Ludzkie tradycje

KAŻDEGO rano to ten sam rytuał dla milionów ludzi: weź prysznic, ubierz się, nalej kawy, zjedz śniadanie, umyj zęby itp. Kiedy wracają do domu, to często inny rytm: otwórz pocztę, przesiadaj się z pracy ubranie, rozpoczęcie kolacji itp. Poza tym życie ludzkie naznaczone jest innymi „tradycjami”, czy to zakładanie choinki, pieczenie indyka w Święto Dziękczynienia, malowanie twarzy na dzień gry czy umieszczanie świecy w oknie. Rytualizm, czy to pogański, czy religijny, wydaje się oznaczać życie ludzkiej działalności w każdej kulturze, czy to rodzin sąsiedzkich, czy kościelnej rodziny Kościoła. Dlaczego? Ponieważ symbole są językiem same w sobie; niosą ze sobą słowo, znaczenie, które przekazuje coś głębszego, bez względu na to, czy jest to miłość, niebezpieczeństwo, pamięć czy tajemnica.

Dlatego często jest zaskakujące, gdy fundamentaliści czasami potępiają katolików, twierdząc, że nasz kult to „puste rytuały” i „ludzkie tradycje”, które potępił sam Jezus. Ale czy On?

Lekceważycie przykazanie Boże, ale trzymacie się tradycji ludzkiej… Jakże dobrze odłożyliście na bok przykazanie Boże, aby zachować swoją tradycję!

Dokładniejsza analiza słów Chrystusa wskazuje, że nie potępiał on tradycji ludzkiej, ale tych, którzy stawiają ludzkie tradycje, prawa lub wymagania przed wolą Bożą wyrażone w przykazaniach. W tym sensie to prawda: ci, którzy myślą, że wystarczy po prostu pojawić się na mszy w każdą niedzielę, zapalić świece, zadzwonić dzwonkami… ale potem od poniedziałku do soboty żyją tak, jak chcą, ignorując Boga i bliźniego - oni też są. przedkładanie rytuałów ponad związek, zwyczaje ponad przykazania. Dla, „Wiara sama w sobie, jeśli nie ma uczynków, jest martwa". ^[1]por. Jam 2:17 Podobnie ci, którzy traktują nabożeństwa i rytuały jak kosmiczny automat sprzedający (jeśli to zrobię, dostaję to) zapominają, że to „łaską jesteście zbawieni przez wiarę, a to nie jest od was; jest to dar Boży." ^[2]por. Ef 2:8

Unieważniasz słowo Boże na rzecz swojej tradycji, którą przekazałeś.

Ale to nie znaczy, że bogata symbolika i rytuały same w sobie są błędne. Kościół to przede wszystkim rodzina - rodzina, której przodkami byli Żydzi. To z nich zostały zaczerpnięte symbole liturgiczne, od kadzidła, przez świece, po szaty, aż po samo wykorzystanie budynku jako miejsca zgromadzeń. Takie są tradycje rodzinne. Jezus powiedział:

Nie myślcie, że przyszedłem znieść prawo lub proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. (Mt 5)

Chrześcijaństwo czerpie swoje starożytne bogactwo ze Starego Testamentu; nie znosi tego. Nagle symbole w Torze nabierają nowego znaczenia. Jezus staje się „barankiem”, który gładzi grzechy ludu; Jego jest krwią symbolizowaną w ofierze Mojżesza; Świątynia staje się ciałem Chrystusa, Jego ziemskim i mistycznym ciałem; menora symbolizuje „światło świata” ustawione na świeczniku w Nowym Testamencie; manna na pustyni jest prekursorem Chleba Życia itd. Wczesny Kościół nie usunął tych symboli, ale odkrył ich nowe znaczenie. W ten sposób święte symbole i tradycje stały się sposobem wskazania na transcendencję, na tajemnicę Emmanuela - „Bóg z nami”.

