HET de adem van God staat in het centrum van de schepping. Het is deze ademhaling die niet alleen de schepping vernieuwt, maar ook jou en mij de kans geeft om opnieuw te beginnen als we gevallen zijn ...
DE ADEM VAN HET LEVEN
Bij het aanbreken van de schepping, na alle andere dingen gemaakt te hebben, schiep God de mens naar Zijn eigen beeld. Hij is ontstaan toen God ademde in hem.
Toen vormde de Here God de man uit het stof van de aarde en blies de levensadem in zijn neusgaten, en de man werd een levend wezen. (Genesis 2: 7)
Maar toen kwam de val toen Adam en Eva zondigden, de dood inademend, om zo te zeggen. Deze breuk in gemeenschap met hun Schepper kon maar op één manier hersteld worden: God Zelf, in de Persoon van Jezus Christus, moest de zonde van de wereld “inademen”, aangezien alleen Hij hen kon verwijderen.
Omwille van ons heeft hij hem tot zonde gemaakt die de zonde niet kende, zodat wij de gerechtigheid van God in hem zouden worden. (2 Korintiërs 5:21)
Toen dit verlossingswerk eindelijk 'af' was,[1]John 19: 30 Jezus uitgeademd, waardoor de dood door de dood wordt overwonnen:
Jezus slaakte een luide kreet en blies zijn laatste adem uit. (Marcus 15:37)
Op de morgen van de opstanding, de Vader ademde leven in opnieuw in Jezus 'lichaam, waardoor Hij de "nieuwe Adam" wordt en het begin van een "nieuwe schepping". Er bleef nu maar één ding over: dat Jezus dit nieuwe leven in de rest van de schepping zou blazen - om uit te ademen vrede te brengen. erop, achteruit werkend, te beginnen bij de mens zelf.
'Vrede zij met je. Zoals de Vader mij heeft gezonden, zend ik jou ook. " En toen hij dit had gezegd, blies hij op hen en zei tegen hen: "Ontvang de Heilige Geest. Als u de zonden van iemand vergeeft, worden ze vergeven; als je de zonden van iemand behoudt, blijven ze behouden. " (Johannes 2o: 21-23)
Hier is dan hoe u en ik deel worden van deze nieuwe schepping in Christus: door de vergeving van onze zonden Dat is hoe nieuw leven ons binnenkomt, hoe de adem van God ons herstelt: wanneer we vergeven zijn en dus in staat zijn tot gemeenschap. Verzoening is de betekenis van Pasen. En dit begint met de wateren van de doop, die de "erfzonde" wegspoelen.
DOOP: ONZE EERSTE ADEM
In Genesis staat dat nadat God leven in Adams neusgaten had geblazen "Er stroomde een rivier uit Eden om de tuin te bevloeien." [2]Gen 2: 10 Zo wordt in de nieuwe schepping een rivier voor ons hersteld:
Maar een van de soldaten doorboorde zijn zij met een speer, en meteen kwam er bloed en water uit. (Johannes 19:34)
Het "water" is een symbool van onze doop. Het is in die doopvont dat nieuwe christenen adem voor het eerst als een nieuwe creatie. Hoe? Door de macht en het gezag waaraan Jezus de apostelen gaf “Vergeef de zonden van 
ieder." Voor oudere christenen (catechumenen) is het besef van dit nieuwe leven vaak een emotioneel moment:
Want het Lam in het midden van de troon zal hun herder zijn, en hij zal hen naar bronnen van levend water leiden; en God zal elke traan van hun ogen afwissen. (Openbaring 7:17)
Jezus zegt dat over deze rivier "Het zal in hem een bron worden van water dat opwelt tot het eeuwige leven." [3]Johannes 4:14; cf. 7:38 Nieuw leven. Nieuwe adem.
Maar wat gebeurt er als we opnieuw zondigen?
