Odwagi, to ja

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
za 4 sierpnia - 9 sierpnia 2014
Zwykły czas

Teksty liturgiczne tutaj

DROGI przyjaciele, jak pewnie już czytaliście, w tym tygodniu mój komputer zniszczył burza z piorunami. W związku z tym starałem się wrócić na właściwe tory z pisaniem z kopią zapasową i zamówieniem innego komputera. Co gorsza, w budynku, w którym znajduje się nasze główne biuro, zawaliły się kanały grzewcze i hydraulika! Hm… myślę, że to sam Jezus to powiedział Królestwo Niebieskie zostaje opanowane przemocą. W rzeczy samej!

Jeśli jesteś na mojej ogólnej liście e-mailowej do medytacji, to otrzymałeś naszą prośbę o pomoc finansową nie tylko w wymianie komputera, ale także starzejącego się sprzętu używanego do koncertów i służby na żywo. Tej jesieni czuję, że Pan wzywa mnie do ponownego wyjścia do ludzi, pomiędzy moimi pismami. Słowo w moim sercu brzmi „Pocieszcie mój lud… ” Musimy zebrać kolejne 9000 10,000–75 50 dolarów, aby osiągnąć nasz cel w zakresie potrzeb tej służby. Byłbym bardzo wdzięczny, gdybyś mógł pomóc. (W przypadku wszystkich darowizn w wysokości XNUMX USD lub więcej oferujemy XNUMX% zniżki wszystko w moim sklepie, w tym w mojej książce i nowych albumach).

Z powodu problemów z tego tygodnia zamierzam skupić się na dzisiejszej medytacji. W zeszłym tygodniu w moim sercu odbiły się dwa odczyty. We wtorkowej Ewangelii czytamy o pięknym spotkaniu Jezusa chodzącego po wodzie w środku burzy. Apostołowie, widząc Go, byli przerażeni. Ale On odpowiada:

Odwagi, to ja; Nie bój się.

Kiedy Piotr próbował iść do Niego, „zobaczył, jak silny jest wiatr” i przestraszył się. Ale,

Jezus wyciągnął rękę i złapał go…

I znowu, kiedy kilku apostołów widzi przed sobą przemienionego Jezusa, są przerażeni.

Ale Jezus podszedł i dotknął ich, mówiąc: „Wstańcie, nie lękajcie się”.

Te dwie Ewangelie podsumowują dwa podstawowe lęki, które wydają się towarzyszyć każdemu chrześcijaninowi: strach przed własnymi próbami, burzami i słabością; i strach, że jestem zbyt grzeszny, aby święty Bóg był blisko mnie.

Ale w obu powyższych przypadkach Jezus wyciąga rękę i dotyka grzesznika. Kim jest ten Bóg, który nie tylko przyjmuje na siebie nasze człowieczeństwo, ale dotyka nasze grzeszne ciało? Kto jada z nieszczęśnikami? Kto dzieli Golgotę ze zwykłymi przestępcami?

Moi bracia i siostry, dlaczego słuchacie oskarżyciela, który mówi, że Bóg was nie chce, że wami gardzi, że jest dla was zbyt święty? Cóż, rozumiem. Oskarżyciel śledzi mnie od urodzenia, a jego kłamstwa są bardziej zaciekłe i subtelne niż kiedykolwiek. Jak więc możemy je pokonać?

O wy małej wiary, dlaczego zwątpiliście ”?

To są słowa Pana skierowane do Piotra, który tonie pod falami szatańskich kłamstw. Zasługujesz na śmierć… prawie można usłyszeć szatana szepczącego to do ucha Piotra! Tak, szepcze ci do ucha i do mojego: Jesteś obrzydliwym grzesznikiem i zasługujesz na śmierć. Zniweczyłeś swoje szanse. Jesteś hipokrytą. Nadzieja wygasła dla Ciebie…. Brzmi znajomo? Czy wierzysz w te oskarżenia? Wtedy Jezus mówi również do ciebie:

O wy małej wiary, dlaczego wątpicie?

My Dziecko, wszystkie twoje grzechy nie zraniły Mojego Serca tak boleśnie, jak twój obecny brak zaufania, że ​​po tylu wysiłkach Mojej miłości i miłosierdzia nadal powinieneś wątpić w moją dobroć.  —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1486

Kuszące jest spojrzenie na to, „jak silne są wiatry” w twoim życiu lub na świecie. Ale odpowiedź jest taka sama: pozwól Jezusowi cię dotknąć. Zaufaj Mu.

Na tym polega twoje zbawienie.