De storm van onze verlangens

Vrede wees stildoor Arnold Friberg

 

NU van tijd tot tijd ontvang ik brieven als deze:

Alstublieft bid voor mij. Ik ben zo zwak en mijn zonden van het vlees, vooral alcohol, wurgen me. 

Je zou alcohol gewoon kunnen vervangen door "pornografie", "lust", "woede" of een aantal andere dingen. Het is een feit dat veel christenen zich tegenwoordig overspoeld voelen door de verlangens van het vlees en hulpeloos zijn om te veranderen. 

Dus het verhaal van Christus 'het kalmeren van de wind en de zee in het evangelie van vandaag is het meest toepasselijk (zie de liturgische lezingen van vandaag hier​ St. Mark vertelt ons:

Er kwam een ​​hevige bui en de golven sloegen over de boot, zodat deze al vol liep. Jezus lag in het achterschip te slapen op een kussen. Ze maakten hem wakker en zeiden tegen hem: "Meester, kan het u niet schelen dat we omkomen?" Hij werd wakker, bestrafte de wind en zei tegen de zee: 'Stil! Wees stil!" De wind hield op en er was een grote rust.

De winden zijn als onze buitensporige lusten die de golven van ons vlees opzwepen en ons in ernstige zonde dreigen te doen zinken. Maar Jezus, nadat hij de storm had bedaard, bestrafte de discipelen op deze manier:

Waarom ben je doodsbang? Heb je nog geen geloof?

Er zijn hier twee dingen die belangrijk zijn om op te merken. De eerste is dat Jezus hun vraagt ​​waarom ze “nog” geen geloof hebben. Nu hadden ze kunnen antwoorden: 'Maar Jezus, wij deed stap met je in de boot, ook al zagen we onweerswolken aan de horizon. Wij zijn u volgen, zelfs als velen dat niet zijn. En wij deed je wakker maken." Maar misschien zou Onze Lieve Heer antwoorden:

Mijn kind, je bent in de boot gebleven, maar met je ogen meer gericht op de winden van je lusten dan op Mij. Je verlangt inderdaad naar de troost van Mijn aanwezigheid, maar je vergeet zo snel Mijn geboden. En je maakt me wakker, maar lang nadat de verzoekingen je hebben verpletterd in plaats van ervoor. Als je leert naast mij te rusten in de boog van je leven, alleen dan zal je geloof authentiek zijn en je liefde echt. 

Dat is een sterke bestraffing en een moeilijk woord om te horen! Maar het is ongeveer hoe Jezus mij antwoordde toen ik bij Hem klaagde dat, ook al bid ik elke dag, zeg ik de rozenkrans, ga naar de mis, wekelijkse biecht en wat dan ook ... dat ik nog steeds keer op keer in dezelfde zonden val. De waarheid is dat ik blind ben geweest, of liever, verblind door de lusten van het vlees. Omdat ik dacht dat ik Christus in de boeg volgde, leefde ik echt in het achtersteven van mijn eigen wil.

De heilige Johannes van het Kruis leert dat de eetlust van ons vlees de rede kan verblinden, het intellect kan verduisteren en de herinnering kan verzwakken. Inderdaad, de discipelen, hoewel ze net hadden gezien hoe Jezus demonen uitdreef, verlamming opwekte en een groot aantal ziekten genas, waren net zo snel Zijn kracht vergeten en verloren hun verstand zodra ze aan de wind en de golven vastzaten. Zo ook leert Johannes van het Kruis dat we af moeten zien van die lusten die onze liefde en toewijding zo afdwingen.

Aangezien het bewerken van grond noodzakelijk is voor zijn vruchtbaarheid - onbewerkte grond brengt alleen onkruid voort - is versterving van de eetlust noodzakelijk voor iemands geestelijke vruchtbaarheid. Ik durf te zeggen dat zonder deze versterving alles wat gedaan wordt ter wille van vooruitgang in volmaaktheid en in kennis van God en van zichzelf, niet meer winstgevend is dan zaad dat op onontgonnen grond wordt gezaaid.-De beklimming van de berg Karmel, Book One, Chapter, n. 4; De verzamelde werken van Sint-Jan van het Kruis, p. 123; vertaald door Kieran Kavanaugh en Otilio Redriguez

Net zoals de discipelen blind waren voor de almachtige Heer in hun midden, zo is het met die christenen die, ondanks het uitoefenen van vele devoties of zelfs buitengewone boetedoeningen, er niet ijverig naar streven om hun lusten te verloochenen. 

Dit is namelijk een kenmerk van degenen die verblind zijn door hun eetlust; wanneer ze in het midden van de waarheid zijn en van wat voor hen geschikt is, zien ze het net zo min als wanneer ze in het duister waren. —St. John of the Cross, Ibid. n. 7

Met andere woorden, we moeten als het ware naar de boeg van het schip gaan en ...