DE CONFESSIONAL: HOE OPNIEUW TE ADEMEN
Niet alleen water, maar bloed stroomde van de zijde van Christus. Het is dit kostbare bloed dat over de zondaar spoelt, zowel in de eucharistie als in wat het "sacrament van bekering" wordt genoemd (of "boete", "belijdenis", "verzoening" of "vergeving"). Biechten was ooit een intrinsiek onderdeel van de christelijke reis. Maar sinds Vaticanum II is het niet alleen 'uit de mode' geraakt, maar zijn biechtstoelen zelf vaak omgevormd tot bezemkasten. Dit is vergelijkbaar met het feit dat christenen vergeten hoe ze moeten ademen!
Als je de giftige dampen van zonde in je leven hebt ingeademd, heeft het geen zin om in een staat van verstikking te blijven, wat geestelijk gezien is wat zonde met de ziel doet. Want Christus heeft voor u een uitweg uit het graf gegeven. Om weer nieuw leven in te blazen, is het nodig dat je deze zonden 'uitademt' voor God. En Jezus, in de tijdloosheid van de eeuwigheid waar Zijn Offer altijd het huidige moment binnengaat, inhaleert je zonden zodat ze in Hem gekruisigd kunnen worden.
Als we onze zonden belijden, is hij getrouw en rechtvaardig, en zal hij onze zonden vergeven en ons van alle ongerechtigheid reinigen. (1 Johannes 1: 9)
… Er zijn water en tranen: het water van de doop en de tranen van bekering. —St. Ambrosius, Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 1429
Ik weet niet hoe christenen zouden kunnen leven zonder dit grote sacrament van de biecht. Misschien niet. Misschien verklaart het gedeeltelijk waarom zo velen zich tegenwoordig tot medicijnen, voedsel, alcohol, amusement en psychiaters hebben gewend om hen te helpen 'ermee om te gaan'. Is het omdat niemand hen heeft verteld dat de Grote Geneesheer hen in het "tribunaal van barmhartigheid" opwacht om hen te vergeven, te reinigen en te genezen? In feite zei een exorcist ooit tegen me: "Een goede bekentenis is krachtiger dan honderd exorcismen." Inderdaad, veel christenen lopen rond, letterlijk onderdrukt door boze geesten die hun longen verpletteren. Wil je weer ademen? Ga naar bekentenis.
Maar alleen met Pasen of Kerstmis? Veel katholieken denken zo omdat niemand hen iets anders heeft verteld. Maar ook dit is een recept voor spirituele kortademigheid. St. Pio zei ooit:
Belijdenis, wat de zuivering van de ziel is, moet niet later dan om de acht dagen worden gedaan; Ik kan het niet verdragen om zielen langer dan acht dagen weg te houden van de belijdenis. —St. Pio van Pietrelcina
St. John Paul II heeft er een mooi punt aan gegeven:
“… Degenen die vaak naar de biecht gaan en dat doen met het verlangen om vooruitgang te boeken” zullen de stappen opmerken die ze in hun spirituele leven maken. "Het zou een illusie zijn om naar heiligheid te zoeken, overeenkomstig de roeping die men van God heeft ontvangen, zonder vaak deel te nemen aan dit sacrament van bekering en verzoening." —POPE JOHN PAUL II, Apostolische penitentiaire conferentie, 27 maart 2004; katholieke cultuur.org
Na deze boodschap op een conferentie te hebben gepredikt, deelde een priester die daar biechten hoorde, dit verhaal met mij:
Een man vertelde me voor deze dag dat hij niet geloofde in de biecht en dat hij dat nooit meer van plan was. Ik denk dat toen hij de biechtstoel binnenkwam, hij net zo verrast was als de blik die ik op mijn gezicht had. We keken elkaar allebei aan en huilden.
Dat was een man die ontdekte dat hij inderdaad adem nodig heeft.
ADEMHALINGSVRIJHEID
Belijdenis is niet voorbehouden aan alleen de "grote" zonden.
