Dzień 3 - Losowe myśli z Rzymu

Bazylika św. Piotra, widok z rzymskich pracowni EWTN

 

AS różni mówcy mówili o ekumenizmie podczas dzisiejszej sesji otwierającej, wyczułem, że Jezus w pewnym momencie powiedział wewnętrznie: „Mój lud Mnie podzielił”.

••••••

Podział, który dokonał się przez ponad dwa tysiące lat w ciele Chrystusa, w Kościele, nie jest małą rzeczą. Katechizm słusznie stwierdza, że ​​„winni byli mężowie obu stron”. [1]por Katechizm Kościoła Katolickiego,n. 817 Tak więc pokora - wielka pokora - jest konieczna, gdy staramy się naprawić rozłam między nami. Pierwszym krokiem jest uznanie, że my jest bracia i siostry.

… Nie można oskarżać o grzech separacji tych, którzy obecnie rodzą się w tych wspólnotach [co jest wynikiem takiego oddzielenia] i są w nich wychowani w wierze Chrystusa, a Kościół katolicki przyjmuje ich z szacunkiem i miłością jak bracia … Wszyscy, którzy zostali usprawiedliwieni przez wiarę w chrzest, są wcieleni w Chrystusa; dlatego mają prawo nazywać się chrześcijanami i nie bez powodu są przyjmowani jako bracia w Panu przez dzieci Kościoła katolickiego. -Katechizm Kościoła Katolickiego,n. 818

A potem Katechizm zwraca uwagę na kluczową kwestię:

„Ponadto wiele elementów uświęcenia i prawdy” znajduje się poza widzialnymi ograniczeniami Kościoła katolickiego: „spisane Słowo Boże; życie w łasce; wiara, nadzieja i miłość wraz z innymi wewnętrznymi darami Ducha Świętego, jak również z elementami widzialnymi ”. Duch Chrystusa używa tych Kościołów i wspólnot kościelnych jako środków zbawienia, których moc wypływa z pełni łaski i prawdy, które Chrystus powierzył Kościołowi katolickiemu. Wszystkie te błogosławieństwa pochodzą od Chrystusa i prowadzą do Niego, a same w sobie są wezwaniem do „jedności katolickiej”. - Tamże. n. 819

Tak więc powiedzenie „dodatkowe ecclesiam nulla salus, ”Lub„ poza Kościołem nie ma zbawienia ”[2]por. Św. Cypriana, Ep. 73.21: PL 3,1169; De jednostka.: PL 4,50-536 pozostaje prawdą, ponieważ „moc” tych oddzielonych wspólnot „wypływa z pełni łaski i prawdy” w Kościele katolickim.

… Bo nikt, kto dokonuje wielkiego dzieła w moim imieniu, nie będzie mógł wkrótce potem mówić źle o mnie. Albowiem ten, kto nie jest przeciwko nam, jest za nami. (Marka 9: 39-40) 

••••••

Wracając teraz do tego „słowa”: Mój lud Mnie podzielił. 

Jezus powiedział o sobie w ten sposób:

Ja jestem drogą i prawdą i życiem; nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze Mnie. (Jana 14: 6)

Chociaż Kościół katolicki zawiera „pełnię łaski i prawdy”, zubożał przez to schizmy, które rozdarły jej łono. Jeśli myślimy o Kościele rzymskokatolickim jako o „prawdzie”, to być może można by pomyśleć o prawosławnych, którzy odeszli na przełomie pierwszego tysiąclecia, jako podkreślających „drogę”. To właśnie w Kościele wschodnim wielkie tradycje monastyczne wyrosły z ojców pustyni, ucząc nas „drogi” do Boga przez „życie wewnętrzne”. Ich głęboka ewangelizacja i przykład mistycznego życia modlitewnego są bezpośrednią sprzecznością z modernizmem i racjonalizmem, które opętały i rozbiły ogromne części zachodniego Kościoła. Z tego powodu św.Jan Paweł II oświadczył:

… Kościół musi oddychać swoimi dwoma płucami! W pierwszym tysiącleciu historii chrześcijaństwa wyrażenie to odnosi się przede wszystkim do relacji między Bizancjum a Rzymem. —Ut Unum Sint, n. 54, 25 maja 1995; watykan.va

