آیا پاپ فرانسیس دین یک جهان را ترویج کرد؟

 

بنیانگذار وب سایت ها سریع اعلام کردند:

"POPE FRANCIS VIDEO با دعای یک دین جهانی با بیان همه ایمانها"

یک وب سایت خبری "زمان پایان" ادعا می کند:

"پاپ فرانسیس اعلامیه ای برای یک دین جهانی را می سازد"

و وب سایتهای فوق محافظه کار کاتولیک اعلام کردند که پاپ فرانسیس در حال تبلیغ "HERESY!"

آنها در حال پاسخ به ابتکار ویدیویی اخیر توسط شبکه جهانی نماز توسط یزوئیت ، رسول نماز ، با همکاری مرکز تلویزیون واتیکان (CTV) هستند. یک دقیقه و نیم فیلم طولانی را می توانید در زیر تماشا کنید.

بنابراین ، آیا پاپ گفت که "همه ایمانها یکسان است"؟ نه ، آنچه او گفت این است که "بیشتر ساکنان کره زمین خود را معتقد به خدا" می دانند. آیا پاپ پیشنهاد برابری همه مذاهب را داده است؟ نه ، در واقع ، او گفت تنها اطمینان بین ما این است که "همه ما فرزندان خدا هستیم". آیا پاپ خواستار "دین یک جهان" بود؟ نه ، او پرسید که "گفتگوی صادقانه بین زن و مرد با اعتقادات مختلف ممکن است ثمرات صلح عدالت را ایجاد کند." او از کاتولیک ها نمی خواست که محراب های ما را به روی ادیان دیگر باز کنند ، اما درخواست "دعای" ما را برای نیت "صلح و عدالت" کرد.

اکنون ، پاسخ ساده به آنچه این فیلم در مورد آن است دو کلمه است: گفتگوی مذهبی. با این حال ، برای کسانی که این را با جمع گرایی اشتباه می گیرند - ادغام یا اقدام به ادغام ادیان - ادامه مطلب را بخوانید.

 

توهین یا امید؟

بیایید به سه نکته بالا با توجه به کتاب مقدس و سنت مقدس نگاهی بیندازیم تا دریابیم که آیا پاپ فرانسیس پیامبری دروغین است یا یک وفادار.

 

I. اکثر افراد مومن هستند?

آیا اکثر مردم به خدا ایمان دارند؟ اکثر مردم do به یک موجود الهی ایمان داشته باشند ، گرچه ممکن است آنها هنوز خدای یگانه - پدر ، پسر و روح القدس را نشناسند. دلیل آن این است که:

انسان ذاتاً و حرفه اش یک موجود مذهبی است. -کاتکایسم کلیسای کاتولیک ، ن. 44

به همین ترتیب ، درام تاریخ بشریت آمیخته با یک حس ثابت از یک فراتر است ، آگاهی که جای خود را به عبارات مختلف مذهبی نادرست و غلط در طول قرن ها داده است.

از بسیاری جهات ، در طول تاریخ تا به امروز ، مردان در اعتقادات و رفتارهای دینی خود به جستجوی خدا ابراز داشته اند: در دعاها ، فداکاری ها ، مناسک ، مراقبه ها و موارد دیگر. این اشکال بیان مذهبی ، با وجود ابهاماتی که اغلب با خود به همراه می آورند ، چنان جهانی هستند که به خوبی می توان انسان را a نامید موجود مذهبی. -کاتشیک کلیسای کاتولیک (CCC) ، ن. 28

حتی مسیحیان نیز غالباً دیدگاه تحریف شده ای درباره خدا دارند: آنها او را موجودی دور ، خشمگین یا خرس عروسکی مهربان و مهربان می دانند ... یا تصویر دیگری که بر اساس تجربیات بشری ما ، خصوصاً از والدین ما گرفته شده است. با این وجود ، اینکه آیا نگاه کسی نسبت به خدا کمی تحریف شده باشد ، یا به طور فاحش ، این واقعیت را که هر شخصی برای خدا ساخته شده ، تخفیف نمی دهد و بنابراین ، ذاتاً می خواهد او را بشناسد.

 

دوم آیا همه ما فرزندان خدا هستیم؟

یک مسیحی ممکن است نتیجه بگیرد که فقط کسانی که تعمید می گیرند "پسر و دختر خدا" هستند. زیرا همانطور که سنت جان در انجیل خود نوشت ،

... به کسانی که او را پذیرفتند او قدرت داد که فرزندان خدا شوند ، به کسانی که به نام او ایمان دارند. (یوحنا 1:12)

این تنها راهی است که کتاب مقدس رابطه ما با تثلیث مقدس را از طریق تعمید توصیف می کند. کتاب مقدس همچنین از ما به عنوان "شاخه" های تاک صحبت می کند. یک "عروس" به داماد. و "کشیش" ، "قاضی" و "وارثان مشترک". اینها همه روشهای توصیف رابطه معنوی جدید ایمانداران به عیسی مسیح است.