Zonder strikt noodzakelijk te zijn, wordt het belijden van alledaagse fouten (dagelijkse zonden) niettemin sterk aanbevolen door de Kerk. De regelmatige belijdenis van onze dagelijkse zonden helpt ons inderdaad ons geweten te vormen, te vechten tegen kwade neigingen, ons door Christus te laten genezen en vooruitgang te maken in het leven van de Geest. Door vaker door dit sacrament de gave van de barmhartigheid van de Vader te ontvangen, worden we aangespoord om barmhartig te zijn zoals Hij barmhartig is ...
Individuele, integrale belijdenis en absolutie blijven de enige gewone manier voor de gelovigen om zich te verzoenen met God en de Kerk, tenzij fysieke of morele onmogelijkheid een excuus is voor dit soort belijdenis. " Daar zijn diepgaande redenen voor. Christus is aan het werk in elk van de sacramenten. Hij spreekt elke zondaar persoonlijk toe: "Mijn zoon, uw zonden zijn vergeven." Hij is de arts die zorgt voor elk van de zieken die hem nodig hebben om ze te genezen. Hij richt ze op en integreert ze in de broederlijke gemeenschap. Persoonlijke belijdenis is dus de meest expressieve vorm van verzoening met God en met de Kerk. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 1458, 1484
Als je gaat biechten, ben je echt bevrijd van je zonde. Satan, wetende dat u vergeven bent, heeft nog maar één ding in zijn gereedschapskist met betrekking tot uw verleden - de "schuldreis" - de hoop dat u nog steeds de dampen van twijfel in Gods goedheid zult inademen:
Het is ongelofelijk dat een christen zich schuldig blijft voelen na het sacrament van de biecht. U die 's nachts huilt en overdag huilt, heb vrede. Welke schuld er ook mag zijn geweest, Christus is verrezen en Zijn bloed heeft het weggewassen. U kunt naar Hem toe komen en een beker van uw handen maken, en één druppel van Zijn bloed zal u reinigen als u gelooft in Zijn genade en zegt: "Heer, het spijt me." - Dienaar van God Catherine de Hueck Doherty, Kus van Christus
My Kind, al je zonden hebben Mijn Hart niet zo pijnlijk verwond als je huidige gebrek aan vertrouwen dat je na zoveel inspanningen van Mijn liefde en genade nog steeds aan Mijn goedheid zou moeten twijfelen. —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1486
Tot slot bid ik dat u zult nadenken over het feit dat u dat bent Een nieuwe creatie in Christus. Dit is de waarheid als je je laat dopen. Het is de waarheid als je weer uit de biechtstoel komt:
Wie in Christus is, is een nieuwe schepping: de oude dingen zijn voorbijgegaan; zie, er zijn nieuwe dingen gekomen. (2 Kor 5: 16-17)
Als je vandaag stikt in schuldgevoel, is dat niet omdat het moet. Als u niet kunt ademen, is dat niet omdat er geen lucht is. Jezus blaast op dit moment nieuw leven in jouw richting. Het is aan jou om in te ademen ...
Laten we niet in onszelf gevangen blijven, maar laten we onze verzegelde graven voor de Heer openbreken - ieder van ons weet wat ze zijn - zodat Hij kan binnenkomen en ons leven kan schenken. Laten we Hem de stenen van onze wrok en de keien van ons verleden geven, die zware lasten van onze zwakheden en vallen. Christus wil komen en ons bij de hand nemen om ons uit onze angst te halen ... Moge de Heer ons uit deze val bevrijden, van christenen zonder hoop te zijn, die leven alsof de Heer niet verrezen is, alsof onze problemen het middelpunt waren van onze levens. —POPE FRANCIS, Homilie, Paaswake, 26 maart 2016; vaticaan.va
GERELATEERDE LEZING
Over een goede bekentenis afleggen
De kunst van het opnieuw beginnen
The Great Refuge en Safe Harbor
Uw financiële steun en gebeden zijn waarom
u leest dit vandaag.
Zegen u en dank u.
Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
