Od grzechu

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na 19 marca 2014 r
Środa Drugiego Tygodnia Wielkiego Postu
Uroczystość św. Józefa

Teksty liturgiczne tutaj

Spójrz na mężczyznę, Michael D. O'Brien

ST. PAWEŁ powiedział kiedyś, że „jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, to puste jest również nasze przepowiadanie; pusta też twoja wiara. " ^[1]por. 1 Kor 15 Można też powiedzieć, jeśli nie ma czegoś takiego jak grzech lub piekło, wtedy też puste jest nasze nauczanie; pusta też twoja wiara; Chrystus umarł na próżno, a nasza religia jest bezwartościowa.

Dzisiejsze czytania mówią nam o długo oczekiwanym przyjściu następcy Dawida, króla, który miał ustanowić wieczne królestwo. On będzie tym, przez którego złożono obietnicę Abrahamowi, ojciec wielu narodów, byłby spełniony. Urodził się z Marii, żony Józefa z rodu Dawida. A jego imię toJezus-Po hebrajsku Jozue, co oznacza „Jahwe zbawia”. Tak więc Jezus przyszedł w jednym celu:

… Ponieważ zbawi swój lud od jego grzechów. (Dzisiejsza Ewangelia)

Tak, bądźmy tolerancyjni. Bądźmy miłosierni. Bądźmy uprzejmi, delikatni i współczujący. Ale nie zapominajmy nigdy o istocie misji Jezusa Chrystusa, którą dzielimy na mocy naszego chrztu: prowadzić innych do zbawienia przez odpuszczenie ich grzechów.

Ale jak mogą wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jak mogą uwierzyć w Tego, o którym nie słyszeli? A jak mogą słyszeć bez kogoś, kto mógłby głosić? A jak ludzie mogą głosić, jeśli nie są posłani? Jak napisano: „Jak piękne są stopy tych, którzy niosą dobrą nowinę!” (Rz 10, 14-15)

A dobra wiadomość jest taka: Jezus przyszedł, aby zbawić swój lud od jego grzechów. Nie ma wtedy dobrych wiadomości bez Zbawiciela. Nie ma Zbawiciela, jeśli nie ma od czego być zbawionym. A to, od czego jesteśmy zbawieni, to nasz grzech.

Ale tylko wtedy, gdy pokutujemy.

… W istocie Jego celem nie było jedynie utwierdzenie świata w jego światowości i bycie jego towarzyszem, pozostawiając go całkowicie niezmienionym. —POPE BENEDICT XVI, Fryburg Bryzgowijski, Niemcy, 25 września 2011; www.chiesa.pl

Dlatego nie możemy uchylać się od naszego obowiązku, jako chrześcijan, dzielenia się dobrą nowiną, że nie tylko istnieje życie wieczne po śmierci, ale że nie jesteśmy już oddzieleni od tego Życia, a to, co nas od niego oddziela i nadal od niego oddziela, jest nasz grzech.

Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, ale darem Boga jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. (Rz 6)

Nie ma chrześcijaństwa bez wyznania, religii bez pokuty, zbawienia bez smutku, królestwa bez skruchy, nieba bez pokory. Dzisiejszy skandal, wielki skandal naszych czasów, to Kościół, który w wielu miejscach nie rozumie już, dlaczego ich Pan i Zbawiciel umarł za nich, a zatem co oni sami muszą zrobić, aby stać się znakiem nadziei dla świata.

Skrucha to nie tylko przyznanie się, że popełniłem błąd; jest to odwrócenie się plecami do zła i rozpoczęcie wcielania Ewangelii. Od tego zależy przyszłość chrześcijaństwa w dzisiejszym świecie. Świat nie wierzy w to, czego nauczał Chrystus, ponieważ my tego nie wcielamy. - Sługa Boża Catherine de Hueck Doherty, Pocałunek Chrystusa

Być może świat znowu zacznie wierzyć, kiedy zaczniemy żyć tym, co głosimy, głosimy to, w co wierzymy i wierzymy w cel, dla którego przyszedł Jezus: cierpieć i umrzeć, aby zgładzić nasze grzechy….

W tym celu przyszedłem na tę godzinę. (Ewangelia Jana 12:27)

Obyśmy nigdy nie wstydzili się głosić tej prawdy: konieczności odwrócenia się od grzechu, ponieważ w ten sposób okradamy innych z radości Ewangelii, jaką jest poznanie uzdrawiającej miłości i mocy Krzyża Chrystusa, który nas wyzwala wina, ucisk i wieczna śmierć.

Radość z ewangelii napełnia serca i życie wszystkich, którzy spotykają Jezusa. Ci, którzy przyjmą jego ofertę zbawienia, zostaną uwolnieni od grzechu, smutku, wewnętrznej pustki i samotności… Teraz jest czas, aby powiedzieć Jezusowi: „Panie, dałem się zwieść; na tysiąc sposobów unikałem Twojej miłości, ale oto jestem ponownie, aby odnowić moje przymierze z Tobą. Potrzebuję cię. Zbaw mnie jeszcze raz, Panie, weź mnie jeszcze raz w swoje odkupieńcze uściski. " -PAPIEŻ FRANCISZEK, Evangelii Gaudium, n. 1

POWIĄZANE CZYTANIE