមធ្វើវា។ «អ័ប្បាឱព្រះវរបិតាអើយការទាំងអស់អាចធ្វើទៅបានសំរាប់អ្នក។ ចូរយកពែងនេះចេញឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅតែកុំតាមចិត្ដខ្ញុំចង់បានតាមតែចិត្តអ្នកចង់បាន។ ប៉ុន្តែដោយសារតែឯកសារ ធម្មជាតិ ពីអំពើបាបការឆ្កាងគឺជាវិធីតែមួយគត់ដែលយុត្តិធម៌អាចត្រូវបានពេញចិត្តហើយមនុស្សអាចផ្សះផ្សាជាមួយព្រះវរបិតាបាន។

ប្រាក់ឈ្នួលនៃអំពើបាបគឺសេចក្ដីស្លាប់រីឯព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះជាម្ចាស់វិញគឺជីវិតអស់កល្បជានិច្ចរួមជាមួយព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ (រ៉ូម ៦:២៣)

ដូច្នេះព្រះគ្រីស្ទបានទទួលប្រាក់ឈ្នួលរបស់យើងហើយយើងទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។

ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូវមិនបានកំណត់ថានឹងរងទុក្ខទេ ក្នុងមួយ SEប៉ុន្តែដើម្បីស្រឡាញ់យើង. ប៉ុន្តែនៅក្នុងការស្រឡាញ់យើងវាតម្រូវឱ្យគាត់ត្រូវតែរងទុក្ខ។ នៅក្នុងពាក្យមួយការរងទុក្ខពេលខ្លះគឺជាផលវិបាកនៃការស្រឡាញ់។ នៅទីនេះខ្ញុំមិននិយាយពីសេចក្តីស្នេហាក្នុងន័យរ៉ូមែនទិកឬស្រពិចស្រពិលនោះទេប៉ុន្តែនៅក្នុងអ្វីដែលវាពិតជា៖ ការលះបង់សរុបរបស់ខ្លួនឯងទៅម្នាក់ទៀត។ នៅក្នុងពិភពលោកដ៏ល្អឥតខ្ចោះមួយ (ឧ។ ឋានសួគ៌) សេចក្តីស្រឡាញ់ប្រភេទនេះមិននាំមកនូវសេចក្តីឈឺចាប់ឡើយពីព្រោះការគិតតែពីទំនោរទៅរកអំពើបាប (ដើម្បីភាពអាត្មានិយមការចាប់ចិត្តលោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់លោភលន់ជាដើម) ។ សេចក្តីស្រឡាញ់នឹងត្រូវផ្តល់ឱ្យនិងទទួលដោយសេរី។ ព្រះត្រីឯកគឺជាគំរូរបស់យើង។ មុនពេលបង្កើតព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រានិងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកជាសរុបនៅក្នុងការផ្តល់និងការទទួលយ៉ាងពេញទំហឹងរបស់អ្នកដទៃដែលថាវាមិនបានបង្កើតអ្វីក្រៅពីសេចក្តីអំណរនិងសេចក្តីរីករាយ។ គ្មានការរងទុក្ខណាមួយនៅក្នុងការថ្វាយខ្លួនឯងទាំងស្រុងនេះទេនៅក្នុងការស្រឡាញ់ពេញលេញនេះ។

បន្ទាប់មកលោកយេស៊ូបានចុះមកផែនដីហើយបានបង្រៀនយើងអំពីផ្លូវនោះ ទ្រង់ស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាហើយព្រះវរបិតាស្រឡាញ់ទ្រង់ហើយព្រះវិញ្ញាណបានហូរដូចជាសេចក្តីស្រឡាញ់រវាងពួកគេ គឺជាវិធីដែលយើងត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។

ខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដូចព្រះបិតាស្រឡាញ់ខ្ញុំដែរ។ ស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ។ (យ៉ូហាន ១៥: ៩)

គាត់មិនបាននិយាយរឿងនេះចំពោះបក្សីឬត្រីចំពោះសត្វតោឬឃ្មុំទេ។ ផ្ទុយទៅវិញទ្រង់បានបង្រៀនរឿងនេះដល់ មួយ និង ស្ត្រី ពីព្រោះយើងត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមរូបអង្គរបស់ទ្រង់ហេតុដូច្នេះហើយមានសមត្ថភាពអាចស្រឡាញ់និងត្រូវបានគេស្រឡាញ់ដូចព្រះត្រៃឯក។ 

នេះជាបទបញ្ជារបស់ខ្ញុំចូរអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកដែរ។ គ្មានអ្នកណាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ធំជាងនេះទេគឺត្រូវលះបង់ជីវិតដើម្បីមិត្តរបស់ខ្លួន។ (យ៉ូហាន ១៥: ១២-១៣)

 

រងទុក្ខ

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា:

អ្នកណាមិនលីឈើឆ្កាងរបស់ខ្លួនហើយមកតាមខ្ញុំមិនអាចធ្វើជាសិស្សរបស់ខ្ញុំបានឡើយ។ (លូកា ១៤:២៧)

