"The Nativity", Lorenzo Monaco; 1409
Voor het eerst gepubliceerd op 27 december 2006
Waarom ligt hij in zo'n gemene staat, waar os en ezel aan het eten zijn? -Welk kind is dit?, Kerstlied
NEE gevolg van bewakers. Geen legioen engelen. Zelfs de welkomstmat van de hogepriesters niet. God, vleesgeworden in het vlees, wordt in de wereld begroet door een os en ezel.
Terwijl de vroege kerkvaders deze twee wezens interpreteerden als symbolisch voor de joden en heidenen, en dus voor de hele mensheid, kwam een andere interpretatie in me op tijdens de middernachtmis.
STOM ALS EEN OX
Het bezorgt ons pijn. Het laat een leegte achter. Het veroorzaakt een gekweld geweten. En toch komen we er nog steeds op terug: dezelfde oude zonde Ja, soms zijn we zo "stom als een os" als het erop aankomt keer op keer in dezelfde vallen te vallen. We hebben berouw, maar nemen dan niet de nodige stappen om te voorkomen dat we weer vallen. We vermijden niet de nabije aanleiding van zonde, en dus voortdurend vallen terug in zonde We moeten de engelen echt in verwarring brengen!
Dit is niet duidelijker dan in collectieve zin. Terwijl we doorgaan God en de morele wetten die Hij heeft ingesteld uit onze naties te verwijderen, zien we onze bevolking afnemen (in een "cultuur van de dood"), het geweld toenemen, zelfmoord toenemen, hebzucht en corruptie toenemen, en wereldwijde spanningen toenemen. Maar we maken het verband niet. We zijn zo stom als een os.
Evenmin onderzoeken wij in dit "intellectuele" en "verlichte" tijdperk vanuit een historisch standpunt hoe het christendom de beschaving heeft getransformeerd, vanaf de tijd van het Romeinse rijk tot op de dag van vandaag. Het is een simpel feit. Maar we vergeten snel - of meestal - kiezen niet zien. Stom. Gewoon dom.
Deze os is echter welkom in de stal van de Heer. Jezus kwam niet voor de put, Hij kwam voor de zieken.
STUBBORN ALS EEN EZEL
Die ezel vertegenwoordigt degenen onder ons die "koppig als een ezel" zijn. Dat vasthouden aan oude mislukkingen die we weigeren los te laten, onszelf op het hoofd slaan met een vermoeide oude twee-bij-vier.
Vandaag zegt Jezus:
Laten gaan. Ik heb je die zonde al vergeven. Vertrouw op mijn genade. Ik hou van jou. Dit is het doel van mijn komst: nemen uw zonden weg altijd Waarom breng je ze terug naar de stal?
Het is ook die koppigheid laat God van ons houden Ik herinner me de woorden van een vriend die ooit tegen me zei: "God moet van je houden." Ja, we rennen rond om deze of gene daad te doen, maar laat God nooit een daad voor ons doen. En de daad die Hij wil doen, is om hou nu van ons, zoals we zijn 'Maar ik ben onwaardig. Ik ben een teleurstelling. Ik ben zondig ”, antwoorden we.
En Jezus zegt:
Ja, je bent onwaardig en je bent zondig. Maar je bent geen teleurstelling! Ben je teleurgesteld als je ziet dat een baby leert lopen, maar dan valt? Of als je een pasgeboren baby ziet die zichzelf niet kan voeden? Of een kleintje dat huilt in het donker? Jij bent dat kind. Je verwacht meer dan ik verwacht! Want alleen ik kan je leren lopen. Ik zal je voeden. Ik zal je troosten in het donker. Ik zal je waardig maken. Maar je moet me van je laten houden!
De ergste koppigheid is de onwil om onszelf te zien in het goddelijke licht van de waarheid die zonde openbaart om te bevrijden; om onze armoede van geest te erkennen, onze behoefte aan een Heiland. Vrijwel iedereen heeft een aandeel in dit soort koppigheid dat een andere naam draagt: Prijden Maar ook deze harten verwelkomt Christus in Zijn stal.
Nee, het was geen vrije en stijgende adelaar, noch een machtige en machtige leeuw, maar een os en ezel die God heeft toegelaten tot de stal van Zijn geboorte.
Ja, er is nog hoop voor mij.
God werd mens. Hij kwam onder ons wonen. God is niet ver weg: hij is 'Emmanuel', God-met-ons. Hij is geen onbekende: hij heeft een gezicht, het gezicht van Jezus. —POPE BENEDICT XVI, kerstboodschap “Urbi en orbi“, 25 december 2010
