AS Ik bad voor het Heilig Sacrament, ik hoorde de woorden duidelijk in mijn hart:
De wereld gaat veranderen.
Het gevoel is dat er een enorme gebeurtenis of ommekeer in de gebeurtenissen op komst is, die ons dagelijks leven zoals we dat kennen zal veranderen. Maar wat? Terwijl ik over deze vraag nadacht, kwamen een paar van mijn geschriften bij me op ...
HET ONTVOUWEN IN ONZE TIJDEN
Eind 2007 hoorde ik in mijn hart de woorden dat 2008 het zou worden Jaar van de ontvouwing Niet dat alles zou zich onmiddellijk ontvouwen, maar dat zou er zijn definitief begin. In de herfst van dat jaar zagen we inderdaad het begin van een economische ineenstorting, zo snel, zo diep, zo breed, dat het de fundamenten van de mondiale stabiliteit blijft doen schudden. Als gevolg hiervan heeft het geleid tot een open vraag van verschillende wereldleiders naar een 'nieuwe wereldorde'. Deze vraag is niet afgenomen, maar alleen toegenomen nu de wereldleiders aandringen op 'mondiale oplossingen' en zelfs een ''wereldwijde valuta. "Paus Benedictus heeft in zijn nieuwe encycliek gewaarschuwd dat dat zo globalisering moet goed begeleid worden:
… Zonder de leiding van liefdadigheid in waarheid, zou deze wereldwijde kracht ongekende schade kunnen aanrichten en nieuwe verdeeldheid kunnen creëren binnen de menselijke familie. —PAUS BENEDICTUS XVI, Caritas in Veritate, Ch. 2, vers 33x
Hierin schuilt de zorg: wereldleiders zijn niet op weg naar een omhelzing van het evangelie en de cultuur van het leven, maar een anti-evangelie en een cultuur van dood. Ik heb hierover geschreven in mijn nieuwe boek De laatste confrontatie, waarin wordt uitgelegd hoe deze strijd werd voorzien door de Heilige Vaders en aangekondigd door Johannes Paulus II (zie ook Benedict en The New World Order).
Ik geloof echter niet dat al deze wereldleiders slechte mannen zijn met een slecht plan. In feite geloof ik dat er maar weinig echt slechte mensen in de wereld zijn - maar dat er veel zielen zijn die echt misleid zijn. In dit verband komt er voortdurend een ander geschrift in me op waarin ik in mijn hart de indruk had dat een engel over de aarde de woorden riep:
CONTROL
De geest van de wereld, die terecht de geest van antichrist, is zo dik en doordringend, dat velen, zelfs in de kerk, het niet zien. We zijn collectief niet alleen verdoofd door de realiteit van wat zich om ons heen ontvouwt, maar wij "vrome christenen" beseffen niet hoe ver we zijn gevallen. Jezus 'woorden komen in me op:
-
Ik neem het je kwalijk: je bent de liefde kwijtgeraakt die je in het begin had. Realiseer je hoe ver je bent gevallen. Bekeer u en doe de werken die u eerst deed. Anders zal ik naar je toe komen en je kandelaar van zijn plaats halen, tenzij je berouw hebt. (Openbaring 2: 4-5)
Wat is de liefde die we eerst hadden? Het was een brandende ijver voor zielen. Deze dorst naar zielen heeft onze Heiland naar het Kruis geleid, het is wat St. Paul over land en zee dreef, St. Ignatius naar de leeuwen, St. Franciscus naar de armen, St. Faustina op haar knieën. De hartslag van de christen moet de hartslag van de Heiland zijn: een verlangen om zielen te redden van het vuur van de hel. Als we dit verlangen hebben verloren, hebben we onze hartslag verloren en zullen christenen, de kerk, bijna dood lijken. Hoe komt het dat we in een tijd zijn beland waarin "naar de mis gaan" wordt gelijkgesteld met een goede katholiek zijn? De grote opdracht van de kerk - van elke gelovige - is "om alle naties tot discipelen te maken". Paus Paulus VI zei dat de kerk bestaat evangeliseren. Zegt de Heer vandaag niet tegen ons:
Waarom noem je mij 'Heer, Heer', maar doe je niet wat ik gebied? (Lukas 6:46)
Het is in dit klimaat in feite dat een engel van God u en mij nu waarschuwt: de Kerk is overgedragen voor haar zuivering, en het instrument van deze zuivering zal een wereldorde zijn die controles. Hoe? Door een geest van angst. Want het tegenovergestelde van liefde is angst. Liefde is gratis, het geeft, het gelooft, het vertrouwt. Angst bindt de geest, het grijpt vrijheid, het twijfelt, het weigert absolute waarheden en vertrouwt niemand. Dus de milieu economie, pest en oorlog zal de katalysator worden van deze zuivering, dat wil zeggen, de zegels van Openbaring. Ze worden het middel waarmee de mensheid zal worden beheerst, of de crises nu echt zijn of Door de mens gemaakt.
