ਮਾਸਡ ਰੀਡਿੰਗਜ਼ ਤੇ ਹੁਣੇ ਸ਼ਬਦ
ਜੁਲਾਈ 22, 2017 ਲਈ
ਸਧਾਰਣ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਪੰਦਰਵੇਂ ਹਫਤੇ ਦਾ ਸ਼ਨੀਵਾਰ
ਸੇਂਟ ਮੈਰੀ ਮੈਗਡੇਲੀਨੀ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ
ਲਿਟੁਰਗੀਕਲ ਟੈਕਸਟ ਇਥੇ
IT ਸਦਾ ਸਤ੍ਹਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਬੁਲਾਉਂਦਾ, ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ, ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਚੈਨ ਛੱਡਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸੱਦਾ ਹੈ ਰੱਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਬੇਚੈਨ ਛੱਡਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਪੂਰੇ ਦਿਲ, ਜਾਨ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਨਹੀਂ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ, ਇਹ ਉਹੋ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ... ਮੈਂ ਬੇਚੈਨ ਹਾਂ, ਜਦ ਤੱਕ ਮੈਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ.
“ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ” ਕਹਿ ਕੇ ਮੇਰਾ ਭਾਵ ਕੇਵਲ ਦੋਸਤੀ ਜਾਂ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਸਹਿ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਦੁਆਰਾ, ਮੇਰਾ ਭਾਵ ਹੈ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੋਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਮਿਲਾਵਟ. ਇਸ ਫਰਕ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਦੋ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਸਬੰਧ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨਾ ਬਨਾਮ ਇੱਕ ਪਤੀ ਅਤੇ ਪਤਨੀ. ਸਾਬਕਾ ਇਕੱਠੇ ਚੰਗੇ ਵਾਰਤਾਲਾਪਾਂ, ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ; ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਇਕ ਯੂਨੀਅਨ ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ. ਦੋਵੇਂ ਦੋਸਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਥੀਆਂ ਵਰਗੇ ਹਨ ਜੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਸਵਾਰਦੇ ਹਨ… ਪਰ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਉਸ ਅਨੰਤ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰ. ਜਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ, ਇਹੀ ਉਹ ਰੱਬ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਵਿਆਹ.
ਪਰੰਪਰਾ ਨੇ ਸੇਂਟ ਮੈਰੀ ਮੈਗਡੇਲੀਅਨ ਨੂੰ “ਰਸੂਲ ਦਾ ਰਸੂਲ” ਕਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਵੀ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਲੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰਿਯਮ, ਹੇਠ ਦਿੱਤੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਸਹੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਸ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਨੂੰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ...
I. ਕਬਰ ਦੇ ਬਾਹਰ
ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ, ਮਰਿਯਮ ਮਗਦਲੀਨੀ ਸਵੇਰੇ ਤੜਕੇ ਕਬਰ ਤੇ ਆਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਜੇ ਹਨੇਰਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਕਬਰ ਤੋਂ ਪੱਥਰ ਹਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਭੱਜ ਕੇ ਸ਼ਮonਨ ਪਤਰਸ ਅਤੇ ਉਸ ਦੂਜੇ ਚੇਲੇ ਕੋਲ ਗਈ ਜਿਸਨੂੰ ਯਿਸੂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ... (ਅੱਜ ਦੀ ਇੰਜੀਲ)
ਮਰਿਯਮ ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲਾਂ, ਕਬਰ ਤੇ ਆਰਾਮ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਜੇ “ਹਨੇਰਾ ਹੈ.” ਇਹ ਇਸਾਈ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜੋ ਮਸੀਹ ਲਈ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲਾਸੇ ਅਤੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਲਈ. ਇਹ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ “ਕਬਰ ਦੇ ਬਾਹਰ” ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ; ਉਹ ਜੋ ਰੱਬ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ "ਵਿਆਹ" ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਅਤੇ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ. ਇਹ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਅਧੀਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ 
“ਸ਼ਮonਨ ਪੀਟਰ”, ਭਾਵ, ਚਰਚ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵੱਲ, ਅਤੇ ਜੋ ਚੰਗੇ ਅਧਿਆਤਮਕ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀਆ ਗਰੇਸ, ਸਪੀਕਰਾਂ, ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ, ਭਾਵ ਪ੍ਰਭੂ ਦੁਆਰਾ ਭਾਲਦਾ ਹੈ। “ਦੂਸਰਾ ਚੇਲਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।” ਪਰ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਜਿਥੇ ਪ੍ਰਭੂ ਹੈ, ਕਬਰ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਜਿਥੇ ਆਤਮਾ ਨੇ ਪਾਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਤਿਆਗਿਆ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਜਿੱਥੇ ਤਸੱਲੀ ਨਹੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ, ਰੂਹ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਰੂਹਾਨੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਸਵਾਦ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਇਸ “ਅਧਿਆਤਮਕ ਹਨੇਰੇ” ਵਿਚ, ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਰੱਬ ਬਿਲਕੁਲ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੈ.
ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਲਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ - ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆ ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ. (ਪਹਿਲਾਂ ਪੜ੍ਹਨਾ)
ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ "ਕਬਰ ਵਿੱਚ" ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪ੍ਰੇਮੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੂਹ ਨੂੰ ਦੇ ਦੇਵੇ.
II. ਕਬਰ ਤੇ
ਮਰਿਯਮ ਰੋ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਬਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰਹੀ।
ਧੰਨ ਹਨ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਸੋਗ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਫੇਰ, bਘੱਟ ਉਹ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਧਰਮ ਦੀ ਭੁੱਖ ਅਤੇ ਪਿਆਸੇ ਹਨ. [1]ਸੀ.ਐਫ. ਮੈਟ 5: 4, 6
ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਰੱਬ ਹੈਂ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਭਾਲਦਾ ਹਾਂ; ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਮੇਰੇ ਮਾਸ ਦੀਆਂ ਪਾਈਨਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਧਰਤੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਸ, ਪਾਰਕ, ਬੇਜਾਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੈ. (ਅੱਜ ਦਾ ਜ਼ਬੂਰ)
ਭਾਵ, ਧੰਨ ਹਨ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ; ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਮੁਆਫ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਅਤੇ ਤੋਬਾ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਿਮਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ. ਮਰਿਯਮ ਕਬਰ ਤੇ ਵਾਪਸ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ, ਹੁਣ, ਦਿਲਾਸਾ ਦੀ ਭਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ, ਪਰ ਸਵੈ-ਗਿਆਨ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿਚ, ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਉਸ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗਰੀਬੀ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੀ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਦਿਨ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਟੁੱਟ ਗਈ ਹੈ, ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤਸੱਲੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮੰਗੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਹੜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮੰਨਦੀ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਨਾਲੋਂ ਭੁੱਖੀ, ਰੱਜਣ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪਿਆਸੇ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਹੈ. ਗਾਣੇ ਦੇ ਗਾਣੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰੇਮੀ ਉਸ ਦੀ ਪਿਆਰੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਂਗ, ਉਹ ਹੁਣ ਉਸ ਦੇ “ਬਿਸਤਰੇ” ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਉਡੀਕਦੀ, ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ…
ਮੈਂ ਤਦ ਉੱਠਾਂਗਾ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਜਾਵਾਂਗਾ; ਗਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕ੍ਰਾਸਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਲਵਾਂਗਾ ਜਿਸਨੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ. (ਪਹਿਲਾਂ ਪੜ੍ਹਨਾ)
ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਤੱਕ "ਕਬਰ ਦੀ ਰਾਤ" ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ...
III. ਕਬਰ ਦੇ ਅੰਦਰ
… ਜਦੋਂ ਉਹ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਕਬਰ ਵੱਲ ਝੁਕੀ…
ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਮਰਿਯਮ ਕਬਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਗਈ “ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ।” ਯਾਨੀ ਉਹ ਤਸੱਲੀ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਦੀ ਮਿਠਾਸ, ਸਾਈਮਨ ਪੀਟਰ ਅਤੇ ਜੌਨ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਸਾਂਝ, ਹੁਣ ਉਸ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਈ ਹੈ. ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ:
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਨੂੰ ਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਥੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ.
