Van verleiding

LENTE RETRAITE
dag 25

verleiding 2 De verleiding door Eric Armusik

I onthoud een scène uit de film De Passion of the Christ wanneer Jezus het kruis kust nadat ze het op Zijn schouders hebben gelegd. Dat is omdat Hij wist dat Zijn lijden de wereld zou verlossen. Evenzo reisden enkele van de heiligen in de vroege Kerk opzettelijk naar Rome zodat ze gemarteld konden worden, wetende dat dit hun vereniging met God zou bespoedigen.

Maar er is een verschil tussen proeven en verleidingen. Dat wil zeggen, men moet niet te snel verleiding zoeken. St. James maakt het subtiele onderscheid tussen de twee. Hij zegt eerst:

Overweeg het allemaal vreugde, mijn broeders, als u met verschillende beproevingen te maken krijgt, want u weet dat het testen van uw geloof volharding voortbrengt. (Jakobus 1: 2-3)

Evenzo zei St.Paul:

Dank onder alle omstandigheden, want dit is de wil van God voor jou in Christus Jezus. (1 Thess 5:18)

Beiden erkenden dat de wil van God, uitgedrukt in troost of verlatenheid, altijd hun voedsel was, altijd een pad naar grotere eenheid met Hem. En daarom zegt Paulus: "Verheug je altijd." ^[1]1 Thess 5: 16

Maar als het op verleiding aankomt, zegt James:

Gezegend is de man die in verzoeking volhardt, want als hij bewezen is, zal hij de kroon des levens ontvangen die hij beloofd heeft aan degenen die hem liefhebben. (Jakobus 1:12)

In feite leerde Jezus ons de woorden te bidden: “Leid ons niet in verzoeking ', wat in het Grieks betekent' laat ons niet binnengaan of laat ons niet toegeven aan verzoeking '. ^[2]Mat 6:13; vgl. Catechismus van de Katholieke Kerk (CCC), n. 2846 Dat is omdat Hij goed weet dat de gevallen natuur van de mens, de zondige begeerte dat blijft hangen, is een "tondel voor zonde". ^[3]CCC, 1264 En dus,

De Heilige Geest maakt ons onderscheid tussen beproevingen, die nodig zijn voor de groei van de innerlijke mens, en verleiding, die tot zonde en dood leidt. We moeten ook onderscheid maken tussen verleid worden en instemmen met verleiding. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 2847

Dit punt over toestemming is echt belangrijk. Maar laten we eerst de anatomie van een verleiding begrijpen. James schrijft:

Niemand die verleiding ervaart, mag zeggen: "Ik word door God verzocht"; want God is niet onderworpen aan verleiding tot het kwade, en hijzelf verleidt niemand. In plaats daarvan komt iedereen in de verleiding wanneer hij door zijn eigen verlangen wordt gelokt en verleid. Dan wordt begeerte zwanger en brengt zonde voort, en wanneer de zonde volwassen wordt, baart ze de dood. (Jakobus 1: 13-15)

De verzoeking komt meestal van de onheilige drie-eenheid van "de wereld, het vlees of de duivel", maar het wordt pas een zonde als we ermee instemmen. Maar hier zijn enkele akelige trucs die de duivel, die "aanklager van de broeders", gebruikt bovenop verleidingen.

De eerste is om je te laten denken dat de verleiding van jezelf komt. Er zijn tijden geweest dat ik naar boven loop om het Heilig Sacrament te ontvangen, en plotseling komt de meest gewelddadige of perverse gedachte in mijn hoofd. Nou, ik weet waar dat vandaan komt en negeer het gewoon. Maar sommige zielen denken misschien dat de gedachte van henzelf is, en beginnen hun vrede te verliezen, omdat ze het gevoel hebben dat er iets mis met hen moet zijn. Op deze manier leidt Satan hun gebed af, verzwakt hun geloof, en indien mogelijk, lokt hij hen ertoe de gedachte te koesteren, waardoor ze zondigen.