ពេលយើង words ពាក្យទាំងនេះតើយើងមិនគិតពីការឈឺចាប់របស់យើងភ្លាមៗទេឬ? បញ្ហានេះឬបញ្ហាសុខភាពភាពអត់ការងារធ្វើបំណុលឪពុករបួសម្តាយរបួសក្បត់។ ល។ ប៉ុន្តែសូម្បីតែអ្នកមិនជឿក៏ទទួលរងគ្រោះពីរឿងទាំងនេះដែរ។ ឈើឆ្កាងមិនមែនជាផលបូកនៃការរងទុក្ខរបស់យើងទេ ឈើឆ្កាងគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងត្រូវផ្តល់ដល់ទីបញ្ចប់ដល់អ្នកដែលនៅតាមផ្លូវរបស់យើង។ ប្រសិនបើយើងគិតថា«ឈើឆ្កាង»ជាការឈឺចាប់របស់យើងបន្ទាប់មកយើងនឹកពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀនយើងនឹកពីអ្វីដែលព្រះវរបិតាបានបង្ហាញនៅលើឈើឆ្កាង៖

ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកខ្លាំងណាស់ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអង្គប្រទានព្រះបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះអង្គដើម្បីអោយអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះអង្គមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ (យ៉ូហាន ៣:១៦)

ប៉ុន្តែអ្នកអាចសួរថា«តើការរងទុក្ខមិនមានចំណែកនៅក្នុងឈើឆ្កាងរបស់យើងដូចដែលវាបានធ្វើនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវដែរឬទេ? ត្រូវហើយវាកើតឡើងមែនប៉ុន្តែមិនមែនដោយសារវាទេ មាន ទៅ។ ឪពុកសាសនាចក្របានឃើញនៅក្នុង“ ដើមឈើ នៃជីវិត” នៅក្នុងសួនច្បារអេដែនដែលជាគំរូនៃឈើឆ្កាង។ វាបានក្លាយជាដើមឈើតែប៉ុណ្ណោះ ការស្លាប់, ដូច្នេះនៅពេលនិយាយអាដាមនិងអេវ៉ាធ្វើបាប។ ដូចគ្នានេះដែរស្នេហាដែលយើងផ្តល់ឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមកក្លាយជា ឆ្លងនៃការរងទុក្ខ នៅពេលអំពើបាបដែលជារបស់អ្នកដទៃនិងរបស់យើងផ្ទាល់ចូលក្នុងរូបភាព។ ហើយនេះជាមូលហេតុ៖

សេចក្តីស្រឡាញ់អត់ធ្មត់និងចិត្តល្អ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនចេះច្រណែនឬអួតខ្លួនឡើយ។ វាមិនក្រអឺតក្រទមឬឆ្មើងឆ្មៃ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនទទូចចង់ធ្វើតាមផ្លូវរបស់ខ្លួនឡើយ។ វាមិនឆាប់ខឹងឬអាក់អន់ចិត្ត។ វាមិនអរសប្បាយនឹងអ្វីដែលខុសទេតែអរសប្បាយនៅខាងស្តាំ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មានអ្វីៗទាំងអស់ជឿអ្វីៗទាំងអស់សង្ឃឹមលើអ្វីៗទាំងអស់ស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់។ (១ កូ។ ១៣: ៤-៧)

ដូច្នេះអ្នកឃើញថាហេតុអ្វីបានជាការស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់និងការស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកអាចក្លាយជាឈើឆ្កាងដ៏ធ្ងន់មួយ។ មានភាពអត់ធ្មត់និងចិត្តល្អចំពោះអ្នកដែលធ្វើឱ្យយើងខឹងកុំច្រណែនឬនិយាយការពារខ្លួនយើងក្នុងស្ថានភាពមិនកាត់ផ្តាច់ការសន្ទនាមួយផ្សេងទៀតកុំទទូចឱ្យធ្វើអ្វីដែលយើងមិនធ្វើឱ្យតូចចិត្តឬអាក់អន់ចិត្តអ្នកដទៃដែលមានជីវិតមានពរ។ មិនត្រូវខ្មាស់អៀននៅពេលដែលនរណាម្នាក់ដែលយើងមិនចូលចិត្តជំពប់ដួលទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកដទៃមិនបាត់បង់ក្តីសង្ឃឹមក្នុងស្ថានភាពដែលហាក់ដូចជាអស់សង្ឃឹមស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់នេះដោយអត់ធ្មត់ ... នេះជាអ្វីដែលផ្តល់ឱ្យ ទំងន់ ទៅឈើឆ្កាងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់។ នេះជាមូលហេតុដែលឈើឆ្កាងខណៈពេលដែលយើងនៅលើផែនដីនឹងក្លាយជា“ ដើមឈើនៃសេចក្តីស្លាប់” ដែលយើងត្រូវតែព្យួររហូតដល់ការស្រឡាញ់ខ្លួនឯងទាំងអស់ត្រូវបានឆ្កាងហើយយើងត្រូវបានគេរំadeកម្តងទៀតតាមរូបភាពនៃសេចក្តីស្រឡាញ់។ ប្រាកដណាស់រហូតដល់មានមេឃថ្មីនិងផែនដីថ្មី។