اما م sonثل پسر ولگرد قیاس دیگری نیز ارائه می دهد. که کل نژاد بشر مانند ولخرج است. همه ما ، از طریق گناه اصلی ، بوده ایم از پدر جدا شده ولی او هنوز پدر ماست. همه ما از "اندیشه" خدا تولید شده ایم. همه ما در یک پدر و مادر اجدادی مشترک هستیم.

از یك نیاك [خدا] همه ملتها را ساكن كل زمین كرد ، و او زمانهای موجودیت آنها و مرزهای مكانهایی را كه در آن زندگی می كنند اختصاص داد تا آنها در جستجوی خدا باشند و شاید برای او چك كنند و او را پیدا كنند - گرچه واقعاً او از هر یک از ما دور نیست. زیرا "در او زندگی می کنیم و حرکت می کنیم و موجودیت خود را داریم." -CCC ، 28

و بنابراین ، توسط طبیعت، ما فرزندان او هستیم. توسط روحاما ، ما نیستیم. از این رو ، فرایند هدایت "ولخرج" به سوی خود ، برای ساختن واقعاً پسر و دختر در ارتباط کامل ، با "افراد برگزیده" آغاز شد.

مردم از ابراهیم متولی قول وعده داده شده به پدرسالاران ، یعنی مردم برگزیده خواهند بود تا برای روزی که خدا همه فرزندانش را در اتحاد کلیسا جمع می کند آماده شوند. هنگامی که ایمان آوردند ، آنها ریشه ای خواهند بود که غیر یهودیان به آن پیوند می خورند. -CCC، 60

 

III آیا گفتگو با سایر ادیان همان ایجاد "دین یک جهان" است؟

پاپ فرانسیس اظهار داشت که هدف از این گفتگو ایجاد یک دین واحد جهانی نیست ، بلکه "تولید میوه های صلح عدالت" است. زمینه این کلمات هم شیوع خشونت امروز "به نام خدا" است و هم گفتگوی بین دینی که در ژانویه 2015 در سریلانکا برگزار شد. در آنجا ، پاپ فرانسیس اظهار داشت که کلیسای کاتولیک "هیچ چیز را از آنچه در این ادیان درست و مقدس است رد نمی کند" ^[1]کاتولیک هرالد، 13 ژانویه 2015؛ رجوع کنید به Nostra Aetate، 2 و "با این روحیه احترام است که کلیسای کاتولیک می خواهد با شما و با همه افراد با حسن نیت همکاری کند ، در جستجوی رفاه همه... " می توان گفت كه هدف فرانسیس از گفتگوی بین دینی ، در این زمان كمك به تأمین رفاه مردم مطابق متی 25 است:

"آمین ، من به تو می گویم ، هر کاری که برای یکی از این حداقل برادران من کردی ، برای من انجام دادی." (مت 25:40)

در حقیقت ، سنت پائول در میان اولین کسانی بود که "گفتگوی بین ادیان" را با هدف گسترش جنبه اصلی و اصلی دیگر از انجیل انجام داد: تبدیل روح ها. در حالی که اصطلاح مناسب برای این امر صرفاً "بشارت دادن" است ، روشن است که سنت پل از همان ابزاری استفاده می کند که امروزه برای جلب توجه شنوندگان ادیان غیر یهودی-مسیحی استفاده می کنیم. در کتاب اعمال رسول ، پاول وارد آرئوپاگوس ، مرکز فرهنگی آتن می شود.

… او در کنیسه با یهودیان و با نمازگزاران و هر روز در میدان عمومی با هر کسی که آنجا بود بحث می کرد. حتی برخی از فلاسفه اپیکوری و رواقی او را درگیر بحث و گفتگو کردند. (اعمال 17: 17-18)

اپیكوریان در پی دستیابی به خوشبختی از طریق استدلال هوشیار بودند در حالی كه رواقیان شباهت بیشتری به كانون گرایان امروز داشتند ، آنها كه طبیعت را می پرستند. در حقیقت ، درست همانطور که پاپ فرانسیس تأیید کرد که کلیسا آنچه "واقعی" است در ادیان دیگر تصدیق می کند ، سنت پاول نیز حقایق فلاسفه و شاعران یونانی آنها را تصدیق می کند:

او از همه نژاد بشر ساخته شده است تا در تمام سطح زمین ساکن شود ، و فصلهای مرتب شده و مرزهای مناطق آنها را تعیین کرد ، به طوری که مردم می توانند به دنبال خدا باشند ، حتی ممکن است برای او قلقلک دهند و او را پیدا کنند ، اگرچه واقعاً او از هرکدام از ما دور نیست همانطور که حتی برخی از شاعران شما گفته اند: "در او ما زندگی می کنیم و حرکت می کنیم و موجودیت خود را داریم." زیرا ما نیز فرزندان او هستیم. (اعمال 17: 26-28)

 

زمینه مشترک RE آماده سازی بشر

پاپ فرانسیس در این تصدیق حقیقت ، از سوی دیگر حسن "آنچه ما مشترک داریم" است ، امید می یابد که "راه های جدیدی برای احترام متقابل ، همکاری و در واقع دوستی گشوده شود." ^[2]گفتگوی بین ادیان در سریلانکا ، کاتولیک هرالد، 13 ژانویه 2015 در یک کلام ، "رابطه" بهترین اساس و فرصت را در نهایت برای انجیل تشکیل می دهد.

... شورای [دوم واتیکان] در مورد "آماده سازی های انجیلی" در رابطه با "چیزی خوب و معتبر" که در افراد و گاهی در ابتکارات مذهبی یافت می شود صحبت کرد. در هیچ صفحه ای صریحاً از مذاهب به عنوان راههای نجات یاد نشده است. - ایلاریا مورالی ، متکلم ؛ "سو Mis تفاهم درباره گفتگوی بین دینی" ؛ ewtn.com

فقط یک واسطه برای پدر وجود دارد و آن عیسی مسیح است. همه مذاهب مساوی نیستند و همچنین همه ادیان به خدای یگانه واقعی منتهی نمی شوند. به عنوان کاتشیک می گوید:

Council این شورا می آموزد كه كلیسا ، یك زائر در حال حاضر روی زمین ، برای نجات ضروری است: یگانه مسیح واسطه و راه نجات است. او در بدن خود که کلیساست حضور دارد. او خود صریحاً بر ضرورت ایمان و غسل تعمید تأکید کرد و بدین ترتیب در همان زمان ضرورت کلیسایی را که انسان از طریق تعمید به آن وارد می شوند ، تأیید کرد. از این رو نمی توان آنها را نجات داد ، کسانی که می دانستند کلیسای کاتولیک را خدا به ضرورت مسیح بنا نهاده است ، از ورود به آن و یا ماندن در آن خودداری می کنند. -CCC ، ن. 848

اما اینکه فیض چگونه در روح کار می کند موضوع دیگری است. پائول می گوید:

کسانی که توسط روح خدا هدایت می شوند فرزندان خدا هستند. (روم 8:14)

کلیسا می آموزد که چنین است ممکن که برخی بدون اینکه اسم او را بشناسند از حقیقت پیروی می کنند:

کسانی که بدون تقصیر خودشان ، انجیل مسیح یا کلیسای او را نمی دانند ، اما با این وجود با قلبی صمیمانه به دنبال خدا هستند و تحت تأثیر فضل قرار می گیرند ، در اعمال خود سعی می کنند اراده او را همانطور که می دانند انجام دهند دستورات وجدان آنها - آنها نیز ممکن است به یک رستگاری ابدی برسند ... کلیسا هنوز هم وظیفه و همچنین حق مقدس دارد که بشارت همه انسان ها را بدهد. -CCC، n 847-848

ما نمی توانیم فقط در "دوستی" با دیگران متوقف شویم. ما به عنوان مسیحی ، مکلف به برقراری ارتباط با انجیل هستیم ، حتی به قیمت جان خود. بنابراین هنگامی که پاپ فرانسیس در تابستان گذشته با رهبران بودایی ملاقات کرد ، او به صراحت متناسب با ملاقات - نه تلاشی برای ادغام کاتولیک و بودیسم - را به زبان آورد:

این دیدار برادری ، گفتگو و دوستی است. و این خوب است این سالم است و در این لحظات که از جنگ و نفرت زخمی می شوند ، این حرکات کوچک بذر صلح و برادری است. - پاپ فرانسه ، گزارشات رم ، 26 ژوئن 2015؛ romereports.com

