Nie sam

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na Środę IV Tygodnia Wielkiego Postu 18 marca 2015 r

Teksty liturgiczne tutaj

THE na tym polegało całe życie Jezusa: spełnianie woli Ojca Niebieskiego. Godne uwagi jest to, że chociaż Jezus jest Drugą Osobą Trójcy Świętej, to nadal czyni to absolutnie nic na własną rękę:

Powiadam wam, Syn nie może nic zrobić sam z siebie, ale tylko to, co widzi, że Ojciec czyni; za to, co czyni, Syn też uczyni. (Dzisiejsza Ewangelia)

Jezus nie ma tego urazy. Zamiast tego objawia, że ​​wola Ojca jest sama źródło miłości do Syna:

Ojciec bowiem kocha Syna i pokazuje Mu wszystko, co On sam czyni ...

Drogi w Chrystusie, jeśli Jezus nic nie czyni bez Ojca, o ileż bardziej niż wszystko, co ty i ja, powinno być zrobione z Ojcem. W jednym z zatwierdzonych tekstów Sługi Bożej Luizy Picarretty Matka Boża mówi:

… Cała moja świętość wypłynęła ze słowa „Fiat”. Nie poruszyłem się - nawet nie oddychałem, nie robiłem kroku, nie robiłem ani jednej czynności, nic, nic - jeśli nie z Woli Bożej. Wola Boża była moim życiem, pokarmem, wszystkim, i wytworzyła we mnie taką świętość, bogactwo, chwałę i zaszczyty - nie ludzkie, ale boskie. -Święci w Woli Bożej przez ks. Sergio Pellegrini, s. 13 za zgodą kościelną arcybiskupa Trani

I tak było z Jezusem, który wskazywał nam „drogę”:

Nie szukam własnej woli, ale woli Tego, który mnie posłał. (Dzisiejsza Ewangelia)

To zdjęcie była tak jak to było w ogrodzie Eden przed upadkiem: Adam i Ewa żyli całkowicie in Wola Boża tak, że wszystko, co robili, było reprodukcją życia Bożego, ponieważ Jego Słowo żyje. ^[1]por To jest życie! I tak Mary mówi dalej do Luizy:

Dlatego nie powinieneś patrzeć na to, ile lub jak mało robisz, ale raczej na to, czy to, co robisz, jest z woli Boga, ponieważ Pan patrzy bardziej na małe uczynki, jeśli są wykonywane zgodnie z Jego wolą, niż na wielkie, jeśli nie są. - Tamże. p. 13-14

Izajasz w jednym ze swoich najpiękniejszych i najdelikatniejszych fragmentów pisze:

Czy matka może zapomnieć o swoim niemowlęciu, być pozbawiona czułości dla dziecka swego łona? Nawet gdyby ona zapomniała, ja nigdy o tobie nie zapomnę. (Pierwsze czytanie)

Czasami można poczuć się opuszczonym przez Boga pośród prób, pośród cierpień, które wydają się zbyt niesprawiedliwe, zbyt duże, zbyt niewytłumaczalne. Ale tutaj musimy uczyć się od Maryi i Jezusa, którzy pokazują nam, co robić w obliczu trudnych: drogą naprzód jest wypełnianie woli Ojca w wszystko. Jest jak ścieżka prowadząca przez ciemne zarośla, bezpieczna ścieżka wijąca się przez dolinę cienia śmierci.

Prowadzi mnie prawymi ścieżkami ze względu na swoje imię. Choćbym chodził doliną cienia śmierci, zła się nie ulęknę, bo ty jesteś ze mną; twoja laska i laska pocieszają mnie… (Psalm 23: 3-4)

Jego wola jest zatem „laską i laską”, która staje się delikatnym szturchnięciem w ciemności, popychając mnie ścieżką życia.

… Kto im lituje się nad nimi, prowadzi ich i prowadzi nad źródłami wody. Wytnę drogę przez wszystkie moje góry i wyrównuję moje autostrady. (Pierwsze czytanie)

Droga, którą przecina, jest „obowiązkiem chwili”, zadaniem powołania. ^[2]czytać: Obowiązek chwili i Sakrament chwili obecnej Mogę nic nie czuć, nic nie widzieć, nic nie słyszę w duchu. Bóg może wydawać się oddalony o miliard mil. Ale mimo wszystko pójdę drogą Jego Woli, która prowadzi do życia. Widzę więc, że muszę podjąć decyzję, by oprzeć się pokusie buntu, oddać się ciału, przestać się modlić, nie czuć litości nad sobą, podnieść swój krzyż i podążać śladami Tego, który już szedł droga.

Ale także, kiedy zaczynam żyć zgodnie z wolą Ojca, stwierdzam, że On wcale nie jest tak daleko.

Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze. (Dzisiejszy Psalm)