AFGELOPEN NACHTIk had een enorme drang om in de auto te stappen en te rijden. Toen ik de stad uitging, zag ik een rode oogstmaan oprijzen boven de heuvel.
Ik parkeerde op een landweg en keek naar het opstijgen terwijl een sterke oostenwind over mijn gezicht blies. En de volgende woorden vielen in mijn hart:
De wind van verandering is weer begonnen te waaien.
Afgelopen lente, toen ik door Noord-Amerika reisde tijdens een concerttournee waarin ik tot duizenden zielen predikte om zich voor te bereiden op de komende tijd, volgde een sterke wind ons letterlijk over het continent, vanaf de dag dat we vertrokken tot de dag dat we terugkwamen. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt.
Toen de zomer begon, had ik het gevoel dat dit een tijd van vrede, voorbereiding en zegen zou worden. De stilte voor de storm. Inderdaad, de dagen waren warm, kalm en vredig.
Maar een nieuwe oogst begint.
De wind van verandering is weer begonnen te waaien.