ਪਰ ਮਰਿਯਮ ਭੱਜਦੀ ਨਹੀਂ; ਉਹ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੀ; ਉਹ ਪਰਤਾਵੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸਦੀ ਕਿ ਰੱਬ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦਿਆਂ, ਉਹ ਚੀਕਦੀ ਹੈ, “ਮੇਰੇ ਰਬਾ, ਮੇਰੇ ਰਬਾ, ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਤਿਆਗਿਆ,” [2]ਮੈਟ ਐਕਸ.ਐੱਨ.ਐੱਨ.ਐੱਮ.ਐੱਮ.ਐੱਸ. ਐਕਸ.ਐੱਨ.ਐੱਮ.ਐੱਮ.ਐਕਸ ਪਰ ਫਿਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ,ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਆਤਮਾ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ." [3]ਲੂਕਾ 23: 46 ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਚੱਲੇਗੀ, ਜਿਥੇ “ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰੱਖਿਆ,” ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਹੈ… ਭਾਵੇਂ ਰੱਬ ਸਭ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਪਰ ਮਰਦਾ ਹੈ.
ਚੌਕੀਦਾਰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆਏ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੱਕਰ ਲਗਾਏ: ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਪਿਆਰਾ ਹੈ? (ਪਹਿਲਾਂ ਪੜ੍ਹਨਾ)
IV ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ
ਨਾ ਸਿਰਫ ਪਾਪ, ਬਲਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਅਤੇ ਰੂਹਾਨੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਲਗਾਵ ਤੋਂ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਰਿਯਮ ਕਬਰ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਕੇਵਲ ਦਿਲਾਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੂਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜੋ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ:
Manਰਤ, ਤੁਸੀਂ ਕਿਉਂ ਰੋ ਰਹੇ ਹੋ?
ਭਾਵ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਹਨ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ. ਭਰੋਸਾ. ਉਡੀਕ ਕਰੋ. ਨਾ ਡਰੋ. ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਵੇਗਾ.
ਅਤੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮਰਿਯਮ!” ਉਸਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਇਬਰਾਨੀ ਵਿੱਚ "ਰੱਬੋਨੀ" ਕਿਹਾ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਅਧਿਆਪਕ.
ਉਹ ਰੱਬ ਜਿਹੜਾ ਦੂਰੋਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਰੱਬ ਜੋ ਮੁਰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਰੱਬ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਅਰਬਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਵਾਲੀ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਰੂਹ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ... ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪੂਰਨ ਸਵੈ-ਦੇਣ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ (ਅਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ) ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਵਿਚ ਉਹ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ.
ਮੈਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ. (ਪਹਿਲਾਂ ਪੜ੍ਹਨਾ)
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮਹਿਮਾ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਰਪਾ ਜੀਵਨ ਨਾਲੋਂ ਮਹਾਨ ਹੈ। (ਜ਼ਬੂਰ)
ਹੁਣ, ਮਰਿਯਮ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਭ ਨੂੰ ਤਿਆਗਿਆ, ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਲ found ਏ ਲੱਭ ਲਿਆ “ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਆ” ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ. ਸੇਂਟ ਪੌਲ ਵਾਂਗ, ਉਹ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ,
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੇ ਸਰਵਉੱਚ ਚੰਗਿਆਈ ਕਾਰਨ ਵੀ ਹਰ ਚੀਜ ਨੂੰ ਘਾਟਾ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ. ਉਸਦੇ ਲਈ ਮੈਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਘਾਟੇ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਏਨਾ ਕੂੜਾ-ਕਰਕਟ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਵਾਂ ... (ਫਿਲ 3: 8-9)
ਉਹ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ…
ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ ਹੈ. (ਇੰਜੀਲ)
ਉਹ ਵਡਭਾਗੇ ਹਨ ਜੋ ਦਿਲੋਂ ਸ਼ੁੱਧ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੱਬ ਨੂੰ ਵੇਖਣਗੇ. (ਮੱਤੀ 5: 8)
ਸਾਡੇ ਪਿਆਰੇ ਵੱਲ ਅੱਗੇ ਵਧੋ
ਭਰਾਵੋ ਅਤੇ ਭੈਣੋ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਰਸਤਾ ਸਾਡੇ ਲਈ ਪਹਾੜੀ ਸੰਮੇਲਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਇਹ ਉਹ ਮਾਰਗ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ. ਭਾਵ, ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਸਵੈ-ਪਿਆਰ ਜਿਹੜਾ ਮੌਤ ਦੇ ਪਲ ਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਦ ਉਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਪਰਗਟਰੇਟਰੀ.