در توصیه های رسولی ، اوانجلی گودیم, پاپ فرانسیس در مورد "هنر همراهی" صحبت می کند^[3]قس اوانجلی گودیم, ن. 169 با دیگران که به غیر مسیحیان گسترش می یابد ، و در واقع راه را برای بشارت آماده می کند. کسانی که به پاپ فرانسیس مشکوک هستند ، باید دوباره سخنان خود را بخوانند:

گفتگوی بین ادیان شرط لازم صلح در جهان است و بنابراین برای مسیحیان و همچنین سایر جوامع دینی یک وظیفه است. این گفتگو در وهله اول گفتگویی درباره وجود انسان است یا به سادگی ، همانطور که گفته می شود اسقف های هند گفته اند ، این مسئله "در برابر آنها باز بودن ، شادی و غم های خود را تقسیم می کنند". از این طریق می آموزیم دیگران و روشهای مختلف زندگی ، تفکر و گفتار آنها را بپذیریم طرف دیگر "و" دانستن اینکه گفتگو می تواند به هر طرف غنی شود. آنچه مفید نیست ، گشودگی دیپلماتیک است که برای جلوگیری از مشکلات به همه چیز "بله" می گوید ، زیرا این راهی برای فریب دیگران و محروم کردن منافع خوبی است که به ما داده شده است تا سخاوتمندانه با دیگران تقسیم کنیم. بشارت دادن و گفتگوی بین ادیان ، به دور از مخالفت ، متقابلاً از یکدیگر حمایت و تغذیه می کنند. -Evangelii Gaudium ، n 251 ، واتیکان.وا

 

قبل از شلیک مکث کنید

امروزه عده ای در کلیسا هستند که نسبت به "نشانه های زمان" بسیار زنده هستند ... اما نسبت به هرمنوتیک و الهیات صحیح چندان هوشیار نیستند. امروزه ، مانند بسیاری از فرهنگ ها ، تمایل به نتیجه گیری سریع ، گرفتن فرضیات کم عمق برای حقیقت و ادعاهای شورانگیز به عنوان انجیل وجود دارد. این امر به ویژه در حمله ظریف به پدر مقدس آشکار می شود - یک قضاوت ریشه ای مبتنی بر روزنامه نگاری ناشایست ، ادعاهای نادرست انجیلی و پیشگویی های کذب کذب مبنی بر اینکه پاپ "پیامبری دروغین" در کاوتز با دجال است. وجود فساد ، ارتداد و "دود شیطان" که در برخی از راهروهای واتیکان جاری است ، بدیهی است. این که نایب السلطنه معتبر مسیح کلیسا را ​​نابود خواهد کرد چیزی نیست جز بدعت. زیرا این مسیح بود - نه من - كه اعلام كرد دفتر پیتر "صخره ای" است و "دروازه های جهنم پیروز نخواهند شد". این بدان معنا نیست که یک پاپ نمی تواند با کمرویی ، دنیاطلبی یا رفتار رسوائی به او آسیب برساند. اما این ندای دعا برای او و همه چوپانان ما است - نه مجوزی برای اتهامات واهی و اظهارات افترا آمیز.

من همچنان نامه هایی دریافت می کنم که به من می گوید من "نابینا" ، "اغفال" و "فریب" هستم زیرا ظاهراً "از نظر احساسی" با پاپ فرانسیس "وابسته" هستم (حدس می زنم که این فقط فرانسیس در خشم قضاوت نیست). در همان زمان ، من دلسوز هستم ، تا حدی ، با کسانی که این ویدیو را مستثنی می کنند (و ما نمی توانیم تصور کنیم که پاپ فرانسیس آن را تأیید کرده است چه برسد به اینکه چگونه با هم ویرایش شده باشد.) نحوه ارائه تصاویر دارای یک بوسه از همگرایی است ، حتی هرچند پیام پاپ با رهنمودهای کلیسا در مورد گفتگوی بین ادیان مطابقت دارد.

نکته کلیدی در اینجا تشخیص مواردی است که پاپ با توجه به سنت مقدس و کتاب مقدس می گوید - و مطمئناً نه چه تعداد انگشت شماری از روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان شلخته نتیجه گیری کرده اند. به عنوان مثال ، هیچ یک از آنها چیزی را که پاپ در طی آنجلوس یک روز پس از انتشار فیلم گفته بود ، گزارش نداد: 

... کلیسا "آرزو دارد که همه مردم زمین می توانند با ملاقات با عیسی مسیح ، عشق مهربانانه او را تجربه کند ... [کلیسا] آرزو دارد با احترام ، برای هر زن و مرد این جهان ، کودکی را نشان دهد که برای نجات همه متولد شده است. - آنجلو ، 6 ژانویه ، 2016 ؛ زنیت.org