St. Ignatius van Loyola deelt deze wijsheid,

De gedachte komt bij mij op om een doodzonde te begaan. Ik verzet me onmiddellijk tegen die gedachte, en hij is overwonnen. Als dezelfde kwade gedachte bij mij opkomt en ik verzet me ertegen, en het komt keer op keer terug, maar ik blijf me ertegen verzetten totdat het overwonnen is, dan is de tweede weg zelfs verdienstelijker dan de eerste. -Handleiding voor geestelijke oorlogsvoering, Paul Thigpen, op. 168

Maar zie je, Satan wil je laten geloven dat God denkt dat je walgelijk en slecht bent, een vreselijk persoon omdat je zulke gedachten hebt. Maar St.Franciscus van Sales zegt dat liegen,

Alle verzoekingen van de hel kunnen een ziel die ze niet liefheeft, niet bevlekken. Het ligt niet altijd in de macht van de ziel om geen verleiding te voelen. Maar het is altijd in zijn macht om er niet mee in te stemmen —Ibid. 172-173

De tweede truc van Satan is om een ziel die is begonnen toe te geven aan een zonde, te vertellen dat hij of zij er net zo goed in kan volharden. Hij legt de leugen in gedachten: “Ik heb al gezondigd. Ik moet nu toch biechten…. Ik kan net zo goed doorgaan. " Maar hier is de leugen: degene die toegeeft aan de zonde maar dan onmiddellijk berouw toont, toont zijn liefde voor God die niet alleen vergeving verdient, maar ook grote genaden. Maar degene die doorgaat in een zonde, die genaden misloopt en de zonde tot volwassenheid laat komen, is verwant aan iemand die zegt: “Ik heb mijn hand in dit vuur verbrand. Ik kan het net zo goed mijn hele lichaam laten verbranden. " Dat wil zeggen, ze laten toe dat de zonde meer dood in of om hen heen brengt dan wanneer ze waren gestopt. Een verbrande hand is gemakkelijker te genezen dan een verschroeid lichaam. Hoe meer je volhardt in een zonde, hoe dieper de wond, en hoe meer je jezelf verzwakt voor andere zonden en het genezingsproces verlengt.

Hier is waar je moet wachten geloof als een schild. Als je in zonde vervalt, zeg dan gewoon: “Heer, ik ben een zondaar, een zwakke en lauwe ziel. Heb medelijden en vergeef me. Jezus, ik vertrouw op je. " En keer dan onmiddellijk terug om God te prijzen, Zijn wil te doen en Hem des te meer lief te hebben, de beschuldigingen van de Aanklager negerend. Op deze manier zul je in nederigheid groeien en in wijsheid toenemen. Nogmaals, zoals Jezus tegen St. Faustina zei tegen degenen die het hebben "geblazen":

... verlies uw rust niet, maar verootmoedig uzelf diep voor Mij en dompel uzelf met groot vertrouwen volledig onder in Mijn barmhartigheid. Op deze manier win je meer dan je hebt verloren, omdat er meer gunst wordt verleend aan een nederige ziel dan de ziel zelf vraagt ... —Jezus tot St. Faustina, goddelijke barmhartigheid in mijn ziel, dagboek, nr. 1361

Ten slotte is de derde truc dat Satan je ervan overtuigt dat hij meer macht heeft dan hij in werkelijkheid heeft, waardoor je bang wordt of je vrede verliest. Dat wanneer je je sleutels kwijtraakt, de noedels verbrandt of geen parkeerplaats kunt vinden, dat het "de duivel doet het" is, terwijl er in werkelijkheid geen parkeerplaats is omdat er gewoon een goede verkoop is. Broeders en zusters, geef geen eer aan de duivel. Betrek hem niet in gesprek. In plaats daarvan "dank onder alle omstandigheden", en hij die viel door trots en rebellie zal vluchten voor uw nederigheid en volgzaamheid voor de wil van God.

SAMENVATTING EN SCHRIFT

Kijk naar je proeven met vreugde en verzoekingen met moed maar nederigheid. Want “Wij zijn zondaars, maar we weten niet hoe groot” (St. Franciscus van Sales).

Laat daarom een ieder die denkt dat hij staat, oppassen dat hij niet valt. Geen enkele verleiding heeft u overvallen die niet gebruikelijk is bij de mens. God is trouw, en hij zal u niet boven uw kracht laten verleiden, maar met de verleiding zal hij ook de weg naar ontsnapping verschaffen, zodat u die kunt doorstaan. (1 Kor 10: 12-13)

verpletterd 2