Een Canadese "mysticus", die ik heb leren kennen en waarvan ik geloof dat hij de Heer echt hoort, is een vrouw die de naam draagt "Pelianito". In een van haar korte meditaties herhaalt ze woorden die ik consequent begin te horen van vele zielen over de hele wereld: Het is de moeite waard om zulke stemmen te onderscheiden:
Mijn kind, bid! Voor een stilte en een verdriet komt naar mijn volk. Mijn kinderen hebben zich tegen mij gekeerd. Ik word opnieuw verraden in de handen van de vijand. Wie zal bij mij blijven aan de voet van het kruis? Wie zal rennen en zich verspreiden? Klein kind, bid om genade, de genade om aan de voet van het kruis te blijven bij onze Moeder. Er zal een dag komen waarop alles wat bekend is, zal worden veranderd of verdwenen. Ik zeg dit niet om u ongerust te maken, maar om uw hart voor te bereiden op de komende beproeving. Onthoud altijd dat ik bij je ben. Denk aan het gebed en bid het vaak. Bid het met mijn moeder aan de voet van het kruis. Door haar tranen en angst verloor ze nooit het geloof - 'Jezus, ik vertrouw op je. ' -zien www.pelianito.stblogs.com
HOOP IN ZIJN GENADE
Als we met angst reageren op deze boodschap, is dat omdat we nog niet volledig vertrouwen op Gods plan en aanwezigheid in ons leven. Hij is hier! Hij is bij ons! Met hem, Hoop is altijd aanwezig! Maar het is geen hoop die losstaat van de werkelijkheid. Paus Benedictus bevestigde onlangs nog eens wat een centraal thema op deze website is: dat de Kerk Christus zal volgen in Zijn Passie.
De Kerk bewandelt hetzelfde pad en ondergaat hetzelfde lot als Christus, aangezien ze niet handelt op basis van enige menselijke logica of op eigen kracht vertrouwt, maar in plaats daarvan de weg van het kruis volgt, in kinderlijke gehoorzaamheid aan de Vader, een getuige en een reisgenoot voor de hele mensheid. -Boodschap voor 83e Wereldzendingsdag 7 sept. 2009, Zenit News Agency
In één zin plaatst de Heilige Vader alle dingen in hun context. De Kerk moet de "bestemming" van Christus op zich nemen, maar door dat te doen, zal ze "een getuige en een reisgezel voor de hele mensheid" worden. Hoe
mooi zijn deze woorden. Want wanneer deze laatste beproevingen van onze tijd de planeet op haar grondvesten doen schudden, wanneer de wereld zoals u en ik die kennen als mist in een vuur verdwijnt, weet dan dat het uur van de grootste getuigenis van de Kerk zal zijn aangebroken. En onze roep, ons lied, ons woord moet dit zijn: HIJ IS GENADE. HIJ IS ALLEMAAL GENADE. VERTROUW OP HIJ DIE GENADE IS. We zullen getuige zijn van zijn barmhartigheid, en barmhartigheid zal de genereuze metgezel worden van allen die Hem omhelzen.
De tijd van onze voorbereiding zal eindigen, en de wereld zoals we die kennen zal veranderen. Maar als dat gebeurt, en als The Final Confrontation voorbij is, zal de wereld ten goede veranderen. Want Christus heeft de strijd al gewonnen.
Als we tegenwoordig goed opletten, als we niet alleen de duisternis zien, maar ook wat licht en goed is in onze tijd, zien we hoe het geloof mannen en vrouwen puur en genereus maakt en hen leert lief te hebben. Er is ook onkruid in de boezem van de kerk en onder degenen die de Heer tot zijn speciale dienst heeft geroepen. Maar het licht van God is niet uitgegaan, de goede tarwe is niet verstikt door het onkruid van het kwaad ... Is de Kerk dan een plaats van hoop? Ja, omdat van haar het Woord van God steeds opnieuw komt, ons zuivert en ons het pad van het geloof toont. Ze is een plaats van hoop omdat in haar de Heer Zichzelf aan ons blijft geven in de genade van de Sacramenten, in de woorden van verzoening, in de vele gaven van Zijn troost. Niets kan dit alles verduisteren of vernietigen, en daarom zouden we blij moeten zijn te midden van alle beproevingen. —POPE BENEDICT XVI, 15 mei 2010, Vaticaanstad, VIS
Dit schrijven werd voor het eerst gepubliceerd op 26 september 2009. Het is bijgewerkt omdat deze woorden alleen maar urgenter worden en steeds dichterbij komen.