 

កោរសក់គឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់

នេះ បញ្ឈរ ធ្នឹមនៃឈើឆ្កាងគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ។ ធ្នឹមផ្តេកគឺជាក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះអ្នកជិតខាង។ ដូច្នេះដើម្បីធ្វើជាសិស្សរបស់ទ្រង់មិនមែនជាលំហាត់នៃការគ្រាន់តែ“ លះបង់ការរងទុក្ខរបស់ខ្ញុំទេ” ។ គឺត្រូវស្រឡាញ់ដូចទ្រង់ស្រឡាញ់យើងដែរ។ គឺការស្លៀកពាក់អាក្រាតផ្តល់នំបុ័ងដល់អ្នកស្រេកឃ្លានអធិស្ឋានសម្រាប់ខ្មាំងសត្រូវរបស់យើងអភ័យទោសដល់អ្នកដែលធ្វើបាបយើងធ្វើម្ហូបជូតកំរាលឥដ្ឋនិងបម្រើអ្នកដែលនៅជុំវិញយើងដូចជាពួកគេគឺជាព្រះគ្រីស្ទផ្ទាល់។ ដូច្នេះនៅពេលអ្នកភ្ញាក់ពីគេងរាល់ថ្ងៃដើម្បី«ផ្ទុកឈើឆ្កាងរបស់អ្នក»ការផ្តោតអារម្មណ៍មិនគួរផ្តោតលើការរងទុក្ខរបស់អ្នកផ្ទាល់ទេតែទៅលើអ្នកដទៃ។ គិតអំពីខ្លួនអ្នកពីរបៀបដែលអ្នកអាចស្រឡាញ់និងបម្រើនៅថ្ងៃនោះ - ទោះបីជាវាជាគូរបស់អ្នកឬកូន ៗ របស់អ្នកក៏ដោយសូម្បីតែការអធិស្ឋានរបស់អ្នកនៅពេលអ្នកដេកឈឺនៅលើគ្រែ។ នេះគឺជាឈើឆ្កាងសម្រាប់ឈើឆ្កាងគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់។  

បើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំអ្នកនឹងរក្សាបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ ... នេះជាបទបញ្ជារបស់ខ្ញុំដែលអ្នកត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នកដែរ។ (យ៉ូហាន ១៤:១៥, ១៥:១២)

ដ្បិតក្រឹត្យវិន័យទាំងមូលត្រូវបានបំពេញដោយពាក្យតែមួយថា "អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង" ។ (កាឡ។ ៥:១៤)

ស្រលាញ់ គឺជាឈើឆ្កាងដែលយើងត្រូវអនុវត្តហើយដល់កម្រិតដែលអំពើបាបរបស់អ្នកដទៃនិងអំពើបាបរបស់យើងមានពេញទៅដោយបន្ទុកវានឹងនាំមកនូវទំងន់ coarseness បន្លានិងដែកគោលនៃការឈឺចាប់ការរងទុក្ខភាពអាម៉ាស់ភាពឯកោការយល់ច្រលំការសើចចំអកនិងការបៀតបៀន។ 

ប៉ុន្តែនៅក្នុងជីវិតបន្ទាប់ឈើឆ្កាងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់នឹងក្លាយជាដើមឈើនៃជីវិតដែលអ្នកនឹងទទួលបានផ្លែនៃអំណរនិងសន្តិភាពអស់កល្បជានិច្ច។ ហើយព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់នឹងជូតទឹកភ្នែកអ្នករាល់គ្នាចេញ។ 

ហេតុដូច្នេះហើយកូន ៗ របស់ខ្ញុំរស់នៅដោយអំណររីករាយរស្មីសាមគ្គីភាពនិងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ នេះគឺជាអ្វីដែលអ្នកត្រូវការនៅក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ។ តាមរបៀបនេះអ្នកនឹងក្លាយជាសាវ័កនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ។ តាមរបៀបនេះអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះរាជបុត្រារបស់ខ្ញុំតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។ -Our Lady របស់ Medjugorje បានចោទប្រកាន់ទៅ Mirjana នៅថ្ងៃទី ២ ខែមេសាឆ្នាំ ២០១៩ ។ ពេលនេះហូលីកំពុងអនុញ្ញាតិអោយធ្វើសក្ការៈបូជាសក្ការៈបូជាជាផ្លូវការទៅកាន់ចេតិយម៉ារីននេះ។ សូមមើល ម្តាយហៅ.

 

ការងារសិល្បៈដោយមិត្តរបស់ខ្ញុំ ម៉ៃឃើលឌីអូប៊ីរីន. 

 

ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនិងការអធិស្ឋានរបស់អ្នកគឺជាមូលហេតុ
អ្នកកំពុងអានវានៅថ្ងៃនេះ។
 ជូនពរអ្នកនិងអរគុណ។ 

ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។