Z drugiej strony, być może późniejszy rozłam protestancki postrzegamy jako pewną utratę „życia” Kościoła. Często bowiem we wspólnotach „ewangelicznych” jest „spisane Słowo Boże; życie w łasce; wiara, nadzieja i miłość najbardziej podkreślane są inne wewnętrzne dary Ducha Świętego ”. To są „tchnienia”, które wypełniają płuca Kościoła i dlatego tak wielu katolików uciekło z ławek po spotkaniu z mocą Ducha Świętego w tych innych wspólnotach. To tam spotkali Jezusa „osobiście”, zostali napełnieni Duchem Świętym w nowy sposób i rozpalili nowy głód Słowa Bożego. Dlatego św. Jan Paweł II podkreślał, że „nowa ewangelizacja” nie może być jedynie ćwiczeniem intelektualnym. 

Jak dobrze wiecie, nie chodzi o zwykłe przekazanie doktryny, ale raczej o osobiste i głębokie spotkanie ze Zbawicielem.   —POPE ST. JAN PAWEŁ II, Rodziny zlecające, Droga Neokatechumenalna. 1991

Tak, bądźmy szczerzy:

Czasami nawet katolicy stracili lub nigdy nie mieli okazji doświadczyć Chrystusa osobiście: nie Chrystusa jako zwykłego „paradygmatu” czy „wartości”, ale jako żywego Pana, „drogi, prawdy i życia”. —PAPIEŻ ŚW. JANA PAWŁA II, L'Osservatore Romano (angielskie wydanie gazety watykańskiej), 24 marca 1993, s.3.

Cue Billy Graham - i Jan Paweł II:

Nawrócenie oznacza przyjęcie, osobistą decyzją, zbawczej suwerenności Chrystusa i zostanie Jego uczniem.  —POPE ST. JAN PAWEŁ II, Encyklika: Misja Odkupiciela (1990) 46

Naprawdę wierzę, że zobaczymy „nową wiosnę” wiary w Kościele, ale tylko wtedy, gdy zintegruje on „podzielonego Chrystusa” i stanie się całkowicie autentyczną reprezentacją Tego, który jest „drogą, prawdą i życiem”.

••••••

Brat Tim Staples wygłosił wspaniałe przemówienie o tym, że Papież jest „wiecznym” znakiem jedności Kościoła.

Połączenia Papież, Biskup Rzymu i następca Piotra, „jest wiecznym i widzialnym źródłem i fundamentem jedności zarówno biskupów, jak i całego zgromadzenia wiernych”.-Katechizm Kościoła Katolickiego,n. 882

Wydaje mi się więc, że istnieje inny „wieczny” składnik jedności Kościoła, a jest nim Matka Chrystusa, Najświętsza Maryja Panna. Dla…

Święta Maryja… stała się obrazem przyszłego Kościoła… —POPIE BENEDYKTA XVI, Spe Salvi nr 50

Jako nasza Matka, dana nam pod Krzyżem, jest w nieustannych „bólach porodowych”, gdy pracuje nad zrodzeniem Kościoła, mistycznego „ciała Chrystusa”. Znajduje to odzwierciedlenie w Kościele, który rodzi te dusze przez łono chrzcielnicy. Ponieważ Błogosławiona Matka jest w wieczności, Jej macierzyńskie wstawiennictwo jest więc wieczne. 

Jeśli jako „pełna łaski” była na wieki obecna w tajemnicy Chrystusa… uobecniła ludzkości tajemnicę Chrystusa. I nadal to robi. Poprzez tajemnicę Chrystusa ona także jest obecna w ludzkości. W ten sposób tajemnica Syna wyjaśnia również tajemnicę Matki. —PAPIEŻ JANA PAWŁA II, Matko Odkupiciela, n. 2

Mamy Papieża jako „widzialne źródło i fundament” naszej jedności, a Maryję jako nasze „niewidzialne źródło” poprzez Jej duchowe macierzyństwo.

 

To Słowo Teraz jest pełnoetatową służbą
kontynuuje twoje wsparcie.
Błogosławię cię i dziękuję. 

 

Podróżować z Markiem Połączenia Teraz słowo,
kliknij poniższy baner, aby subskrybuj.
Twój e-mail nie zostanie nikomu udostępniony.

 

Przyjazne dla wydruku, PDF i e-mail

Przypisy

Przypisy
1 por Katechizm Kościoła Katolickiego,n. 817
2 por. Św. Cypriana, Ep. 73.21: PL 3,1169; De jednostka.: PL 4,50-536
Opublikowany w HOME, CZAS ŁASKI.