EEN van de ‘nu-woorden’ die de Heer op mijn hart heeft verzegeld, is dat Hij toestaat dat Zijn volk op de proef wordt gesteld en gelouterd in een soort ‘laatste oproep” aan de heiligen. Hij staat toe dat de "scheuren" in ons spirituele leven worden blootgelegd en uitgebuit om schud ons, want er is geen tijd meer om op het hek te zitten. Het is alsof er eerder een vriendelijke waarschuwing uit de hemel is gekomen de waarschuwing, zoals het verlichtende licht van de dageraad voordat de zon de horizon doorbreekt. Deze verlichting is een gift ^[1]Heb 12:5-7: '“Mijn zoon, minacht de tucht van de Heer niet en verlies de moed niet als hij door hem terechtgewezen wordt; voor wie de Heer liefheeft, tuchtigt Hij; hij geselt elke zoon die hij erkent. Verdraag je beproevingen als "discipline"; God behandelt je als zonen. Want welke “zoon” is er die zijn vader niet tuchtigt?' om ons wakker te schudden voor het grote geestelijke gevaren waarmee we worden geconfronteerd sinds we een baanbrekende verandering zijn ingegaan - de tijd van de oogst. Lees verder →