W ten sposób mamy rozumieć święte symbole, sztukę i architekturę Kościoła. Jest to ten sam wyraz zachwytu nad wspaniałością Boga, jaki Salomon również odczuwał, jak w dzisiejszym pierwszym czytaniu, kiedy budował świątynię:

Czy rzeczywiście może być tak, że Bóg mieszka na ziemi? Jeśli niebiosa i najwyższe niebiosa nie mogą cię pomieścić, o ileż mniej ta świątynia, którą zbudowałem!

O ileż większe jest więc nasze pragnienie twórczego wyrażania poprzez symbole, że Bóg wciąż z nami mieszka! Pamiętam małą społeczność w byłej Jugosławii, którą odwiedziłem kilka lat temu. Kilka rodzin uchodźców mieszkało w chatach z blaszanymi ścianami i podartymi zasłonami na zasłony okienne. ^[3]por Jak zimno jest w twoim domu? Byli tacy biedni! A jednak wszyscy w porozumieniu z proboszczem nalegali na zbudowanie małego kościoła. Był to piękny wyraz ich miłości do Boga i Bożej miłości do nich. Na początku trochę zaskakują marmurowe posadzki, piękne dzieła sztuki i bogato zdobione Tabernakulum, zastanawiając się, czy nie byłyby to lepiej wydane pieniądze na mieszkanie. Ale ich serca biły w rytm z sercem Salomona: Czy rzeczywiście może być tak, że Bóg mieszka na ziemi?

Na koniec nie możemy zapomnieć, że to sam Chrystus ustanowił wiele tradycji: „Zrób to na moją pamiątkę”, Powiedział podczas Ostatniej Wieczerzy. „Idź więc i chrzcz”, Powiedział, co obejmowało rytuał chrztu, w którym sam brał udział. Rysował symbole na ziemi, gdy cudzołożnica miała zostać ukamienowana (słowa pisane); Zmieszał ślinę z gliną, aby nałożyć na oczy niewidomego (sakramentalia); Umył stopy Apostoła (rytuały); Poświęcił chleb i wino (sakramenty); i nieustannie posługiwał się symboliką w przypowieściach, które opowiadał każdego dnia (liturgia słowa). Jezus był mistrzem tworzenia tradycji! Czyż Wcielenie nie jest najpotężniejszym z nich wszystkich symbolem?

Tak, Wcielenie staje się punkt odniesienia dla wszystkich naszych tradycji. Bóg wszedł w czas; Wkroczył w osnowę i wątek ludzkiego życia. Dlatego wzbudza w swojej boskiej naturze wszystko, co ludzkie; wszystko, co robimy prawda, piękno, dobroć staje się kadzidłem wznoszącym się do Ojca Niebieskiego.

Nie, Jezus nie tylko nie potępił tradycji, ale także Tradycji odnoszących się do wiary i moralności, których nam nakazał przestrzegać.

Chwalę Cię za to, że pamiętasz mnie we wszystkim i mocno trzymasz się tradycji, tak jak ci je przekazałem. (1 Kor 11: 2)

Tak więc, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, których was nauczyliśmy, czy to przez nasze słowo mówione, czy przez nasz list. (2 Tes 2:15)

Zwróćmy uwagę, że sama tradycja, nauczanie i wiara Kościoła katolickiego od samego początku, którą dał Pan, była głoszona przez Apostołów i została zachowana przez Ojców. Na tym został założony Kościół; a jeśli ktoś odejdzie od tego, nie jest ani nie powinien być nazywany chrześcijaninem ... —Św. Atanazy (360 ne), Cztery listy do Serapiona z Thmiusa 1, 28

POWIĄZANE CZYTANIE

• O interpretacji Pisma: Podstawowy problem

• Zrozumienie Pisma Świętego i Tradycji… nie jedno bez drugiego. Niesamowity blask prawdy

• Dwa powody, by zostać katolikiem