ਤੰਗ ਫਾਟਕ ਰਾਹੀਂ ਦਾਖਲ ਹੋਵੋ; ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਚੌੜਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਸਤਾ ਸੌਖਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੇ ਹਨ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਤੰਗ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਹ hardਖਾ ਹੈ, ਇਹ ਜੀਵਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ. (ਮੱਤੀ 7: 13-14)
ਇਸ ਹਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕੇਵਲ “ਸਵਰਗ” ਜਾਂ “ਨਰਕ” ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਜੋਂ ਵੇਖਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਜੋਂ ਵੇਖੋ ਬਨਾਮ The 
"ਤਬਾਹੀ" ਜਾਂ ਦੁੱਖ ਜਿਹੜਾ ਸਵੈ-ਪਿਆਰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ. ਹਾਂ, ਇਸ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਰਸਤਾ ਸਖਤ ਹੈ; ਇਹ ਸਾਡੇ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਅਤੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ, ਇਹ “ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ”! ਇਹ ਵੱਲ ਖੜਦਾ ਹੈ “ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੀ ਸਰਬੋਤਮ ਭਲਾਈ,” ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਹੈ. ਤਾਂ ਫਿਰ ਕਿੰਨੀ ਪਾਗਲ ਹੈ ਕਿ ਪਾਪ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੇ ਤਿੰਨਾਂ ਲਈ ਸੱਚੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦਾ ਬਦਲਾਓ, ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਰੂਹਾਨੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਤਸੱਲੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ.
ਤਲ ਲਾਈਨ ਇਹ ਹੈ:
ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਹੈ ਉਹ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਰਚਨਾ ਹੈ. (ਦੂਜਾ ਪੜ੍ਹਨਾ)
ਤਾਂ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ “ਪੁਰਾਣੀ ਰਚਨਾ” ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ? ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ,
ਨਵੀਂ ਮੈ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਸ਼ਰਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ; ਜੇ ਇਹ ਹੈ, ਚਮੜੀ ਫਟਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਅ ਛਿੜਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਚਮੜੀ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਪਰ ਨਵੀਂ ਨਵੀਂ ਮੈਅ ਤਾਜ਼ੀਆਂ ਸ਼ਰਾਬਾਂ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਵੇਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ. (ਮੱਤੀ 9:17)
ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ "ਨਵੀਂ ਵਾਈਨ ਦੀ ਚਮੜੀ" ਹੋ. ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪੂਰਨ ਮਿਲਾਪ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ "ਪਾਪ ਤੋਂ ਮਰੇ ਹੋਏ" ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ “ਪੁਰਾਣੀ ਮੈਅ ਦੀ ਚਮੜੀ” ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਨਵੀਂ ਮਧਕ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀ ਚਮੜੀ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹੋ (ਭਾਵ ਪੁਰਾਣੇ ਪਾਪਾਂ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਜੀਵਨ lifeੰਗ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰੋ), ਤਾਂ ਰੱਬ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਦੀ ਵਾਈਨ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਏਕਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ. ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਹ ਜੋ ਪਿਆਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੈ.
ਸੇਂਟ ਪੌਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਸੀਹ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਸਾਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ “ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਜੀਉਦੇ, ਪਰ ਉਸ ਲਈ ਜੀਓ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਮਰਿਆ ਅਤੇ ਜੀ ਉਠਿਆ।” ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਸੇਂਟ ਮੈਰੀ ਮੈਗਡੇਲੀਨੀ ਵਾਂਗ, ਮੈਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਕਬਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਆਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ ਸਿਰਫ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਹਨ: ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ, ਮੇਰੇ ਹੰਝੂ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਵੇਖ ਸਕਾਂ.
ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰੋ, ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹਾਂ; ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵਾਂਗੇ. ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਵਰਗੇ ਹੋਵਾਂਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਉਵੇਂ ਵੇਖਾਂਗੇ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਹੈ। ਹਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸ ਕੋਲ ਇਹ ਆਸ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ੁੱਧ ਹੈ. (1 ਯੂਹੰਨਾ 3: 2-3)
ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਵਿੱਚ ਮਾਰਕ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਲਈ The ਹੁਣ ਬਚਨ,
ਨੂੰ ਹੇਠ ਦਿੱਤੇ ਬੈਨਰ 'ਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ ਗਾਹਕੀ.
ਤੁਹਾਡੀ ਈਮੇਲ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੀ ਸਾਂਝੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਏਗੀ.
