Helixnevel
HET vernietiging is, wat een plaatselijke bewoner mij beschreef als "bijbelse proporties". Ik kon het alleen maar eens zijn in een verbijsterde stilte nadat ik de schade van de orkaan Katrina uit de eerste hand had gezien.
De storm deed zich zeven maanden geleden voor - slechts twee weken na ons concert in Violet, 15 mijl ten zuiden van New Orleans. Het lijkt erop dat het vorige week is gebeurd.
ONHERKENBAAR
Stapels vuilnis en puin staan mijlenver langs vrijwel elke straat, door parochie na parochie, stad na stad. Hele huizen van twee verdiepingen - cementplaten en zo - werden opgepakt en naar het midden van de straat verplaatst. Hele wijken met splinternieuwe huizen zijn verdwenen, zonder een spoor van puin. De belangrijkste Interstate-10 is nog steeds bezaaid met verwoeste voertuigen en boten die worden vervoerd van God weet waar. In St. Bernard Parish (graafschap) zijn de meeste wijken waar we door reden verlaten verlaten, inclusief luxe huizen in relatief goede staat (er is geen stroom, geen water en kilometers lang weinig buren). In de kerk waar we optraden, kroop schimmel tegen de muren op tot waar 30 meter water op zijn hoogtepunt stond. De ongerepte gazons in de parochie zijn vervangen door met onkruid bezaaide werven en met zout bedekte trottoirs. Open weiden, ooit bezaaid met koeien, worden nu begraasd door verwrongen voertuigen die tientallen meters van alle wegen zijn geplooid. 95 procent van de bedrijven in de St. Bernard-parochie is volledig verwoest of gesloten. Vanavond staat onze tourbus geparkeerd naast een kerk waarvan het hele dak ontbreekt. Weet niet waar het is, behalve een gedeelte dat in de voortuin ligt naast de verwrongen leuningen en uitgeholde kerkgebouwen.
Zo vaak als we langs het bloedbad reden, voelde het alsof we door een derdewereldland reisden. Maar dit was California.
EEN GROTER BEELD
Terwijl ik onze dag besprak met mijn vrouw Lea en metgezel, p. Kyle Dave, het drong tot me door: dit is er maar een van drie rampen van "bijbelse proporties" in slechts een jaar De Aziatische tsunami heeft letterlijk de grondvesten van de aarde doen schudden, waarbij meer dan 200 mensen om het leven kwamen. Bij de aardbeving in Pakistan kwamen meer dan 000 mensen om het leven. Maar toen werd Australië net getroffen door een storm van categorie 87; Afrika ervaart nu wat experts de ergste droogte noemen die ze ooit hebben gezien; de poolkappen smelten snel en bedreigen hele kustlijnen; SOA's exploderen in sommige landen, waaronder Canada; de volgende wereldwijde pandemie wordt elke dag verwacht; en radicale islamisten dreigen ernstig een nucleaire ramp op hun vijanden te laten regenen.
Zoals Fr. Kyle zegt: "Om te zien wat er over de hele wereld gebeurt en om te ontkennen dat er iets aan de hand is, moet je SOS zijn - dom blijven. 'En je kunt het niet allemaal de schuld geven van de opwarming van de aarde.
Dus, wat is er aan de hand?
Het beeld dat ik in mijn hoofd heb, is dat ik mijn kinderen zie geboren. In elk geval kenden we het geslacht niet. Maar we wisten zeker dat het een baby was. Zo ook lijkt de lucht zwanger, maar waarmee we precies weten, weten we niet. Maar er staat iets op het punt te bevallen. Is het het einde van een tijdperk? Is het het einde der tijden, zoals beschreven in Mattheüs 24, waarvan onze generatie zeker een kandidaat is? Is het een zuivering? Is het alle drie?
VISIES EN DROMEN
Er is een explosie van dromen en visioenen geweest onder zowel vrienden als collega's. Onlangs hadden drie reizende zendelingen die ik ken, een droom om voor het Heilig Sacrament gemarteld te worden. Pas toen een van hen de droom onthulde, beseften de andere twee dat ze ook dezelfde droom hadden gehad.
Anderen hebben visioenen verteld van het horen en zien van engelen die op een trompet blazen.
Een ander echtpaar stopte om voor Canada te bidden voor een vlaggenmast. Terwijl ze baden, viel de vlag griezelig en onverklaarbaar voor hen op de grond.
Een man vertelde me over visioenen die hij had over de olieraffinaderijen in zijn olierijke stad die explodeerden door terrorisme.