Neem mijn juk op u en leer van mij; want ik ben zachtaardig en nederig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is licht en mijn last is licht. (Matt 11: 29-30)

Het juk is het evangelie van Christus, samengevat in de woorden to berouwen Samen hou van God en buurman. Berouw hebben is de liefde van elke gehechtheid of schepsel verwerpen; God liefhebben is Hem en Zijn heerlijkheid in alles zoeken; en de naaste liefhebben is hen dienen zoals Christus ons heeft liefgehad en gediend. Het is meteen een juk omdat onze natuur het moeilijk vindt; maar het is ook ‘licht’ omdat genade het gemakkelijk in ons kan bereiken. ‘Naastenliefde, of de liefde van God’, zegt de eerwaarde Lodewijk van Granada, ‘maakt de wet zoet en heerlijk. ' ^[1]The Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers), blz.222 Het punt is dit: als je voelt dat je de verleidingen van het vlees niet kunt beheersen, wees dan niet verbaasd om Christus ook tegen jou te horen zeggen: "Heb je nog geen geloof?" Want is Onze Lieve Heer niet juist gestorven om niet alleen uw zonden weg te nemen, maar ook om hun macht over u te overwinnen?

We weten dat ons oude zelf met hem werd gekruisigd, zodat het zondige lichaam zou kunnen worden vernietigd, en we zouden niet langer verslaafd kunnen zijn aan de zonde. (Romeinen 6: 6)

Nu, wat is verlossing van zonde, anders dan het verkrijgen van vergeving van fouten uit het verleden en de genade om anderen in de toekomst te vermijden? Wat was het einde van de komst van Onze Heiland, zo niet om u te helpen bij het werk van uredding? Is Hij niet aan het kruis gestorven om de zonde te vernietigen? Is Hij niet opgestaan ​​uit de dood om u in staat te stellen tot een leven van genade op te staan? Waarom heeft Hij Zijn Bloed vergoten, zo niet om de wonden van uw ziel te genezen? Waarom heeft Hij de sacramenten ingesteld, zo niet om u tegen de zonde te versterken? Heeft Zijn komst de weg naar de hemel niet glad en recht gemaakt ...? Waarom heeft Hij de Heilige Geest gezonden, zo niet om u van vlees in geest te veranderen? Waarom heeft Hij Hem gezonden in de vorm van vuur dan om u te verlichten, u in vuur en vlam te zetten en u in Zichzelf te veranderen, opdat uw ziel op die manier geschikt zou zijn voor Zijn eigen goddelijke koninkrijk? , of dat u met de hulp van Gods genade Zijn wet niet kunt houden? Uw twijfels zijn godslasterlijk; want in het eerste geval betwijfel je de waarheid van Gods woorden, en in het tweede respecteer je dat Hij niet in staat is om te vervullen wat Hij belooft, omdat je denkt dat Hij in staat is om je onvoldoende hulp te bieden voor je behoeften. —Venerabele Lodewijk van Granada, The Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers), blz.218-220

Oh, wat een gezegende herinnering!

Er zijn dus twee dingen nodig. De eerste is om af te zien van die lusten die graag willen opzwellen tot een golf van zonde. De tweede is om geloof te hebben in God en zijn genade en kracht om te doen wat Hij in jou heeft beloofd. en God wil doe het wanneer u Hem gehoorzaamt, wanneer u begint Het kruis van liefde anderen in plaats van je eigen vlees. En hoe snel kan God dit doen als u zich er ernstig voor verbindt om geen andere goden voor Hem toe te laten. St. Paul vat al het bovenstaande op deze manier samen: 

Want jullie werden geroepen voor vrijheid, broeders. Maar gebruik deze vrijheid niet als een kans voor het vlees; liever elkaar dienen door liefde. Want de hele wet wordt vervuld in één verklaring, namelijk: "Je zult je naaste liefhebben als jezelf." Maar als u elkaar blijft bijten en verslinden, pas dan op dat u niet door elkaar wordt verteerd. Ik zeg dan: leef door de Geest en je zult zeker niet voldoen aan het verlangen van het vlees. (Gal 5: 13-16)

Denk je dat dit onmogelijk is? De heilige Cyprianus twijfelde ooit zelf of dit mogelijk was, gezien hoe gehecht hij was aan de verlangens van zijn vlees.

Ik drong erop aan dat het onmogelijk was om ondeugden te ontwortelen die in ons zijn geïmplanteerd door onze corrupte aard en bevestigd door jarenlange gewoonten ...  -The Sinner's Guide, (Tan Books and Publishers), blz.228

St. Augustinus voelde ongeveer hetzelfde.

… Toen hij er serieus over begon te denken de wereld te verlaten, kwamen er duizend moeilijkheden bij hem op. Aan de ene kant verschenen de geneugten van zijn leven uit het verleden, zeggende: 'Wil je voor altijd van ons scheiden? Zullen we niet langer je metgezellen zijn? " —Ibid. blz. 229

Aan de andere kant verwonderde Augustinus zich over degenen die in die ware christelijke vrijheid leefden, en riep aldus uit:

Was het niet God die hen in staat stelde te doen wat ze deden? Terwijl u op uzelf blijft vertrouwen, moet u noodzakelijkerwijs vallen. Werp uzelf zonder vrees op God; Hij zal je niet in de steek laten. —Ibid. blz. 229

Door afstand te doen van die storm van verlangens die hen beiden probeerden te doen zinken, bereikten Cyprianus en Augustinus een nieuw gevonden vrijheid en vreugde die de volslagen illusie en loze beloften van hun oude passies blootlegde. Hun geest, nu niet verblind door hun lusten, begon niet langer te worden gevuld met duisternis, maar met het licht van Christus. 

Ook dit is mijn verhaal geworden, en ik ben heel blij dat te kunnen verkondigen Jezus Christus is Heer van elke storm. 

 

 

Als u de behoeften van onze familie wilt ondersteunen,
klik gewoon op de onderstaande knop.
Zegen u en dank u!

Om met Mark in de De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.