En hoewel ik aarzel om mijn eigen dromen te delen, zal ik vertellen over een zich herhalende droom die een van mijn naaste collega's heeft gehad en die identiek was. We zagen allebei in onze droom sterren aan de hemel begonnen te draaien in de vorm van een cirkel. Toen begonnen de sterren te vallen… en veranderden ze plotseling in vreemde militaire vliegtuigen. Terwijl deze dromen enige tijd geleden plaatsvonden, kwamen we de laatste tijd allebei tot dezelfde (mogelijke) interpretatie, op dezelfde dag, zonder met elkaar te hebben gesproken.
Maar niet alles is zo somber. Anderen hebben me verteld over visioenen van genezende stromen die door de natie stromen. Een ander vertelt mij krachtige woorden van Jezus en zijn verlangen om zijn Heilig Hart aan zijn volgelingen te schenken. Juist vandaag, vóór het Heilig Sacrament, leek ik de Heer te horen zeggen:
Ik zal het geweten verlichten, en mensen zullen zichzelf zien zoals ze werkelijk zijn, en zoals ik echt zien. Sommigen zullen omkomen; de meeste zullen niet; velen zullen om genade schreeuwen. Ik zal je sturen om ze te voeden met het voedsel dat ik je heb gegeven.
Ik had het gevoel dat Christus niemand van ons op aarde in de steek heeft gelaten, zelfs niet de ergste zondaar, en dat hij op het punt staat zijn genade en liefde op aarde te laten exploderen.
Ik moet op dit punt zeggen dat deze dromen, woorden en visioenen allemaal binnen het domein van persoonlijke openbaring liggen. U kunt ze desgewenst weggooien. Maar degenen onder ons die ze ontvangen, of degenen die ze in overweging willen nemen, worden geboden ze te onderscheiden en niet te verachten, waarschuwt St. Paulus.
PERSPECTIEF
Voor sommigen van jullie kunnen deze dingen beangstigend klinken. Voor anderen zal het bevestigen wat u ook voelt of hoort. En toch zullen anderen dit als louter angstaanjagend beschouwen. Toegegeven, het kan een beetje zenuwslopend zijn (vooral als iemand zeven kinderen heeft). Toch kreeg ik een grimmige herinnering aan Gods aanwezigheid en voorzienigheid toen ik door deze door een orkaan verwoeste staat reisde.
Om de paar blokken of zo kwamen we een huis tegen waar een beeld van Maria of Jozef de tuin sierde. In elk geval was het beeld vrijwel onbewogen, en nog verbazingwekkender, vrijwel ongedeerd. Een standbeeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima dat we zagen was omgeven door een gedraaide gietijzeren leuning… maar het beeld zelf was perfect intact. De kerk waar ik je vanavond schrijf, werd getroffen door een door een orkaan voortgebrachte tornado. Stalen balken lagen gedraaid in de tuin, en toch staat het Mariabeeld op slechts enkele meters afstand stralend en volkomen intact. "Deze beelden zijn overal", zei Fr. Kyle terwijl we langs een andere reden. In zijn eigen kerk werden het altaar en de meubels volledig weggevaagd. Alles was weg - behalve de beelden in de vier hoeken van de kerk, en St. Therese de Liseux die precies stond waar het altaar stond. 'St. Jude stond buiten in de gebedstuin met zijn gezicht naar beneden in de modder', zei vader. 'De gebeden van de mensen brachten hem op zijn knieën.' Hij noemde ook de huizen van parochianen waar kruisbeelden onbewogen aan de muur hingen, naast waar vroeger keukenkasten stonden.
Het bewijs is onmiskenbaar. De borden zijn overal. De hele schepping kreunt in afwachting van de openbaring van de kinderen van God (Romeinen 8:22)… en temidden van dit alles heeft God tekenen van zijn aanwezigheid en liefde voor ons allemaal achtergelaten. Ik hoor weer een duidelijk woord waarvan ik denk dat het voor de wereld bedoeld is: "Bereid je voor". Er komt iets aan ... net aan de horizon. Zou de intensivering van al deze gebeurtenissen, zowel in frequentie als in ernst, waarschuwingen kunnen zijn?
Als ik Noach was, zou ik op mijn ark staan en zo hard als ik kon schreeuwen tegen iedereen die het zou horen: "Stap in! Stap in de boot van Gods genade en liefde. Bekeer u! Laat de dwaasheid van deze aarde achter u ... de waanzin van de zonde. Ga de ark in -snel!"
Of zoals Fr. Kyle zou zeggen: "Blijf niet vastzitten
dom."
